I WAS REINCARNATED INTO THE BODY OF RAPSCALLION PRINCESS

K A B A N A T A 18

Nung tumigil kami ni Eian sa isang maliit na bayan na ang tawag ay Riruru may isang taong hindi ko inaasahang makikita.

Velerina ― ang pabebeng feeling rich kid na kaaway ni Seana noon pa lang.

Isa talaga siya sa kina-iinisan ko bukod sa pagiging pabebe at feeling rich kid niya, matapobre rin ang isang yan.

Napakayabang niya wala pa namang ibubuga.

Anak siya ni Viscount Felix. Lumapit ito sa akin at nakita ko pa kung paanong pinasadaan ng mga mata niya ang suot-suot ko.

Na para bang sinasabi niyang mas maganda pa yung colorful niyang damit. Pati mukha, colorful na rin dahil sa kapal ng kolorete.

Ayaw gagaya sa'kin natural beauty lang."You look so cheap." ani nito at saka bumeso sa akin.

'ang plastic mga ses'

She's so frustrating that I can't stop smiling like an angel. Mimicking Seya!

surely her smiles are like angels, aren't they?

Kung minamalas-malas ka nga naman, nakilala niya pa ako kahit may disguise lang. Pwede ring may alam siya medyo may kapit kasi ang ama niya kaya paniguradong may alam yun patungkol sa mga ganitong confidential na gawain.

"Lady Seana, can you please help me to see the palace and meet the Crown Prince."

"No."

"What?" nahimigan ko ang pagkainis ng binitawan niya yun."Bakit ang damot mo naman. Feeling mo possessive na asawa ka na?! Kung ang totoo naman ay no one likes you."

'amp! possessive na asawa ampotchi'

Tinanggihan lang possessive na kaagad.

"So? Why do I need to care about that?"

"Grr. Para malaman mo kung saan ka lulugar."

"Hmmm. I think, mas appropriate nai-apply yan sa sarili mo. Let us say, no one likes me but..."

"Do you even think if everyone's really like you too?" malumanay na sabi ko. Gusto kong tumawa nung makita kong medyo nanlaki ang mga mata niya. Na para bang hindi niya naisip kung gusto nga ba siya ng lahat.

"I hate you." maluha-luha nitong ani sa akin at tumakbo palayo.

"Haha. Kailangan ba talagang ipamukha mo yun sa kanya with a calm voice."

I look at Eian who just popped out standing near to me out of nowhere.

"I can't even say if you're being sarcastic or witty like you always do. You are something else, Lady Seana..."

"Maybe we should go now. Dalawang oras na lang siguro ay makakarating na tayo sa Celeria."

He helps me get up in the carriage. Luma at mukhang ordinaryo lang yun na karwahe dahil ayaw namin makaagaw ng atensyon. Lalo pa't baka mamaya mapalibutan pa kami ng mga bandits na pagagala-gala lang sa isang tabi.

Ilang maliliit na bayan na rin ang mga nadaan namin. Nagkataon lang talaga na nagkaroon kami ng aberya sa gulong nung karwaheng dala-dala namin kaya kami napatigil sa bayan ng Riruru

***

"Galing ka sa bayan ng De Reva hindi ba? Why you chose to be his knight?"

Ilang minuto muna ang lumipas bago siya nagsalita. Akala ko nga hindi niya sasagutin.

"Si Crown Prince Devour. Nung una ko pa lang siyang makilala, parang gusto kong sumunod sa kanya. Yung mindset niya, kung paano niya tanawin yung pagiging patas at di patas ng mundo. Kaya niyang intindihin ang kahit sino, ano mang ranggo mo sa buhay. Siya yung tipo nang tao na pipilitin ka pa lang niya mapapa-oo ka na."

"Nung iniligtas niya ang buhay ko, nung mga bata pa lang kami. Ayoko na nun' mabuhay pero pinilit niya akong mabuhay. Kahit na ganoon, hindi ako nagsisisi na pinilit niya ako. Nagdesisyon akong suklian ang mga yun, kahit buhay ko pa ang kapalit."

Tahimik lang akong nakikinig sa kaniya. Nung nagkaroon ng flashback sa novel kung paano sila nagkakilala, nabasa ko ro'n na Crown Prince Devour put his life on the line. For them to keep alive.