(Tw: geweld/bloed/ziekenhuis
niet heeuul heftig tho <3)
Matthy keek ook op.
"Wat doet hij hier?" Vroeg hij zachtjes.
"Geen idee." Fluisterde ik met een trilling in mijn stem.
Ik was bang. Bang voor wat er ging gebeuren. Ik voelde dat er iets goed mis zat. Julian zag er woest uit.
Hij stapte uit zijn zwarte polo en smeet de deur dicht.
Hij liep op ons af.
"Jij! Vieze, vuile HOER!" Schreeuwde Julian in mijn gezicht.
Hij twijfelde niet, en haalde uit.
Alles gebeurde zo snel.
Ik viel op de grond.
H- had hij me nou geslagen?
Ik lag op de grond, met een immense pijn. Ik greep naar mijn gezicht.
"Lau!" Schreewde Matthy, maar alles klonk vaag.
Ik zag dubbel en hoorde een hoge piep in mijn oren.
Ik voelde wat nats op mijn gezicht.
Ik keek naar mijn hand.
Jahoor, bloed.
Julian had met zijn ring over mijn wang opengehaald.
Alles werd wazig, tot ik ineens Matthy en Julian hoorde schreeuwen.
Met mijn laatste beetje kracht keek ik wat er gebeurde.
Matthy en Julian waren aan het vechten, en niet zo een beetje ook.
Ze schopte en ontweken elkaar.
Ze werden beide hard geslagen.
Ik hoorde iemand naar buiten rennen.
Ik keek door mijn geknepen ogen.
Het was Julia.
"LAU!" Schreeuwde Julia. "SNEL, IEMAND! BEL 112!" Riep ze naar binnen, en ze stormde op me af.
Ze liet zich vallen op haar knieën en draaide mijn hoofd.
"Shit shit shit!" Zei ze, met tranen in haar ogen.
Ze pakte haar theedoek van haar schouder, en hield hem tegen de wond aan.
Ik keek op, en zag Matthy op de grond liggen.
Met bloed onder zijn neus greep hij naar zijn hoofd.
"M- m- matthy..." probeerde ik uit me te krijgen, ik probeerde mijn hand uit te steken, maar kwam niet ver.
Julian stond nog overeind. Hij keek naar matthy.
Uit het niets, gaf hij hem een trap in zijn buik.
"Deze is voor jou!" Zei hij boos.
Matthy klapte dubbel, greep naar zijn buik, en kreunde van de pijn.
"En deze, deze is voor je vieze hoertje." Zei Julian, en gaf hem een nog harde schop, tegen zijn schouder.
Matthy kreunde en bloedde als een gek.
Ik wilde hem helpen, maar ik kon niet bewegen.
Alles was wazig.
Ik hoorde Julian weglopen, en later weg sprinten.
Want ja hoor.
Sirenes.
In de verte hoorde we de politie en de ambulance aan komen rijden.
De piep in mijn oren werd steeds erger.
Julia keek achterom, en zag nu Matthy liggen.
De draaide zich van mij weg, en hielp Matthy.
Met een andere theedoek probeerde ze Matthy zijn neus schoon te maken.
Maar als Julia hem probeerde aan te raken, kreunde hij van de pijn.
De ambulance en politie stopte voor de Pelikaan, en sprongen uit hun auto.
Julia sprintte op hen af, en vertelde alles.
Ik stak mijn hand uit, en reikte naar Matthy. Maar ik kwam niet ver.
Mijn hoofd bonkte, en mijn wang deed zeer.
Ik voelde dat ik wegzakte.
"M- matt-" zei ik, maar meer kreeg ik er niet uit.
Ik sloot mijn ogen.
Ik hoorde een ambulance medewerker naast me komen zitten.
"Brancard!" Riep ze.
Ze onderzocht me van top tot teen.
Ik hield mijn ogen dicht, en hoorde alles steeds meer vervagen.
Ik hoorde Matthy kreunen.
"M- m-..." probeerde ik te zeggen.
Maar ik viel weg.
Alles was zwart.
Ik hoorde niks meer.
- wordt vervolgd
JE LEEST
Ik zag je lopen/ ft bankzitters
Fanfiction[completed] Het is precies een jaar geleden dat Matthy het met Laura uitmaakte, ze was net over hem heen totdat je hem weer tegen kwam in de stad. Omdat Laura afleiding nodig heeft, neemt yara haar mee naar een feestje van één of andere Frank, niet...
