Badboys and good(bad)girls

Hoofdstuk 8

POV Ali

Vandaag is het vrijdag, of terwijl de dag van het feest. De afgelopen dagen waren allemaal ongeveer hetzelfde; opstaan, ochtendroutine(tanden poetsen, douchen, opmaken, aankleden), met de bus naar school en na school huiswerk. Gek genoeg heb ik Liam de hele week niet gezien, gelukkig maar. Misschien heeft hij het opgegeven? Ik haal mijn schouders op en doe mijn ochtendroutine. Ik doe niet te veel make-up  op, aangezien ik me vanavond weer op moet maken dus dan zou alles er eerst af moeten. Aangezien het nog steeds lekker weer is, doe ik een lange zwarte skinny broek aan met een leuk bloesje erop(foto hierboven te zien). Ik doe mijn schoenen aan en eet snel wat. Als ik de bus hoor toeteren, pak ik mijn zwarte leren jack en samen met Justin loop ik naar buiten. Onze ouders komen zondag pas thuis dus Justin doet de deur op slot.  Ik kijk hoe hij met het slot zit te prutsen en draai me daarna om. ‘LIAM WHAT THE FUCK,’ roep ik hard. Hij stond opeens voor me met zijn scooter dus logisch dat ik schrik toch? Liam lacht alleen maar en Justin kijkt verbaasd van Liam naar mij. Ik rol met mijn ogen en wil met Justin naar de bus lopen. Opeens pakt Liam mijn arm vast. Verbaasd en een beetje chagrijnig sta ik stil en Justin, die niks in de gaten heeft, loopt rustig door naar de bus. Pas als hij naast zijn vrienden in de bus zit ziet hij dat ik nog buiten sta, maar het is al te laat, want de bus rijdt snel door. Geïrriteerd draai ik me om. ‘Serieus Liam? Eerst verdwijn je en geef je me hoop dat je me EINDELIJK met rust laat, om nu gewoon weer te verschijnen om mij op te halen?’ Liam grijnst en komt dichterbij. Zijn gezicht is way too close for comfort. ‘Ik laat jou niet met rust totdat ik heb wat ik wil. Heb je dat ondertussen nog niet door babe?’ fluistert hij in mijn oor. Ik slik en hij gaat op zijn scooter zitten. Ik merk nu pas dat zijn vrienden er niet zijn. ‘Luc en Peter zijn al op school, dus stap op anders komen we nog te laat,’ zegt hij alsof hij mijn gedachten kan lezen. Verbaasd kijk ik hem aan. Alsof hij het erg vindt om te laat te komen. ‘Ja ja we komen nu sowieso al te laat, maar jij wilt vast niet nog later komen of wel prinses,’ zegt hij met een grijns op zijn mond. Hoe krijgt hij het toch voor elkaar om mijn dag nú al te verpesten? Hij heeft een helm in zijn hand en reikt hem naar mij uit. Zuchtend pak ik hem aan en ga achterop zitten. Hij draait zich om en zegt grijnzend: ‘je ziet er trouwens ontzettend goed uit vandaag schatje.’ UGH kan hij stoppen met die namen? Hij draait zich weer om en rijdt aan. Ik voel mijn wangen warm worden. Shit wat doet hij toch met me?

POV Liam

Op school staan Luc en Peter al te wachten. Ali ziet er ontzettend goed uit in die strakke broek en met dat leren jasje. Het is zo frustrerend dat ik haar nog niet heb kunnen versieren. Alle meiden op school vinden me hot en ik heb alle hotte meiden op school al in mijn bed gekregen, maar bij haar lijkt het gewoon niet te lukken. Maar het komt wel. Het duurt alleen wat langer. Als ik mijn scooter uitzet, stapt Ali meteen af. Ze geeft de helm terug en wil weglopen, maar ik houd haar tegen. ‘We zijn toch al te laat lieverd, dus haasten heeft geen zin meer,’ zeg ik grijnzend. Geïrriteerd stopt ze met lopen en ze draait zich om. Ze is zo mooi. Wacht wat? Dat dacht ik niet? Ik schud mijn hoofd en Ali kijkt me nog steeds afwachtend aan. ‘Moet ik nu serieus wachten op jou? Je vrienden staan hier toch ook? Je hebt er al voor gezorgd dat ik te laat ben en nu zorg je ervoor dat ik nog later ben?’ Ze haalt haar wenkbrauwen op en ik schudt lachend mijn hoofd. Ik pak mijn tas en sleutel en loop naar Ali toe. Luc en Peter lopen achter ons en ik leg mijn arm om Ali’s schouders heen. Ik voel hoe ze haar lichaam aanspant. ‘Het is niet mijn schud dat we te laat zijn. Als jij niet zo moeilijk had gedaan en meteen was opgestapt dan waren we al in het lokaal geweest,’ fluister ik in haar oor. Ze draait haar  hoofd snel naar me om. Onze gezichten zijn nu heel dicht bij elkaar. Grijnzend kijk ik haar aan, maar Ali schudt mijn arm van zich af en zegt: ‘jij bent echt ongelooflijk wist je dat? En nee niet op de goede manier.Het boeit me eigenlijk helemaal niks, want ik wil nu gewoon naar de les ja? En nee ik ga dus niet op jou wachten.’ Ze draait zich om en loopt naar het lokaal. Ik loop naar mijn kluisje en Luc en Peter komen naast me lopen. ‘Dat was close man. Vanavond moet je er wel echt voor gaan, want het duurt nu al een hele week dude,’ zegt Luc en ik knik. ‘Komt goed jongens.’ Ik sluit mijn kluisje en loop samen met mijn vrienden naar het lokaal. Vanavond gaat het gebeuren; ik voel het. 

Gaat het gebeuren ja? Zeg me wat je van het verhaal vind in de comments en tips zijn ook altijd fijn! Ik wil het verhaal zo goed mogelijk kunnen maken!