Hoofdstuk 16

4.8K 178 9
                                    

POV Ali

Eindelijk, de laatste bel! Ik wil me naar buiten haasten, maar iemand stopt me. Ik draai me om en kijk recht in de mooiste donkerbruine ogen die er bestaan. Nee wacht, dat dacht ik niet? Ik schud mijn hoofd zacht en kijk hem recht aan. ‘Wat wil je Stevens?’ Vraag ik geïrriteerd en ik sla mijn armen over elkaar heen. Hij kijkt me boos aan en pakt mijn pols vast. Voordat ik kon tegenstribbelen, heeft Liam me al meegetrokken in een ander leeg lokaal. Achter me hoor ik Sam mijn naam roepen, maar ik ben te beduusd om te antwoorden. Liam sluit de deur achter ons en ik kijk hem boos aan. ‘Wat ben je in godsnaam aan het doen! Ik moet opschieten; er wachten mensen op me.’ Liam kijkt me spottend aan. ‘Laat me raden. Het is je nieuwe vriend Brad.’ Ik knik geïrriteerd. ‘Ja, maar wat gaat jou dat aan? Hij is mijn lift, dus ik ga er nu vandoor. Liam ik zeg dit nog een keer: ik wil niks met je en ik ben verdomme jouw eigendom niet! Dus laat me met rust.’ Ik loop langs hem heen, open de deur en loop weg nadat ik de deur extra hard heb dichtgeslagen. Liam verbaasd achterlatend.

 Geïrriteerd kom ik aan bij mijn kluisje, waar Brad al op me wacht. ‘Wow rustig aan. Wat is er met jou gebeurd?’ Hij kijkt me verbaasd aan. ‘Liam, dat is er gebeurd!’ Ik schreeuw het bijna. Zo boos ben ik! ‘Rustig Ali. Wat heeft hij nu weer gedaan?’ Ik leg hem uit wat er gebeurd is en Brad luistert aandachtig. Naderhand laat hij een diepe zucht. ‘Ik weet ook niet wat zijn probleem is,’ begint hij, ‘maar probeer je er niks van aan te trekken. Hij is gewoon een sukkel die je wilt gebruiken en hij haat me. Hij doet alles om jou bij mij uit de buurt te houden. Het komt goed, dat beloof ik.’ Hij glimlacht en ik geef hem een knuffel. ‘Waar zijn de anderen eigenlijk?’ We lopen richting zijn auto en hij legt een arm om mijn middel. Mijn lichaam spant zich een moment aan, maar al snel ontspan ik. Ik moet echt leren te ontspannen! ‘De anderen zijn al naar huis. Ze vroegen of we nu al konden meeten bij Zoë thuis. Ga je mee? Of moet ik je vanavond nog ophalen?’ Ik twijfel. Ik heb wel veel huiswerk.. Maar dat kan morgenvroeg ook nog toch? Ik glimlach naar Brad en zeg: ‘Ik ga nu al mee!’ Brad glimlacht tevreden en ik stuur snel een sms naar Justin dat ik bij de bieb zit. Wat niet weet wat niet deert toch?

 POV Liam

Gefrustreerd kijk ik ze na. Ik moet hier goed over nadenken! Ik drijf haar in Brad zijn armen en dat mag niet gebeuren. Ik loop naar mijn kluisje waar mijn vrienden staan. Oké, Ali moet dan maar wachten tot morgen. Morgen ga ik meteen een plan bedenken, maar de jongens hadden gelijk. Ik moet mijn gedachten even ergens anders opzetten en hoe gaat dat beter dan met een avondje uit? Ik zet mijn zelfverzekerde grijns op en begroet Luc en Peter. Ik pak mijn leren jas en samen lopen we naar onze scooters. Ik zie Brad en Ali nog net samen vertrekken. Ik heb de neiging om achter ze aan te gaan, maar dat laat ik mezelf niet doen. Morgen. Morgen wordt alles anders.

