ល្បែងស្នេហ៍ម៉ាហ្វៀ❣️❣️[ចប់]

Part52: ម៉ាក់ជុងមីន

Yoongi's house
«ហូបហា~» យ៉ុនហ្គីលេីគ្រែហៅប្រពន្ធដែលទេីបដេីរចូលមក
«ហឹម~បងមានការអី? ហូប៊ីដៃកាន់ចានផ្លែឈេីដេីរតម្រង់ទៅរាងក្រាស់នៅលេីគ្រែ
«គឺជុងហ្គុកគេបបួលយេីងទៅដេីរលេងជុំគ្នាល្ងាចនេះ»
«អឹមមានអីអូនក៏ចង់ដេីរលេងលំហែរអារម្មណ៍ដែរ»
«អឹមចឹងម៉ោង៥អូនរៀបចំខ្លួនទៅ»
«បាទ~ណេសចឹងបងញាំប៉ោមសិនទៅ»
យ៉ុនហ្គីញញឹមមេីលមុខគេតិចទេីបស្រវាទាញខ្លួនតូចឲ្យដួលជំហរលេីគេ
«យ៉ូន~~»
«បញ្ចុកបង~ ហា~» រាងក្រាស់ធ្វេីហាមាត់ចាំគេបញ្ចុកដូចកូនក្មេង៣ឆ្នាំ
«នេះបងជាកូនក្មេងមែនទេ ចាំឲ្យគេបញ្ចុកនៀក»
«ត្រូវហេីយបងជាកូនក្មេងសម្រាប់តែអូនម្នាក់ក៏បាន»
«ហ៊េីយ~ បងនេះ» ហូប៊ីញញឹមខ្ជឹបមាត់មុននឹងយកចំណិតប៉ោមដាក់ចូលមាត់គេ
«ផ្អែមណាស់~ ឆ្ងាញ់ដូចអូនចឹង»
«បង~~»
«អេ~ តែអូនឆ្ងាញ់ជាង ស៊ឺត~ ស៊ឺត~» យ៉ុនហ្គីឱនមកថេីបរាងតូចសាច់ក្រអូនពាសពេញមុខពិសេសក្រោមចង្កាអូសដល់បបូរមាត់រួចអូសលិតចុះឡេីងៗ
«យ៉ូន~ អូនរសេីប~ យ៉ូន~បានហេីយ អឹម~ អាស~»
រាងតូចងេីយក្បាលបិទភ្នែកទទួលអារម្មណ៍ស្រេីបស្រាលពីប្ដី

_______ខាត់___________
(បញ្ជាក់អត់មានអីកេីតឡេីងទេគេថេីបប្រលែងគ្នាធម្មតា សូមទានជ្រាប)
5pm___________
«ជុងហ្គុក~ ទុកកូននៅផ្ទះអូនមិនទុកចិត្តសោះ»
«អុនកុំបារម្ភអី មានសានិងមេដោះនៅមេីលអាសំណព្វយេីងហេីយដូច្នេះអូនកុំព្រួយអី»
«ចឹងពឹងមេដោះនិងសាជួយមេីលjungminផង»
(ភ្លេចប្រាប់កូនជុងហ្គុកនិងជីមីនឈ្មោះជុងមីន ជាកូនប្រុសថ្លោសត្រលុកត្រលន់ពេលនេះអាយុ២ខែហេីយ)
«ចាស~ កុំបារម្ភអីអ្នកប្រុសតូចឆ្លាតខ្លាំងណាស់មិនពិបាកមេីលទេ មិនស្រួលនឹងគេងទល់យប់ផងមិនដឹង»
«ចឹងខ្ញុំទៅហេីយ»
«ដេីរលេងឲ្យសប្បាយចុះអ្នកប្រុស»
សានិយាយដោយរីករាយមុននឹងពួកគេចេញឡានទៅបាត់
«ជុង~បងចង់នាំអូនទៅណា?»
«គឺទៅកន្លែងដែលអូនចូលចិត្តបំផុតនោះអី»
«សមុទ្រហេស??»
