Unforeseen Love | ✓

0:35 : Goodbyes

Author's POV

Pagkatapos ng lahat ay pumunta na sa bahay ang bagong magkasintahan at dumiretso sa kanilang kwarto upang magpahinga, masyadong madaming naganap ngayong araw at pagod din silang dalawa.

Parehas muna silang naligo at humiga na agad si Jungwon sa kama ng matuyo na ang kanyang buhok, di nagtagal ay nakatulog nadin sya.

Lumipas ang ilang minuto at natapos nadin si Sunoo sa paglilinis, nag-ayos muna sya ng kaunti bago patuyuin ang kanyang buhok.

Pagkatapos i-send iyon ay dumiretso na sya sa labas at umalis na, nagpa drive lang sya sa driver nila upang makarating sa lugar kung saan nya kikitain ang dating kasintahan.

Lumipas pa ang ilang minuto at nakarating na sya, pinasalamatan nya ang driver at sinabing maghintay nalang doon sa paradahan. Pagkalayo nya sa kotse ay nakita na nya agad ang isang binatang nakatalikod. Lumapit sya dito at ng magsalubong ang kanilang mga mata ay agad nya itong niyakap.

"Seong! Miss na miss na kita" aniya habang yakap padin ang binatang hindi sya niyayakap pabalik.

"Ok. Let's end this agad Sunoo. Let's talk na. Ano bang pag-uusapan natin?" walang emosyon nyang sabi at umupo sa isang bato malapit sa dagat.

"Seong, hindi mo ba 'ko namiss?" Tanong nya habang nakatayo padin.

"Syempre na miss kita, kaibigan kita eh." sagot nya naman.

"Kaibigan? Jongseong naman. So ano nalang tayo? Anong mangyayari satin? anong—"

"Wala ng tayo Sunoo. Natapos na tayo. Kaya lang ako sumipot dahil gusto kong magkaron ng closure" pagputol nya sa sinasabi ng binata.

"Let's be friends again. I'm okay na Sunoo." Pagpapatuloy nya at tumayo upang humarap kay Sunoo. Pano naman ako? Bat parang ang selfish mo naman?

"Seong naman! Pano naman ako? Di pa ako healed. Mahal pa din kita eh. Ikaw parin"

"Kasal kana Sunoo! Please, follow your heart naman"

"I'm following my heart na nga! Kaya nga ikaw yung pinipili ko, kasi ikaw padin yung sinisigaw nito" ani Sunoo habang nakaturo kung saan nakalagay ang kanyang puso.

Hindi narin napigilan ni Jay ang maiyak ng makitang umiiyak na si Sunoo. Nilapitan nya ito ay niyakap ng mahigpit.

"Seon...Please, bumitaw na tayo"

"Di mo na ba ako Mahal?" tanong ng isa habang umiiyak.

"Mahal parin kita hanggang ngayon. Akala ko hindi na, akala ko nakamove on nako pero nung nakita kita at si Jungwon, nasaktan ako. Masakit Seon, masakit dito" aniya sabay turo sa kaliwang dibdib at bumitaw sa yakap.

"Seong...Mahal pa natin ang isa't-isat, pwede pa naman 'diba?"

"Mahal natin ang isa't-isa pero parehas na tayong nasasaktan. We need to let go na. Sunoo, let's—"

"Kaya pa natin toh Jongseong! Ikaw lang naman yung sumusuko eh, akala ko ba mahal mo ako? Bat 'di mo 'ko ipaglaban?"

"—start a new chapter, but we need to stay as friends, not as lovers. Please love Jungwon more than you love me, give him everything. You two are my best friends so we can't just risk our friendship just because of our relationship. Sunoo...

pinapalaya na kita" pag-iiba nyang sabi, then kissed Sunoo for the last time.

"Seong..." mahina nyang ani ng magsimulang bumitaw sa kanya ang binata at naglakad papalayo habang sya ay patuloy lang sa pag-iyak. Happy ever after really don't exist. There's no such happy ending in Jay and Sunoo's story. Not everyone can have the happy ending, at sila ang nagpapatunay sa mga katagang 'yon.

They were happy, but then, fate tried to ruined it, and they did ruined it. They are both letting each other free. Jongseong did it because of Sunoo, and Sunoo, he never want to do it, it's just that.., he had no other choice.

So hello! I-eedit ko pala yung prologue nito kase para mas maganda un lng bye na, sana may jowa na kayo kase ako wala pa den.

Basta sa next chapter after ilang months na 'yon