 POV Ali

We stoppen bij een groot wit huis. Ik staar er een tijdje naar vanuit de auto, maar stap al snel uit. Brad kijkt me uitnodigend aan en dan loopt hij naar de voordeur. Ik loop er snel achteraan. Zoë doet meteen open en ze begroet ons met een knuffel. We lopen naar binnen en worden verwelkomt met de geur van bier en rook. In de woonkamer zitten Patrick Claire en Vincent. Ze hebben alle drie een flesje bier en een sigaret in hun hand. De tv staat aan, maar niemand lijkt er echt naar te kijken. Wanneer ze in de gaten krijgen dat we binnen zijn, staan ze meteen op om ons te begroeten. ‘Wil je ook een biertje?’ Vraagt Zoë aan mij. Ik wil mijn hoofd schudden, maar bedenk me dan; waarom ook niet? Het kan vast geen kwaad. Ik knik dankbaar en ze loopt snel naar de keuken. Ik ga ondertussen naast Claire op de ene bank zitten; terwijl de jongens op de andere bank zitten. Al snel komt Zoë terug met twee biertjes en wat snacks. Als ze me een sigaret aanbiedt, twijfel ik. ‘Nog nooit gerookt?’ Vraagt Patrick wanneer hij mijn gezicht ziet. Ik schud beschaamd mijn hoofd, maar Vince zegt: ‘Ach joh wat maakt het uit. Alleen pakken als je wilt.’ Ik kijk hem dankbaar aan en bedank Zoë ook. Misschien een andere keer.

 Na een tijdje gepraat te hebben, besluiten we naar buiten te gaan. Er schijnt hier in de buurt een park te zijn waar zij altijd zitten. Zoë Vince en ik stappen in bij Brad, terwijl Claire achterop de motor gaat bij Patrick.

Wanneer Brad na een tijdje stopt, kijk ik naar buiten. We stappen uit en ik zie dat we inderdaad bij een groot park zijn. Er is een skatebaan en er staan wat bankjes en bomen. Ik snap niet wat er zo bijzonder aan is, behalve dat het er rustig is. Ik volg de anderen en we gaan bij de bankjes zitten. Ze steken allemaal nog een sigaret op en we pakken ook nog een flesje bier, want die hadden we ook meegenomen. ‘Dus Ali, kom jij vrijdagavond ook naar ons feest? Het is bij Claire thuis en je kan blijven slapen,’ zegt Patrick. Ze kijken me hoopvol aan en ik knik.

 Na een tijdje besluiten we om te gaan. We zijn allemaal aangeschoten en nog ontzettend brak van gisteravond. Claire en Patrick rijden meteen door naar Claires huis dus van hen moeten we nu al afscheid nemen. Nadat ze zijn weggereden, stappen we in Brads auto en rijden we door naar mijn huis. Ik geef ze allemaal een knuffel en ze beloven om me morgen op te halen. Nadat ze zijn doorgereden, loop ik naar de voordeur. Ik steek mijn sleutel in het slot, maar vlak voor ik de sleutel om kan draaien, vliegt de deur open. ‘Serieus Ali? Ben je nu zo iemand geworden? Zeggen dat je in de bieb zit en daarna toch bij Brad zijn?’ Ik schrik van zijn uitbarsting, maar ik maak mezelf snel weer kalm. ‘Justin chill. Hoe weet je het trouwens?’ Hij kijkt me doordringend aan en zucht dan. ‘Sam belde me dat ze zich zorgen maakte.’ Ik rol met mijn ogen. Waarom bemoeit iedereen zich met mij? ‘Oké Justin ik zeg dit nog een keer. Jullie hebben niks te zeggen over mijn leven. Ik doe niks dat ik niet wil doen en ik leef nog dus alsjeblieft doe rustig. Brad haalt me morgen op en je gaat geen scène trappen, begrepen?’ Na die woorden duw ik een verbaasde Justin aan de kant en loop ik de trap op. Ik kleed me om, haal mijn make-up eraf en ga meteen in bed liggen. Ik kijk op mijn mobiel en zie dat ik vele berichten heb van Sam en Jackson. Ik stuur ze allebei één kort, duidelijk bericht dat alles goed is en dat ze zich geen zorgen moeten maken. Daarna leg ik mijn mobiel weg en sluit ik mijn ogen. Wat een dag.

 Yeeh extra lang hoofdstuk:) Volgens mij niet echt een goed hoofdstuk maar tja; wat vinden jullie ervan? Ali goes bad hehehe. 

Badboys and good(bad)girlsWhere stories live. Discover now