ជុងហ្គុកមិនមាត់គ្រាន់តែញញឹមរួចបន្តបេីកឡានរបស់ខ្លួន
______skip________
សមុទ្រ 🌊 🌊
«បងប្រុស~ បងថ្លៃ» ជីមីនឱនមុនបន្តិចពេលឃេីញយ៉ុនហ្គីនិងហូប៊ី
«នេះពួកបងមកដល់យូរហេីយមែនទេ»ជុងហ្គុកចោទសួរ
«គឺមកដល់មុនឯងតិចទេ»
«ជុង~ មេីលនោះចុះ» ជីមីនចង្អុលទៅព្រះអាទិត្យដែលរៀបលិចនៅត្រេីយម្ខាងសមុទ្រ អ្នកទាំងបីក៏ងាកទៅតាមមេីល
«wow~ ថ្ងៃលិចនៅសមុទ្រពិតជាស្អាតមែន»
«នេះយេីងមកទាន់ពិតជាសំណាងណាស់»
«តោះចឹងពួកយេីងដេីរលេងជិតៗនេះតេីល្អទេ»
«អឹម~ ចឹងយេីងដេីរតាមមាត់ឆ្នេរទៅយ៉ាងម៉េចដែរ»
«ល្អ~ ចឹងតោះ»
«ជុងហ្គុកមេីលចុះ» ជីមីនរេីសបានកូនខ្យងតូចពណ៍ខៀវមួយ
«ស្អាតណាស់» ជីមីនលេីកបង្ហាញឲ្យគេមេីល
«អឹម~» ជុងហ្គុកមិនមាត់តហេីយគេងាកក្រោយស៊ីញ៉ូទៅយ៉ុនហ្គី
« 👌 » Jungkook
«👌» Yoongi
រួចក៏ងាកមកវិញ
«ជីមីនបងចង់នាំអូនទៅកន្លែងមួយតែអូនត្រូវបិទភ្នែកសិន»
«បងនាំអូនទៅណា? » រាងតូចឆ្ងល់
«ជឿបងទៅហេីយបិទភ្នែកកាន់ដៃបង»
«អឹម~ » ជីមីនក៏បិទភ្នែកតាមជុងហ្គុកប្រាប់
«ហាមបេីកណា»ជុងហ្គុកដេីរដឹកដៃរាងតូចពីមុខ
«អូនដឹងហេីយ»
«ចាំបងរាប់ដល់៣ចាំបេីកok»
«អឹម~»
«1 ~ 2 ~ 3 ~ ដល់ហេីយអូនបេីកភ្នែកបាន»
ជីមីនបេីកភ្នែកតិចៗស្រាប់តែមានពន្លឺចែងចាំងនៃភ្លេីងទៀន
ទិដ្ឋភាពនៅចំពោះមុខគេពេលនេះគឺភ្លេីងរាប់ដេីមរៀបជារាងបេះដូងមានរោយស្រទាប់កូឡាបខាងក្នុងហេីយនៅចំហៀងគឺមានរៀបជាអក្សរធំៗ
      ♥️♥️♥️♥️" MARRY ME "♥️♥️♥️♥️
«ជុង~ ហិកៗ ~» រាងតូចខ្ទប់មុខយំព្រោះរំភេីប គេរង់ចាំពេលនេះយូរហេីយ
«រៀបការនឹងបងទៅជីមីន» ជុងហ្គុកលុតជង្គង់ពីមុខរាងតូចក្នុងដៃលេីកបេីកប្រអប់ចិញ្ចៀនឡេីង
«អឹម~ អូនព្រម» រាងតូចងក់ក្បាលយល់ព្រមភ្លាមៗ
«ដឹងទេបងធ្វេីឲ្យអូនចាំយូរណាស់ប្រុសឆ្កួត»
«បងសុំទោស» រាងក្រាស់បំពាក់ចិញ្ចៀនឲ្យគេហេីយពួកគេក៏យំឱបគ្នា
បន្តិចក្រោយស្រាប់តែមានការដុតកាំជ្រួច
«Surprise ~~» យ៉ុនហ្គីនិងហូប៊ីចេញមកពីកន្លៀតណាមិញបាត់ស្រមោលឈឹងសោះ
«នេះបងប្រុសនិងបងថ្លៃក៏ដឹងដែរ» ជីមីនសួរទាំងឆ្ងល់
«ណែមិនគិតអគុណយេីងទៅវិញទេដែលខំអង្គុយដុតទៀនឲ្យពួកឯងនោះ»
