𝐁𝐞𝐠 𝐌𝐞 || +¹𝟖 #Wattys2022

𓆙°Chapter48°'𝑨𝒈𝒂𝒄 𝑬𝒗'𓆙

¬Hatırlatma: Mattheo: Eğer ona sahip olan ben olamıyorsam, kimse olamaz.

Dedi ve birden bana dönüp asasını bana doğrulttu. O an her şey birkaç salise içinde oldu ancak sanki ağır çekimde gibiydi.

Mattheo: Avada Kedavra!

Gözlerimin önünde bir anda değişen manzaraya baktım. Etrafım artık ağaçlarla kaplıydı. Dolunay gökyüzünde yükselirken ayaklarım toprağa değdi.

Tom: İyi misin? Sana isabet etmedi değil mi?

Tom, beni ve kendini yasak ormana cisimlemiş gibi görünüyordu. Bileğimi tutan eli gevşedi ve beni baştan aşağı endişeyle süzdü. Kalbim ağzımda atıyor gibiydi.

Y/n: B-ben.. Geri dönmeliyiz! Abell hala orada ve ben..

Tom: Yapabileceğimiz hiçbir şey yok.

Y/n: Bana elim ayağım bağlı oturup abimin masum insanları deşmesini beklememi mi söylüyorsun ben mi yanlış algılıyorum Tom?

Tom: Merak etme buna fırsatları olmayacak. Sen beni bulmadan önce Dumbledore'a baykuş uçurmuştum. Her ihtimale karşı basiliski hazırlıyordum, taa ki sen gelip üzerime imperius lanetini uygulayana kadar..

Dedikleri beni kendime getirdi. Mattheo anılarını silmesine rağmen kardeşine karşı durmayı mı seçmişti? Hayır, hayır.. Burada bambaşka şeyler var gibiydi.

Tom: Hemen kaotik düşüncelere kapılma. Yaşadıklarımızı günlüğüme yazmışım. Kardeşim seni kaçırırken zihnimi silmiş olabilir ama günlüğümü unutmuş olmalı. Her ne kadar o anıları okurken bana bir anlam ifade etmeselerde, seni seviyor olduğumu hatırlattı.

Y/n: O günlüğü seviyorum. Seni.. Seni de seviyorum Tom! Beni unuttun sandım.

Bir anda Tom'a sarıldığımda bana geri sarılması birkaç saniyesini aldı. Kalbim sıkıştı ama yine de bana hissettiklerini unutmadığı için memnundum. Beni tamamen unuttuğunu sandığımda kalbim paramparçaydı. Tom'un elleri beni daha sıkı sardığında gülümsemeden edemedim.

Tom: Her şeyi halledeceğim. Önce arkadaşlarını gönderdiğin yere gidelim. Orada güvende olursun.

Kafamı göğsünden kaldırıp gözlerimi zümrüt yeşili gözlere odakladım. Bana gülümsediğinde artık çok daha iyi hissediyordum. Sarılmayı kestim ve elini sıkıca tuttum.

. Flashback Başı.

Hogwarts Yaz Tatili

Lily: Ah, babanın izin vermesine o kadar şaşkınım ki..

Y/n: Narcissa ile Black malikanesinde olacağımı sanıyor.

Lily: Ne?

Y/n: Öğrenirse başım belaya girer. Yani, hızlansak iyi olur Lils.

Dedim uzakta belli belirsiz görünen ağaca yürürken. İkinci sınıfın son aylarında gelişen arkadaşlığımızın, yaz tatiliyle beraber sekteye uğramasından korkuyordum...

Lily Evans, benim tanıyıp tanıyabileceğim en iyi insandı. Bana karanlık taraflarımı nasıl aydınlığa ulaştırabileceğimi öğretiyordu. Bu yüzden ona hayrandım. İkinci sınıfın sonunda zorla verdirdiği sözü tutmak için evden kaçıp onunla Londra tren istasyonunda buluştuk. Bana beni, onun için en önemli yerlerden birine götüreceğini söylediğinde heyecanlanmıştım.