𝗟𝗼𝘃𝗶𝗻𝗴 𝘆𝗼𝘂𝗿 𝗗𝗲𝗰𝗲𝗽𝘁𝗶𝗼𝗻 (ALLURING SERIES #1)

Chapter 29

Chapter 29

"Are you okay now?" Tumingin ako kay Zach na nasa tabi ko, nakaupo.

Nandito parin kame sa loob habang tinitignan yung mga painting ko na nabili niya. I'm still speechless. Hindi ko alam kung anong masasabi ko dahil hindi ko innexpect na eto yung makikita ko. Marami akong tanong sakaniya pero parang ayaw lumabas sa bibig ko yung tatanungin ko.

"Matagal na 'to?" tanong ko, tinutukoy yung mga painting ko na binili niya.

Dahil sa pagkakaalala ko ay matagal na yung ibang painting na ginawa ko. Like 2 years ago. Mas abala kasi ako ng mga panahon na 'yon. Todo tanggap ako ng mga projects. Pero puro hindi ko naman kilala yung mga bumibili kaya... pa'no napunta sakaniya.

"Yeah. I don't really love arts." napatingin ako sakaniya dahil sa sinabi niya. "Not, until I met you." he said, not taking off his eyes on me.

"I really love to watch you while doing it. I don't really love arts and even me.. I can't believe that I will liked it. Everytime I watch you it's like every minutes and hours passed is special. Kahit na palagi kitang nakikitang ginagawa iyon. Hindi nakakasawa."

I smiled and looked away. Hindi ko alam kung anong mararamdaman ko. Masaya ako dahil gano'n pala yung feeling sakaniya kapag nakikita niya akong nagpapaint.

"Pa'no mo 'to nakuha? Kasi.. mga hindi ko naman kilala yung mga bumibili ng painting ko." sabi ko sakaniya.

He sigh heavily. "I know you will not gonna like it if I'm the one who will going to buy it."

Nagiwas ako ng tingin. Dahil totoo 'yon. Kung makikita ko siguro siya dati ay masasaktan parin ako. Dahil first love ko siya tapos gano'n yung nangyari. At napakaawkward rin kapag nakita ko siyang gustong bumili ng mga gawa ko. Iisipin ko na mahal niya parin ako!

"So.." Tumingin ako sakaniya dahil may gusto pa siyang idugtong doon.

"So?" tanong ko.

"So.. I asked someone to buy it for me. I know how much pain that I caused to you. And, I want you to heal first." he said not looking at me.

Nagbaba ako ng tingin. So, 'yon pala yung dahilan na iba yung pinapabili niya. Ano kaya yung reaction ko kapag nakita ko siya na bumibili 'no? Siguro bibigay ulit ako dahil marupok ako.

"I'm sorry..."

I looked at him. Nakayuko siya at nakatingin lang sa baba. Hindi siya makatingin sa'kin dahil sa ginawa niya dati. Hindi ko alam kung anong susunod na gagawin ko. Hindi ko napaghandaan at hindi ko rin ineexpect na dadating kame sa punto na... paguusapan namin yung nakaraan.

Nung maghiwalay kame.. masakit. Masakit siyang iwanan. Dahil nasanay na ako sa presensya niya. Pero nung maabutan ko sila ng gano'n di'ko alam... basta masakit. I don't know what to do. I just want to stay away from him. Dahil para sa'kin 'yon lang yung paraan dati.

"It's okay." nagaalangan kong sabi.

"It's not okay." sabi niya at mabilisan na nagtaas ng tingin sa'kin. "It's not okay to hurt you. You'd done so many good things to me and I did the opposite to you." he said with pain on his eyes.

Tumayo ako at lumapit sa tatlong painting na ginawa ni Eric. Totoo pala talaga yung hinala ko dati na siya yung bumili. At yung binigay na pangalan ni Eric na hindi naman talaga full name niya ay kita parin na siya yung bumili dahil sa initials. Kahit na may binago pa siya ng konti. Totoo rin pala paminsan yung hinala mo.