22. duwen en trekken

3.6K 68 45
                                    

Ik bleef haar aanstaren.

Ik twijfelde geen moment, en zetten het op lopen.
Ik liep rechtuit in haar richtig, nog steeds met mijn handen gebald.

Ik hoorde niks en niemand meer om me heen, ik zag alleen nog maar yara.

Ik stormde op haar af, en pas op het laatste moment draaide ze zich om.

Ze schrok. Ze herkende me gelijk.
"L- lau?"

Ik liep op haar af, en gaf haar met twee handen een harde duw tegen haar schouders.

"EY, WAAR DENK JE WEL NIET DAT JE MEE BEZIG BENT?!" Vroeg ze boos, nog na wakelend.

Ze zette zich af en gaf me een duw terug.

"WAT DOE JIJ HIER VIEZE HOER! ALS JE HET WAAGT OM TE ZEGGEN DAT JE VOOR MATTHY KOMT!" Schreeuwde ik ik haar gezicht.

"NEE LAURA IK BEN HIER NIET VOOR MATTHY!" Schreeuwde ze terug.

mijn hoofd tolde en mijn hart bonkte.
De woede die opgepropt zat in me kwam allemaal naar boven.

"WAT DOE JE HIER DAN! HE? JOUW JULIAN DIE IS HIER NIET HOOR!" Zei ik boos, en gaf haar weer een harde duw, zodat ze nu op de grond viel.

Ik hoorde de bankzitters aankomen rennen.

"IK KOM NIET VOOR JULIAN IK KOM VOOR JOU-" Schreeuwde ze

Ineens voelde ik dat ik naar achter getrokken werd.
Het was Raoul, die tussen ons in kwam staan.

"MEIDEN! Rustig blijven! We zijn hier in een ziekenhuis!" Zei hij boos.

Yara probeerde op te staan.

"MAAR ZIJ-" Wilde ik zeggen, maar Raoul onderbrak me.

"STIL! We gaan dit ergens anders bespreken! Niet in het midden van een ziekenhuis!" Zei hij streng.

Ik keek om me heen, en we werden best wel aangestaard door heel wat mensen.

Ik keek woest naar yara, maar ze keek snel weg.
Zei ze nou dat ze voor mij was gekomen?

"Kom!" Zei Raoul boos, en liep vooruit.

Ik keek naar yara, en keek daarna een voor een naar de jongens.
Ik zag aan al hun blikken dat ze achter mij stonden. Dat gaf me echt een goed gevoel.

Raoul liep richting de achtertuin.
Midden in het ziekenhuis was een grote buitenplaats met allemaal bankjes, picknick tafels en stoelen.

Toen we buiten kwamen wees Raoul naar een twee picknick tafels in de hoek.

"Daar. Daar gaan we praten." Zei hij.
Hij keek ons allebei streng aan en liep weer vooruit.

Yara en ik keken elkaar aan, en gaven elkaar een vuile blik.

- wordt vervolgd
Hoi poepie scheetjes van me.
Geef me inspiratie want ik weet niet hoe ik dit verhaal wil laten eindigen HAHAHA doei.

Ik zag je lopen/ ft bankzittersWhere stories live. Discover now