Ik zag je lopen/ ft bankzitters

2. een jaar geleden

"Hey! Is dat niet-"
Ik keek op.
"Mat-"
"Laura-"

Het was Milo die mij herkende. Ik stond stokstijf stil, en Matthy stond tegenover me.
We staarden elkaar aan.

Ineens herinnerden me ik alles weer...

~ een jaar geleden ~

Ik huilde. Heel hard.

Mat was de kamer uitgestormt en had de deur achter zich dicht geslagen.
We hadden ruzie, en het was klaar.

Ik zat op zijn bed en keek naar de plek waar hij net ook zat.

Ik stond op, mijn knieen knikte, en viel op de grond.
Ik kon niks anders dan huilen.

Langzaam stond ik weer op. Ik griste mijn tas van het bed en begon mijn spullen bij elkaar te zoeken.

3 jaar lang hebben we een relatie gehad. 3 jaar! En zomaar is alles voorbij.
In een klap, BAM, alles weg...

Verschillende gedachtes en emoties dwaalde af en aan naar mijn hoofd. Woede en verdriet overheerste zich.

Toen ik alles had gepakt ging ik weer op zijn bed zitten.
Ik miste hem nu al.

Het voelde alsof mijn tranen op waren, de laatste rolde via mijn wang naar beneden.

Ik stond op. Wat ga ik doen? Wat is nu mijn plan?

Zonder er bij na te denken, pakte ik de deurknop vast, en deed de deur open.

Ik liep zachtjes naar beneden.
Toen ik de trap af liep, zag ik door raam, naast de voordeur, dat de auto van mat er niet meer stond.

Ik zakte door mijn knieën, en ging zitten op de trap. Ik legde mijn hoofd op mijn benen en begon weer te huilen

Iemand deed de kamer deur open.
"Hey lautje.." zei Raoul en ik keek op.

Hij pakt mijn hand en trok me om hoog.

Ik keek hem aan, met mijn rode ogen en uitgelopen mascara. "Kom hier." Zei hij en pakte me beet.

Ik liet het los, en begon weer hard te huilen.

FUCK.
Ik miste hem.

~ nu ~

Ik miste hem.

"H- hey." Zei hij ongemakkelijk.
Zijn stem, zijn haar, zijn ogen zijn-
Alles aan hem.

"Lau?" Vroeg Matthy toen ik hem een beetje lang aanstaarde.
"Uhm- hey." Zei ik snel en keek naar de grond.

Ik wilde hem omarmen, ik wilde hem knuffelen, ik wilde hem zoenen, net zoals het was, net als toen.

Maar het kon niet. Het was klaar.

"Ik- lang niet gezien." Zei Mat na een tijdje.

Ik keek op, en keek hem recht in zijn ogen aan.
Daarna keek ik om me heen, en merkte dat de andere bankzitters waren doorgelopen.

"Ja eh, klopt." Zei ik met een klein glimlachje.
"Hoe ehm, hoe is het nu met 'je werk'?" Zei ik een beetje sarcastisch.

Hij glimlachte. Waarom glimlachte hij, waarom?!
Nu wilde ik hem alleen maar meer zoenen.
Nu miste ik hem alleen maar meer!

"Ja gaat wel goed... We hebben al 500k abonnees." Zei hij nog steeds met een glimlach
"Lekker bezig-!" zei ik, en keek weer akwerd naar de grond.

Ik moest me inhouden, om niet te huilen. Ik kreeg alleen maar flashbacks binnen. Ik miste hem.

"En hoe- hoe gaat het met jou-" zei hij maar ik onderbrak hem.

"Mat, ik kan dit niet-."

Ik keek hem nu recht aan, een traan rolde over mn wang. Ik miste hem.

Ik draaide me om en rende weg, ik liet Mat achter, daar, alleen.

"LAU-!" Hoorde ik hem nog na schreeuwen.

Ik keek niet om, tranen rolde over mijn wangen.

Ik was net over hem heen, waarom moest ik hem nou weer tegen komen!

Ik rende, en ik zag rechts van me de bankzitters uit de intertoys komen.

Fans drongen zich om hen heen.
Maar ze keken mij allemaal recht in de ogen aan, met medelijden.

"Laura-" zei Raoul.
Ik keek hem huilend aan. Net als toen.

Ik rende door, pakte mijn fiets en reed snel naar huis.

- wordt vervolgd
Vergeet geen sterretje en reactie achter te laten <3