Badboys and good(bad)girls

Hoofdstuk 1

POV Ali:

Ik loop snel naar mijn klerenkast en kijk naar buiten. Het is lekker weer, maar ik ben ook nogal onzeker dus ik besluit toch maar een lange grijze broek aan te doen. Daarop pak ik een zwart shirt met korte mouwen. Ik houd van simpel, maar dat zie je wel aan mijn kledingkeuze. Ik doe een beetje mascara op en doe mijn lange haar in een staart. Ik poets nog snel mijn tanden en dan ren ik snel naar beneden waar tot mijn verbazing mijn 17-jarige broer Justin zit. Er staat al eten op de tafel, dus ik vraag verbaasd: ‘Is dit voor mij?’ Hij glimlacht. ‘Tuurlijk zusje. Je bent 16 en aangezien onze ouders weer weg zijn, moet ik je dag maar goed laten beginnen.’ Ik bedank hem en begin met eten. Justin is heel anders dan mij. Hij is populair en erg sociaal. Hij is ook niet lelijk, maar hij is mijn broer dus dat zeg ik natuurlijk nooit tegen hem. Snel eet ik verder. Ik trek mijn schoenen aan en pak mijn tas. Net op dat moment hoor ik de bus toeteren. Justin en ik lopen snel naar buiten en sluiten de deur. Justin zucht en zegt: ‘Ik kan niet wachten tot ik eindelijk zelf naar school kan rijden.’ Ik lach en klim in de bus. Er is gelukkig nog veel plek dus we hebben genoeg keus waar we kunnen gaan zitten. Ergens in het midden zitten twee mensen. Een jongen en een meisje. Ze zijn druk in gesprek, maar als ze ons zien rondkijken wenken ze ons. We lopen naar ze toe en Justin stelt zich meteen voor. Ik sta wat stilletjes achter hem, maar stel me dan ook voor. ‘Ik ben Sam en dit hier is Jackson,’ zegt het meisje. Ze heeft blond krullend haar en ziet er aardig uit. Justin en ik gaan tegenover hen zitten. ‘Hoe oud zijn jullie?’ vraagt Justin meteen. ‘Wij zijn 16 en jullie?’ Ik ben meteen een stuk opgeluchter, maar Justin ziet er alweer verveeld uit. ‘Ik ben ook 16 en mijn broer hier is 17,’ antwoord ik. De bus begint weer te rijden en we praten rustig verder. Wanneer er een groep ouder uitziende jongens de bus inkomt gaat Justin staan en loopt naar ze toe. Hij stelt zich voor en gaat bij ze zitten. Ik zucht, waarom gaat het bij mij nooit zo makkelijk? ‘Dus in welke klas zit je?’ vraagt Sam opeens aan me. Ik schrik op uit mijn gedachte. ‘Uhm geen idee, ik moet zo nog mijn rooster ophalen.’ Sam en Jackson knikken en Jackson stelt voor dat ze meelopen. Ik knik dankbaar en al snel zijn we op school. Ik adem diep in. Here goes nothing. 

Wat vinden jullie? Ik probeer z.s.m. verder te schrijven!!