Unforeseen Love | ✓

0:24 : Lipat bahay 2

Author's POV

Nakarating na ang dalawa at laking gulat nila ng makita ang bagong titirahan. Malaki ang bahay at kasyang kasya silang buong pamilya dito. Pagkapark ng kotse ay bumaba sila dito at bumungad sa kanila ang malaking pintuan. Malaki din ang gate nila at may garden pa sila.
Naunang maglakas si Jungwon at pagkakatok nya at bumukas iyon. Pinagbuksan sya ng isa sa mga yaya at pumasok naman sya. Lumingon sya pabalik at nakitang nakatayo lang doon si Sunoo.

"Sunoo tara na" aniya at akmang babalik ng magsalita si Sunoo.

"Dalawa lang ba tayo dito? Ang laki naman nyan gago" aniya at lumakad papasok.

Medyo natawa naman si Jungwon dahil napapansin nyang nabalik na sa katinuan ang kaibigan/soon to be husband (pakening shet).

"Anong gagawin sa mga gamit na nasa kotse?" Tanong ni Sunoo ng nakapasok na silang parehas habang lumilibot sa bahay.

"Sila yaya na bahala don. Yung mga gamit daw natin ay nasa kwarto na. Libutin na muna natin tong bahay para ma-familiarize din natin." Ani Jungwon at nagsimulang pumunta sa garden. Si Sunoo naman ay nagsimulang pumunta sa kitchen at doon nagtingin-tingin. Tapos, yung mga gamit nila na nasa kotse ay kinuha na ng mga kasambahay at inilagay sa kwarto sa taas.

—

Sunoo's POV

Nang pumunta si Jungwon sa garden ay nagsimula akong maglibot sa loob ng bahay. Una kong pinuntahan yung kusina. Di parin ako maka-move on sa katotohanang hiwalay na kami ni Seong. Di man lang nya ako pinaglaban. Haha ang bilis nya palang sumuko. Kala ko kasi ipaglalaban nya 'ko. Akala ko lang pala yon. Pero alam ko ding masakit 'yon para sa kanya. Ang hirap lang na kailangan ko pang mamili, kung siya ba o yung company namin. Pero si Seong na yung nagsabing piliin ko yung company. Mas mahalaga daw 'yon pero mas mahalaga kasi sya saken. Pagkatapos kong libutin yung kusina ay naisipan kong pumunta naman sa sala. Ang laki nung sala pakshet. Kasing laki na ng buong unit namin ni Riki yung  sala dito, tas ang dami pang furnitures.

'Di ko alam kung ba't 'di pa bumabalik si Jungwon mula sa garden pero baka malaki ata masyado yung garden. Pupuntahan ko din 'yon mamaya pagkatapos kong libutin 'tong bahay.

Habang lumilibot ako ay nakita kodin yung hagdan. Tangna ang haba nung hagdan tas ang ganda pa. Dito ba talaga ako titira? Ang laki kase nito masyado, eh dalwa lang naman kami plus yung mga kasambahay. Sobrang laki lang nung bahay. Nang matapos ako maglibot sa baba ay bumalik naman si Jungwon mula sa garden kaya tumaas na ako para tignan yung mga kwarto. For sure ako madaming kwarto dito kase sobrang laki ng bahay. Habang pataas ako ay biglang tumunog ang aking phone kaya tinignan ko muna kung sino nag-message.

Nang matapos ang usap sa message ay naisipan ko nang pumunta sa mga kwarto. Nasa balcony ako ngayon at ang ganda ng view dito, it's keeping me calm and relaxed. Pagkalabas ng balcony ay lumiko ako at naglakad ng medyo mahabang lakarin bago ko makita ang isang pinto. Ba't parang isa lang kwarto?Binuksan ko iyon at nakita ngang kwarto iyon. Malaki din sya at may mga gamit na. Nandon nadin yung mga gamit namin tapos...iisa lang yung kama? King sized bed pa. Ba't isa lang yung kama? Dito nalang ako matutulog dun nalang sya sa ibang kwarto matulog. I'm sure naman na may iba pang kwarto dito. Di ko na lang lilibutin kasi medyo napapagod nadin ako kaya humiga nalang ako sa kama at nakipagtitigan sa kisame. Naisip ko na naman si Seong. Kamusta na sya??? Wala pang isang araw pero miss ko na sya. Sana ayos lang sya don. Sana namimiss nya din ako. Sana balikan nya ako. Hindi naman sa ayaw ko kay Jungwon pero best friend ko kasi si Jungwon eh, and hindi ko sya gusto. Bakit kasi kailangan pang ikasal. Andami namang arte ng mga kompanyang yan. Nagulat naman ako ng may biglang bumukas nung pinto. Tinignan kobat si Jungwon lang pala 'yon.

"Tapos na'ko maglibot. Pupunta kaba sa garden?" Tanong nya sa'kin habang nasa pinto parin.

"Oo. Sige punta na pala ako" ani ko at tumayo sa higaan. Nginitian ko din sya bago tuluyang lumabas at bumaba para puntahan ang garden.

Pakihanap po sana nung utak ko nawawala kase eh.