Wacht, WAT?!
SCHEIDEN?
Ik kon het niet geloven.
Ik stond op, en keek mijn vader even aan.
Zonder wat te zeggen rende ik naar boven.
"Lau, wacht nou even!" Riep mijn vader nog na, maar ik negeerde hem.
Huilend kwam ik mijn kamer in en liet mezelf op mijn bed vallen, met mijn hoofd in mijn kussen.
Ik kon het niet geloven. Scheiden?! Mijn ouders?!
Na ongeveer 10 minuten huilend op mijn bed gelegen te hebben, kwam mijn vader naar boven.
Hij opende mijn slaapkamer deur, en ik draaide me van hem weg.
"Lau, laten we erover praten. Dan kan jij alle vragen stellen die je wilt, en kan ik uitleggen over wat er gaat gebeuren-" zei hij, maar ik onderbrak hem.
"Waarom?" Vroeg ik
"Wat-?" Vroeg hij
"Waarom?! Waarom gaan jullie scheiden?!" Zei ik boos.
Ik bleef met mijn rug naar mijn vader liggen, en hij kwam op mijn bed zitten.
"We zijn- we zijn gewoon niet meer verliefd..." zei hij.
Ik zei niks, maar draaide me om, zodat ik mijn vader zag. Ik zag aan hem dat hij het moeilijk vond om erover te praten.
"Je moeder en ik hebben de laatste tijd veel discussies, zoals je misschien wel weet-"
"Hebben jullie een ander?" Onderbrak ik mijn vader weer.
Hij keek me even vragend aan.
"Ik- ik niet-" zei hij en keek naar de grond.
"Mama?!"
Ik kon het niet geloven, mijn moeder was vreemdgegaan?!
Ik keek naar mijn vader.
"Hoezo lieg je tegen mij?" Vroeg ik
"Ik lieg niet!"
"Jawel! Je zegt net dat jullie niet meer verliefd zijn!"
"Dat klopt ook- dat klopt ook... Je moeder, is niet meer verliefd op mij..." zei hij
"Maar jij wel op haar!" Zei ik
"Ik weet het Laura! Maar soms kan je niet met de persoon zijn die je wilt! Het moet van beide kanten komen! En het is moeilijk om over iemand heen te komen, maar het is wat het is!" Zei hij en keek me recht in de ogen aan.
Ik staarde door mijn kamer, en dacht wat mijn vader net gezegd had.
Dit ging over Matthy.
Ik zat precies in het zelfde schuitje als mijn vader, alleen was Matthy niet vreemdgegaan.
Ik ging rechtop zitten, en gaf hem een knuffel.
"Ik weet precies hoe je je voelt." Fluisterde ik, en een traan rolde over mijn wangen.
Hij zei niks, en pakte me steviger vast.
"Heb je nog- heb je nog vragen?" Vroeg hij.
"Wie houd het huis?" Zei ik, een beetje angstig omdat ik mijn vader niet pijn wilde doen.
"Ik blijf hier, mama haalt morgen haar spullen op." Zei hij
"Kan ik- kan ik mama nog zien?" Vroeg ik
"Tuurlijk! Je kan zo vaak heen en weer gaan als je wilt!" Zei hij en stelde me gerust.
Hij stond op.
"Lau. Ik wil dat je weet dat dit niet aan jou ligt. En ik wil dat je weet dat je altijd, maar dan ook altijd met mij over van alles kan praten! En je mag me altijd alles vragen." Zei hij terwijl hij naar mijn deur liep.
Ik knikte, en ging weer liggen.
"Wil je wat eten?" Vroeg hij, net voordat hij de deur wilde sluiten.
"Niet nu..." zei ik
Hij keek nog een keer om het hoekje.
"Dankje pap, ik hou van jou."
"Ik hou meer van jou lautje." Zei ik, en sloot de deur.
Ik liet me weer vallen op mijn bed, en sloot mijn ogen.
Voor ik het wist, viel ik in slaap.
- wordt vervolgd
Vergeet geen sterretje en reactie achter te laten <3
YOU ARE READING
Ik zag je lopen/ ft bankzitters
同人小說[completed] Het is precies een jaar geleden dat Matthy het met Laura uitmaakte, ze was net over hem heen totdat je hem weer tegen kwam in de stad. Omdat Laura afleiding nodig heeft, neemt yara haar mee naar een feestje van één of andere Frank, niet...