«ធ្វេីជាបងគេគ្រាន់តែជួយប្អូនប៉ុណ្ណឹងក៏ទាគុណស្រ័យដែរ» ជុងហ្គុកនិយាយឌឺឲ្យបងប្រុស
«ខ្ញុំមិនអគុណបងទេ អគុណបងថ្លៃវិញ»
ជីមីននឹងហូប៊ីក៏មេីលមុខគ្នាហេីយសេីច
«បងប្អូនគេនេះពិតជាមិនចោលទម្លាប់នេះសោះ»
«អបអរផងជីមីន ជុងហ្គុក» ហូប៊ីនិយាយជូនពរអ្នកទាំងពីររួចកាន់ដៃពួកគេដាក់លេីគ្នា
«ហេីយត្រូវចេះស្រឡាញ់គ្នា ចេះយោគយល់អាធ្យាស្រ័យគ្នា មានរឿងអីតិចតួតកុំឆាប់ខឹងរករឿង ត្រូវចេះយល់ហេតុផល ទេីបរស់នៅមានសុភមង្គល»
«បាទ~ អគុណបងថ្លៃ»
«និយាយចឹងអូនហា~ បងបានកក់សណ្ឋាគាររួចហេីយចឹងយេីងរកទៅមុនហី»
«យ៉ា~ មីនយ៉ុនហ្គី» ហូប៊ីចូលទៅមួលដៃប្ដីនិយាយប្រាប់គេស្អីរឿងចឹងៗនៀក
«ហ៊ឹសៗ ហាស» ជុងហ្គុកសេីចរលាក់ខ្លួន
«ណែសេីចអី គ្រាន់ជាងឯងដែលអត់លិទដែរ🤪»
ជុងហ្គុកគាំង
«តោះយេីងប្រពន្ធសម្លាញ់» យ៉ុនក៏ចាប់លេីកបីប្រពន្ធកាត់មុខប្អូនដោយអត់ខ្មាសអីសោះ ហូប៊ីវិញអៀនលាក់មុខជិតឈឹង
ប្តីអេីយប្ដីថានៅកម្លោះចុះខូចពូកែកេងចំណេញដល់ពេលការហេីយលេីសដេីមនិយាយអត់ចេះលាក់ការអីសោះរឿងឯកជនសោះនឹងហាស
_____ skip_____
បងគេចូលសណ្ឋាគាហីចាំមេីលប្អូនវិញ🧐
«ជុង~ តេីអូនមិនមែនយល់សប់ទេហេស»
«អូនហា~ ត្រូវការឲ្យអូនវាយទេហាសម៉ាក់អាជុងមីន»
«ម៉ាក់ជុងមីនហេស? » ជីមីននិយាយតាមហេីយអៀនក៏សប្បាយចិត្តព្រោះគេយល់ថាវាកក់ក្ដៅនិងសុភមង្គលណាស់
«អឹម~ ត្រូវហេីយជុង~ យេីងមកយូរហេីយកូនប្រាកដជាភ្ញាក់ហេីយ»
«អឹម~ ចឹងពួកយេីងទៅវិញទៅ»
«ឈប់សិនជុង~ » ជីមីនដេីរទៅថេីបរាងក្រាស់មួយជុប
«អឹម~ » ជុងហ្គុក
«អគុណបងសម្រាប់ថ្ងៃនេះណា ប៉ាជុងមីន» ជីមីនថេីបគេហេីយក៏បង្ហួសមកខ្សឹបដាក់ត្រចៀកជុងហ្គុក
ហេីយក៏ដេីរទៅមុនបាត់
«ប៉ាជុងមីន...  »
«បងពេញចិត្តណាស់អូនសម្លាញ់~ ជីមីនចាំបងផង» ជុងហ្គុកក៏រត់ឲ្យទាន់រាងតូចហេីយលេីកបីគេឡេីងបង្វិលជុំវិញ
«ជុង~ ធ្លាក់អូន»
«កុំភ័យបងមិនឲ្យអូនធ្លាក់ទេ»
ជុងហ្គុកក៏បន្តបីប្រពន្ធរហូតដល់ឡានហេីយក៏បេីកទៅផ្ទះវិញ
អត់អាដែលព្រោះបារម្ភកូននៅផ្ទះ🥲
ប៉ាជុងមីនម៉ាក់ជុងមីន🥰
គ្រួសាររីករាយ🥰
Admin: mo🦋