Ik zag je lopen/ ft bankzitters

24. ik ben bang van niet

"Wat weet je niet zo goed?" vroeg koen. "Alles is toch uitgepraat met yara?"
"Ja, maar dat neemt mijn woede niet weg." Zei ik. "Ze is mijn beste vriendin! Dus ik moest haar wel vergeven, maar het voelt nog niet goed..."

Koen pakte mijn hand, die op tafel rustte, en kneep er een beetje in.
"Ik snap je Laura, maar laat het voor nu even los. Je hebt op dit moment andere dingen aan je hoofd." Zei Koen, en liet mijn hand weer los.

Ik keek koen aan, en ik wilde hem vertellen wat me dwars zit.
"Ik vind matthy nog steeds zo leuk. Elke seconde van de dag denk ik aan hem. Alles wat ik zie herinnerd me aan hem. Hij-" zei ik, maar Koen onderbrak me.

Hij lachte.
Waarom lachte hij?
Lachte hij me uit?
Ik keek hem boos aan, en hij begon lachend te praten.

"Het lijkt we alsof ik matthy hoor praten hier." Zei hij lachend.
Ik keek hem verbaasd aan.
"Hij mist je elke dag laura. Dat hij je tegen kwam in de stad heeft hij die middag thuis zo hard lopen huilen! Hij houd van je laura!"

Ik was stil.
"Waarom maakte hij het dan uit?" Vroeg ik.
"Het was de domste en grootste fout in zijn leven!" Zei Koen, en pakte mijn hand.

"Je moet met hem praten over jullie gevoelens!" Zei Koen.

Ik dacht na.
Ik had zoveel dingen aan mijn hoofd.
De scheiding, matthy, julian, yara! Noem het maar op.

Net toen ik wat wilde zeggen tegen Koen, kwam Raoul naar buiten.
"DE DOKTER ROEPT ONS! WE MOGEN NAAR HEM TOE!"

Koen en ik keken elkaar aan, glimlachte, sprongen op en rende naar binnen.
Milo en Rob waren al naar boven gesprint.
"Waar is Yara?" Vroeg ik buiten adem.
"Naar huis, maar dat vind jij niet erg denk ik." Zei Raoul met een kleine glimlach.
Ik keek hem glimlachend aan. De vriendschap tussen mij en yara is gewoon verzwakt, en gaat nooit meer de oude zijn. Ik kon het haar gewoon nooit echt vergeven.

We rende naar boven, en zagen robbie en milo voor de deur staan. Ze zeiden niks en keken sipjes naar beneden.
"Wat is er aan de hand?" Vroeg koen hijgend.
Rob staarde naar de grond en zei niks.

Suzanne kwam naar buiten lopen.
"Is alles goed met hem?" Vroeg ik snel.

Suzanne keek op.
"Ik ben bang van niet..."

"W-wat?" Zei Koen verschrikt.
"Wat is er aan de hand?" Vroeg Raoul snel.

"Ga even zitten jongens." Zei Suzanne, en wees naar de bankjes in de wachtkamer, tegenover de kamer waar Matthy lag.

"Leeft hij nog?" Vroeg Milo.
"Ja, hij leeft wel nog..." zei Suzanne.

De bankzitters waren opgelucht, maar ik bleef serieus en keek bang naar suzanne.

"Maar...?" Vroeg ik angstig.

"Maar Matthy heeft een flinke klap op zijn hoofd gekregen. Het kan daardoor zijn dat hij bepaalde dingen is- is vergeten." Zei ze en staarde ons aan.

"Wacht wat?! Is hij zo hard gevallen?!" Vroeg Raoul bezorgd.

Suzanne knikte ernstig.

"M- maar hij was net nog wakker!" Zei Koen verbaasd.

"Klopt, maar niet kort daarna is hij weer in slaap gevallen. Zijn hersenen verzwakte toen. Ik heb net even met hem gepraat, maar hij had moeite met zijn eigen leeftijd!" Zei suzanne.

De bankzitters en ik schrokken en keken elkaar bang aan.

"K- kent hij ons nog wel?" Vroeg Koen bezorgd.
"Ik weet niet hoe hecht jullie band is, maar het kan zijn van niet." Zei suzanne.

De bankzitters keken elkaar geschrokken aan. Ik niet. Ik staarde naar zijn deur.
Hij was waarschijnlijk mijn naam vergeten.

"Jullie kunnen er wel wat tegen doen! Blijf met hem praten en herhaal de feiten. Zeg jullie naam vaak in een zin bijvoorbeeld."

"Komt zijn herinnering dan weer terug?" Vroeg Rob bezorgd.
"Als jullie het blijven proberen, kan er in zijn hersenen INEENS een knopje omgaan! Dat knopje zorgt ervoor dat ineens al zijn herinneringen terug zijn." Zei Suzanne.

De bankzitters staarde elkaar aan.
Ik had nog steeds niks gezegd, en staarde naar de deur.
Koen, die naast mij zat, sloeg en arm om me heen en wreef over mijn rug.
"Het komt wel goed lautje." Zei hij, maar ik hoorde de angstige trilling in zijn stem.

"Als jullie willen mogen jullie hem zien." Zei Suzanne, en wees naar de deur.
Milo en Rob stonden gelijk op.

We liepen met zijn alle naar de deur, en stapte naar binnen.

- wordt vervolgd