Badboys and good(bad)girls

Hoofdstuk 28

POV Liam

Ik kijk haar na terwijl ze naar de badkamer loopt. Ze is zo mooi en ze lijkt zo onschuldig, maar dat is ze dus absoluut niet. Er zit zoveel meer in haar en ik wil alles van haar weten. Ik wil weten wie ze echt is en hoe ze zich voelt. Ik wil haar kunnen helpen wanneer ze zich rot voelt. Ik wil haar. Ik weet dat ik nu ongelooflijk cheesy klink, maar ik ben echt voor Ali gevallen. Ik loop richting de trap en loop naar beneden om de pannenkoeken op tafel te zetten. Ja mensen, ik kan pannenkoeken maken. Wanneer alles klaarstaat, besluit ik de jongens alvast te appen. Ik stuur ze allebei een bericht dat ze hier over een half uurtje moeten zijn. Op dat moment gaat de deur van de keuken open. Ik kijk op en zie Ali staan. Ze voelt zich volgens mij erg ongemakkelijk, want ze blijft naar beneden kijken en haalt de hele tijd een hand door haar haren. Ik scan met mijn ogen haar lichaam. Ze ziet er echt goed uit in mijn kleren.

POV Ali

Ik loop de keuken in terwijl Liam op zijn mobiel bezig is. Zijn shirt valt inderdaad als een jurk. Hij komt tot net boven mijn knieën en ik voel me er echt niet op mijn gemak in. Het is natuurlijk wel beter dan niks, maar ik kan niet wachten tot ik mijn eigen kleren weer heb! Op dat moment kijkt hij op. Ik kijk naar beneden, maar ik weet gewoon dat hij me aan het bekijken is. Hij zet een paar stappen naar voren en binnen no time staat hij recht voor me. Hij legt een vinger onder mijn kin en hij tilt zacht, maar ook een beetje dwingend mijn hoofd op. Nu merk ik pas hoe dicht hij bij mij staat. Bij die gedachten worden mijn wangen rood. Waarom voel ik me zo bij hem? Ik weet dat hij een bepaalde aantrekkingskracht heeft op mij en ik weet ook dat hij het weet. Hij kijkt me nog steeds diep in mijn ogen aan, ook al gaat zijn blik soms heel snel naar mijn lippen toe. 'Je hebt geen idee hoe sexy je er nu uitziet,' zegt hij zacht. Ik slik en ik weet dat mijn wangen nu nog roder zijn. Waarom doet hij dit? Zijn blik gaat nog een keer naar mijn lippen en ik betrap mezelf erop dat ik ook naar zijn lippen kijk. Opeens gaat het heel snel. Liam verkleint de ruimte die er nog tussen ons is wanneer hij zijn lippen op de mijne drukt. Tegelijkertijd duwt hij me tegen de muur aan. Ik zoen hem meteen terug en wanneer hij toestemming vraagt, geef ik het hem meteen. Ik wou het misschien eerst niet toegeven, maar ik begin voor hem te vallen. Hard. 'Uhmm.' Liam en ik trekken van schrik terug en daar staan Luc en Peter. Luc en Peter kijken elkaar aan en beginnen dan te lachen. Ik kijk Liam verbaasd aan en hij ziet er ook erg verbaasd uit. Luc en Peter geven Liam om de beurt een klopje op zijn schouder. 'Eindelijk dude. Het duurde wel erg lang voordat jullie zelf door hadden dat jullie elkaar leuk vinden. En ga het maar niet ontkennen,' zegt Luc terwijl hij ons aankijkt. Ik voel het bloed naar mijn wangen stijgen en kijk snel een andere kant op. 'Maar dus, waarom had je gevraagd of we wouden komen? Want ik denk niet dat het hiervoor was,' zegt Peter met een geamuseerde blik in zijn ogen. 'Oh ja,' zegt Liam. 'Laten we even in de woonkamer gaan zitten.' Luc en Peter lopen meteen door naar de woonkamer en wanneer ik langs Liam loop, pakt hij snel mijn hand vast en knijpt hij er kort in. Ik kijk hem glimlachend aan en loop dan achter de andere twee jongens aan.

