19. dat is ook zo

3.7K 83 52
                                    

De stemmen kwamen dichterbij.
Ik keek op naar de deur.
De deur ging open.

"LAU?!" Schreeuwde iemand.
Ik schrok en keek op.

"R- raoul?!"

Hij stormde naar binnen en voor ik het wist, kwamen de andere bankzitters achter hem aan.

"Laura?! W- wat doe jij hier!" Vroeg Koen bezorgd, en ging aan mijn bed staan.

"Rolschaatsen, nou goed?" Zei ik lachend.
Milo giechelde een beetje.

"Waarom zijn jullie hier?" Vroeg ik.

"Voor Matthy, we zijn net gebeld dat hij in een gevecht terecht kwam." Zei Raoul.

Ik wees naar mijn wang.
"Ik weet er alles van..." zei ik.

"Was jij erbij?!" Vroeg Rob, die een stoel pakte en ging zitten.

"J-ja... Het was Julian." Zei ik en staarde naar de grond.
"JULIAN?!" schreeuwde Rob.

"Ssstt! Ja... ik had het ook niet verwacht..." zei ik.

Koen pakte ook en stoel en ging ook zitten, milo leunde tegen mijn voeten einde en Raoul zat op mijn bed.

"Wat is er precies gebeurd?" Vroeg Koen.
Ik staarde ze aan.

"Goed, ik begin bij het begin." Zei ik.
Raoul knikte en ging er lekker voor zitten.

"Koen bracht me thuis, en ik ging naar mijn werk. Na mijn werk, had ik een 'date' zoals jullie weten..." zei ik, maar Rob onderbrak me.

"We hadden je gewaarschuwd lau! We hadden vanaf het begin al geen goeie vibe met die gast." Zei Rob.

"Ik dus wel... dus nou goed. Ongeveer een kwartiertje voor sluitingstijd ging ik me alvast omkleden en klaarmaken." Zei ik.

De bankzitters keken me aan en luisterde aandachtig. Ze hingen aan mijn lip.

"Toen ik helemaal klaar was liep ik naar de bar, toen Julia vertelde dat iemand naar me had gevraagd. Ik dacht dat het Julian was, maar ineens zat Matthy in het cafe..." zei ik.

Koen, Raoul, Rob en Milo keken elkaar glimlachend aan, en Koen en Milo gaven elkaar stiekem een box.

Ineens had ik het door.
Dit was allemaal opgezet!
Matthy kwam niet alleen om sorry te zeggen, maar ook om me terug te winnen.

Matthy dacht dat Julian ook zou komen, en wachtte hem daarom op, zodat hij me terug zou kunnen krijgen.

Ik keek de bankzitters een voor een aan met een lachende blik.
"Vuile smiechten zijn jullie!" Zei ik, en de bankzitters barste in lachen uit.

"Goed ga verder." Zei Milo lachend.

"Nou goed, Matthy wachtte mij dus op, maar ik had geen zin om te praten, dus ik liep langs hem naar buiten en negeerde hem..." zei ik, maar werd onderbroken.

"Oehhh!" Zeiden Koen en Raoul.
Ze jongens deden net alsof ze bij een voetbalwedstrijd waren! Ze zaten helemaal in het verhaal.

"Ik ging voor de Pelikaan op het bankje zitten, en hij volgde me naar buiten. Ik vroeg waarom hij om me vroeg en hij zei dat hij het goed wilde maken..."

"Awhh!" zei Rob.

"Daarna vroeg ik nog wat dat gezeik met Yara was, en hij zei dat het een fout was en dat hij mij wilde. Hij- hij zei-" zei ik, maar maakte mijn zin niet af.

"Wat?" Vroeg Raoul.

"Hij zei dat hij van me hield..."

"Awhh!!!" Zeiden ze nu allemaal in koor.

Ik keek ze lachend aan.
Matthy hield van me.

"En toen?" Vroeg Rob nieuwsgierig, en een smiechtig hoofd.
"Gebekt of niet dan?" Vroeg koen.

Ik keek ze aan.
"Ja daarna hebben we gezoend-" zei ik, maar kon mijn zin niet afmaken want de jongens onderbraken mij.

"JAA!" Riepen ze en gaven elkaar een high five.

"YEHES!" Zei Koen.
"Wat gebeurde er toen? Kwam toen Julian?" Vroeg Raoul weer.

Ik knikte.
"Terwijl we aan het zoenen waren, kwam Julian aanrijden. Hij stapte boos uit zijn auto, schold me uit, en gaf me een klap in mijn gezicht. Ik viel hard op de grond met mijn hoofd... en verder- verder weet ik het niet meer zo goed..." zei ik.

"Jezus wat heftig..." zei Koen.
"Wat een kaolo sukkel!" Zei Rob boos.

"Ja dat wel... MAAR! Matt heeft wel eindelijk de waarheid verteld" zei Milo.
"Hij heeft het haar eindelijk verteld!" Zei Raoul een soort van trots.

Ik glimlachte.
"Hij zei dat hij van me hield."

"D- dat is ook zo."

- wordt vervolgd
Sorry dat ik inactief ben, ga meer plaatsen binnenkort <3

Ik zag je lopen/ ft bankzittersTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon