For Zawgyi
ေဆာင္းလဲ႔ေအးျပာျပာ ဆိုသည့္အတိုင္း ေဆာင္းေလေအးေလးေတြကေတာ့ တိုက္ခတ္စျမဲပါပဲ.....။ေဆာင္းေလကလည္း သူ႕အလုပ္သူလုပ္ေဆာင္သလို လူမ်ားစြာကလည္း အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္းျပဳဖို႕အတြက္ သူတို႕အလုပ္နွင့္သူတို႕သာ…။
"အကို႔ရင္ေမာင္..မေအးဘူးလား..စြပ္က်ယ္ျကီးနဲ႕"
မုန္းေရာင္ ဘာမေျပာညာမေျပာနွင့္ လက္ေမာင္းျကြက္သားဖုထစ္ထြက္ေနသည့္ စြပ္က်ယ္နွင့္ နွေျမာေသာသူ ။ မုန္းေရာင္၏ဘဝလက္တြဲေဖာ္ျဖစ္လာလိမ္႕မည္လို႕ မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္မ်ွ ထင္လိမ္႕မည္မဟုတ္…။ျဖစ္လည္းျဖစ္နိုင္စရာအေျကာင္းမရွိေပ ။တစ္ခုသာလ်ွင္ မျဖစ္နိုင္ေသာအရာမ်ားကို ေရွ႕ဆက္မိလ်ွင္ နွစ္ဦးနွစ္ဖက္လံုး နာက်င္မွုေတြ ဝမ္းနည္းမွုေတြ ေရွ႕တန္းတင္ရလိမ္႕မည္။ယခုဆိုသည္က ကိုရင္ေမာင္အျကည့္ေတြေအာက္က ရုန္းထြက္ဖို႕ ခက္ခဲနိုင္မည္…။
"အလိုဗ်ာ...ဒီေလာက္အေအးဒဏ္ကေတာ့ က်ဳပ္ ခံနိုင္ပါေသးတယ္ဗ်ာ...ဆင္ကိုးစီးစားမကုန္တဲ႔ ဒီခႏၶာျကီးနဲ႔ ေအးရမလားဗ်ာ..."
"အင္းပါ...အင္းပါ... သြားျကရေအာင္ ရြာအနွံ႕လိုက္ပို႕မယ္ဆို"
မုန္းေရာင္ သူေျပာလိုက္သည့္အခါတိုင္း သူေမးလိုက္သည့္အခါတိုင္း ဆတ္ဆတ္ထိမခံသည့္ ကိုရင္ေမာင္ကို မထိတထိျပန္ေျပာလိုက္သည္။
"အင္း..သြားရေအာင္"
လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ သြားေနေပမဲ႔ မုန္းေရာင္ရဲ႕ စပ္စုတတ္သည့္ စိတ္ကေလးသည္ ကိုယ္တြင္းတြင္ရွိေနတာဆိုေတာ့ လမ္းေလ်ွာက္လိုက္ ေမးလိုက္လုပ္ေနတာေပါ့.။
"အကို႔ရင္ေမာင္..မိဘေတြကေကာ"
"ဘာလို႔ေမးတာလဲ."
"ေႀသာ္..အကို႔ရင္ေမာင္က ေလ်ွာက္သြားေနေတာ့ အိမ္ကဘာမွမေျပာဘူးလားေမးခ်င္တာပါ..မုန္းေရာင္သာဆို အိမ္ကေျပာလိုက္မဲ႔ျဖစ္ခ်င္း.."
"ေျပာျပမယ္..အရင္ဆံုး က်ဳပ္ကို ကိုေမာင္လို႕ပဲေခၚ ...ဒီရြာသားမဟုတ္လို႕လားမသိဘူး...နားေထာင္ရတာ နားထဲမွာ ကလန္႕ေနသလိုျကီးဗ်ာ..."
YOU ARE READING
မုန်းရောင်ချစ်တဲ့အညာသားကြီး(Completed)
Romanceအခ်စ္ဆိုတဲ႔အရာမွာ ဘာသာစကားမရွိလို႔ေပါ့ အချစ်ဆိုတဲ့အရာမှာ ဘာသာစကားမရှိလို့ပေါ့
