Badboys and good(bad)girls

Hoofdstuk 19

POV Ali

Eindelijk gaat de bel. Het is vandaag donderdag, dus ik heb na school op de parkeerplaats afgesproken met Claire en Zoë. De rest van de week is best saai geweest. Van Liam heb ik niks meer gehoord en ik ben eigenlijk ook niet meer met Sam en Jackson omgegaan. Justin is het er nog steeds niet mee eens dat ik met Brad omga, maar who cares? Ik pak mijn spullen en loop snel naar buiten. Het is nog warm buiten dus ik had geen jas bij me. Als ik bij de parkeerplaats aankom, zie ik de meiden al staan. Ik geef ze snel een knuffel en daarna lopen we naar de bus. Geen van ons heeft een auto, want we rijden normaal altijd met de jongens mee. Maar dit is een meidenmiddag dus: no boys allowedJ Wanneer we het bij het bushokje aankomen, staat de bus er al. We scannen onze ov 's en gaan achterin zitten. Sam en Jackson zitten ook in de bus, maar ze negeren me compleet wanneer ik zwaai. Ik rol met mijn ogen. Kinderachtig zeg. We gaan zitten en praten wat over morgen. 'Dus Ali, jij slaapt morgen ook bij mij toch?' Claire kijkt me vragend aan en ik knik. 'Komen er alleen mensen van onze school?' Vraag ik. Claire haalt haar schouders op. 'Ik weet het niet. Het nieuws van een feest verspreidt zich snel, dus ik heb geen idee wie er komen. Het enige dat ik weet, is dat er knappe jongens komen.' We beginnen allemaal te lachen. 'Maar Claire, vinden je ouders dat wel goed? Zoveel mensen in jullie huis?' Weer haalt Claire haar schouders op en Zoë begint een beetje te lachen. 'Ze zijn altijd weg, dus ze weten het denk ik niet. En ook al weten ze het; het boeit me niet zoveel.' Ik knik begrijpend, mijn ouders zijn immers ook altijd weg, en de bus stopt als teken dat we er zijn. We checken snel uit en stappen uit. 'Dus, waar gaan we eerst heen?'

Om 6 uur hebben we eindelijk alles wat we hebben wilden. Nu zitten we bij een klein café onze nieuwe aanwinsten te bewonderen voor morgenavond (Zie boven voor de outfits). We bestellen allemaal wat te eten en te drinken en wachten tot de ober onze bestellingen brengen. 'Dus Ali hoe zijn je eerste twee weken gegaan?' Ik zucht. 'Redelijk goed denk ik. Heel anders dan ik had verwacht, maar wel leuk. Buiten al het gezeik rondom Liam en Brad dan.' Ze knikken begrijpend en op dat moment komt de ober met ons eten. We eten alles snel op, betalen en lopen dan weer richting de bus. 'Kom je morgen meteen naar mij toe na school?' Vraagt Claire. Ik knik. 'Kun je dan alvast mijn spullen meenemen? Anders moet het morgen weer mee naar school enzo.' Ze knikt en pakt mijn tasje over.

Ik woon het dichtste bij de stad, dus de bus stopt eerst bij mijn huis. Ik zwaai naar de meiden en loop dan snel naar binnen. Daar vind ik mijn ouders in de woonkamer. 'Hoi lieverd, was het leuk?' Ik pak wat te drinken en loop dan naar mijn ouders toe. 'Ja hoor. Ik slaap morgen trouwens bij mijn vriendin Claire.' Mijn ouders knikken instemmend en dan loop ik naar boven. Ik ben ontzettend moe, dus ik heb echt geen zin in de blije praatjes. Wanneer ik eindelijk in bed lig, gaat de deur open. Justin komt binnen en hij gaat tegen de muur staan. Na een paar seconden stilte zegt hij: 'Dus, jij gaat morgen naar het feest?' Ik knik. 'Ja ik ga, aangezien het bij een vriendin thuis is. Iets mis mee?' Justin zucht. 'Ik weet dat het geen zin heeft om iets te zeggen. Het enige dat ik wil mededelen is dat ik kom met vrienden en dat je voorzichtig moet doen.' Na die woorden loopt hij de deur weer uit. Ik slik. Waarom moet alles zo moeilijk gaan?

Beetje kort, sorry daarvoor haha. En sorry voor het lange wachten. Had echt geen inspiratie. Tell me what you think about it:) Ow en ik begin waarschijnlijk binnenkort ook met een nieuwe story! (idee in vorig hoofdstuk)