Ik zag je lopen/ ft bankzitters

18. ogen openen

Ik probeerde mijn ogen te openen, maar kneep ze gelijk weer dicht.

Mijn hoofd bonkte en mijn wang voelde dik.
Waar was ik?

Ik probeerde mijn ogen weer te openen, maar het lukte weer niet.

Ik wilde weten waar ik was.
Ik wilde weten hoe het met Matthy was.

Ik probeerde mijn handen te bewegen. Het lukte!
Ik kneep met mijn handen, toen ik ineens iets opmerkte.

Iemand hield mijn hand vast.

De persoon schrok, toen diegene doorhad dat ik mijn hand bewoog.

"DOKTER!" Riep ze.
Het was Julia, ik herkende haar stem meteen.

Ze snakte naar adem toen ik in haar hand kneep.
"Ze leeft, ze leeft! Godzijdank ze leeft!" Zei ze tegen zichzelf.

Ik hoorde iemand komen aanlopen.

"Ze beweegt!" Legde Julia enthousiast uit.
"Doe maar rustig meisje, ze heeft een harde klap gehad en kan dus veel pijn hebben aan haar hoofd." Zei de vrouwelijke dokter.

"Oeps, sorry." Zei Julia verlegen.
Ik probeerde giechelen.

Nu opende ik mijn ogen, en het lukte.
"Lau!" Zei Julia opgelucht, en moest ook giechelen!

"Hoi Laura, ik ben Suzanne, hoe voel je je?" Vroeg de dokter, die de buisjes aan mijn arm aan het controleren was.

"Hmm, mijn hoofd bonkt als een malle." Zei ik.
"Dat snap ik wel, je hebt een flinke klap gekregen, en je vriend ook."

Ik schrok.
Matthy.
Ze noemde hem mijn vriend...
Hoe zal het met hem gaan?
Is hij oke?

Ik sprong overeind, maar mijn hoofd kon dat niet aan, dus ik liet me weer achterover vallen en greep naar mijn bonkende hoofd.

"Matthy! Hoe- hoe gaat het met hem?!" Vroeg ik bezorgd.

"Hij ziet er niet best uit, hij heeft ook flinke klappen ontvangen." Zei Suzanne.

"Waar ligt hij? Kan ik hem zien? Kan ik naar hem toe?" Vroeg ik snel.

"Hij ligt naast je Laura, achter het gordijntje. Het is niet verstandig om hem nu al te bekijken, maar als je bent opgeknapt, en als hij dan wakker is, mag je hem zien." Zei de dokter.

Ik keek links van me, Matthy lag verscholen achter een gordijntje. Niemand kon hem zien.
We lagen in een open ruimte met nog 2 andere mensen, die allebei visite hadden.

Ik lag niet achter een gordijntje, dus ik kon alles goed bekijken.
Behalve Matthy...

"Wanneer mag ik weg?" Vroeg ik.
Suzanne en Julia giechelde.

"Je wond ziet er keurig uit, we kijken vanavond hoe je je voelt, en dan zien we weer verder." Zei de dokter.

Ik wilde er nog tegen in gaan, want ik wilde Matthy zien! Maar Julia zei snel voor ik iets kon zeggen: "bedankt, dokter!" En Julia keek me streng aan.
Ik keek verslagen terug, maar moest toch stiekem een beetje lachen.

Suzanne knikte lief, sloot mijn buisje weer aan, en liep weg.

Ik keek naar het gordijntje links van me. Het was gek om te beseffen dat Matthy daar achter lag.

Julia zag dat ik staarde, en pakte mijn hand.

"Als ik die klootzak van een Julian OOIT nog een keer tegen kom, sla ik hem helemaal de pest pleuris in." Zei Julia boos.

Ik moest lachen.
"Ik- ik had het echt niet verwacht. Niet van hem..." zei ik.

Het klopte wat ik zei, ik had ook écht niet verwacht van hem. Op het feestje was hij zo- zo anders...

Julia keek me aan, en glimlachte.

"Bedankt Juul, je bent de beste vriendin die ik ooit heb gehad!" Zei ik.
Ze bloosde.
"Ik was zo bezorgd om je." Zei ze en kneep weer in mijn hand.
Ik glimlachte en kneep terug.

"Ik ben blij dat je weer wakker bent." Zei ze.
"Ik ook." Zei ik glimlachend, en ze giechelde.

"Ik wil niet weg, maar ik moet echt gaan..." zei Julia.
"Ben je gek, ga lekker weg! Ik snap dat je niet in dit stomme ziekenhuis wil blijven." Zei ik en Julia lachte.

Ze stond op en pakte haar jas en tas.

"Juul-" zei ik, en ze draaide zich om.

"Dankjewel. Dankjewel voor alles. Ik hou van je." Zei ik en gaf haar een glimlach.

Ze glimlachte terug.
"Ik hou ook van jou lautje! Nu lekker rusten he." Zei ze, en blies me een kusje.

Ik knikte, deed hetzelfde, en ze liep weg.

Ik draaide mijn hoofd weer en keek weer naar het gordijntje naast me.
Ik wilde hem zien.
Was hij oke?

Alles spookte door mijn hoofd, terwijl die nog steeds bonkte.

Ineens, in de verte hoorde ik bekende stemmen.
Ze kwamen steeds dichterbij.

- wordt vervolgd