*

*

Na een half uur hebben we Luc en Peter compleet bijgepraat. Ze wisten natuurlijk al wel veel, omdat ze in de gang van Liam zitten, maar we hebben ze nu ook mijn verleden verteld en wat er allemaal is gebeurd met Brad. Ze hebben de hele tijd stil geluisterd, zelfs nadat Liam ze vroeg of ze konden helpen om mij veilig te houden. Ik vind het ontzettend lief dat Liam dit allemaal voor me doet, ook al haat ik het om afhankelijk te zijn van anderen. Ik weet dat het nu echt nodig is. Luc en Peter kijken elkaar even kort aan en knikken. 'Tuurlijk helpen we. We zorgen ervoor dat Brad niet bij je in de buurt kan komen,' zegt Luc tegen mij en Peter knikt als bevestiging. Ik kijk ze dankbaar aan en ik laat de adem, die ik onbewust vasthield, los. 'Bedankt jongens. Ik haat het om dit te zeggen, maar dit zou ik niet alleen aankunnen. Ik ken Brad niet goed, maar ik weet wel dat Bram tot veel dingen in staat is.' Ze knikken langzaam. 'Ik denk dat het verstandig is als wij extra informatie over deze Bram gaan opzoeken. Liam, we spreken jou vanavond nog wel en we zien jullie morgen wel op school.' Ze doen zo'n rare jongens handshake met Liam en geven mij een knuffel. We roepen nog snel een 'doei' voordat ze de deur uitgaan. Wanneer de deur in het slot valt, is er ook meteen een stilte. Ik heb geen idee wat ik moet zeggen en of ik wel iets moet zeggen. Ik kijk langzaam op naar Liam die naast me zit. Hij kijkt me met een serieuze blik aan. Hij zucht en sluit zijn ogen voor 2 seconden. Wanneer hij ze weer open doet, begint hij te praten. 'Ali, ik vind je echt heel leuk. Zoiets heb ik nog nooit voor iemand gevoeld. Ik weet dat ik ontzettend cheesy klink nu, maar ik meen ieder woord dat ik zeg. Ik mis je wanneer je er niet bent en ik haat het dat je zoveel voor me betekent, want ik weet ook dat ik je in gevaar kan brengen en dat wil ik niet. Ik wil niet dat je door mij pijn hebt, dat verdien je niet.' Ik kijk hem met grote ogen aan. Dit had ik echt niet verwacht! Ik glimlach zwak. 'Liam, ik vind jou ook echt leuk. En ik haat het dat je zoveel voor me betekent, want er is zoveel gebeurt dat het voor mij moeilijk is om in liefde te geloven. Ik haat het om afhankelijk te zijn van mensen, maar ik wil ieder moment van de dag bij je zijn. En Liam, ik breng mezelf al genoeg in gevaar. Je kent mijn verleden en ik weet echt wel een paar dingen om mezelf te beschermen en je hebt het gehoord; ik krijg volop bescherming. Ik weet alleen niet of ik dit kan. Ik ben niet iemand die makkelijk over emoties praat of iemand die zich snel overgeeft aan mensen. Wanneer ik te dicht bij iemand kom, ga ik bitchy doen en doe ik alles om diegene op afstand te houden.' Het blijft een paar seconden stil, maar opeens staat Liam op en hij steekt zijn hand naar me uit. 'Blijkbaar hebben we allebei een hekel aan cheesy dingen. Laten we afspreken dat we het gaan proberen en dat we wel zien waar we uitkomen. Deal?' Ik kijk hem even aan, maar pak dan toch glimlachend zijn hand aan. 'Deal.'

SORRY DAT HET ZO LANG DUURDE EN DAT HIJ ZO KORT MAAR HAD HET ECHT HEEL DRUK EN IDK HAD NIET VEEL INSPIRATIE. HOOP DAT HET EEN BEETJE EEN GOED HOOFDSTUK WAS. ZEG EVEN ALS JE NOG TIPS HEBT OF DINGEN DIE JE ER IN WILT TERUGLEZEN. OH EN SORRY DAT HET ZO'N CHEESY HOOFDSTUK WAS HAHA. BEN IK NORMAAL OOK NIET ZO VAN MAAR IDK HAD ER EVEN ZIN IN. ZEG ME WAT JE VINDT IN DE COMMENTS:)