EZRA (KALBİMİN PUSULASI SERİSİ 1)

84.BÖLÜM

Selam güzel okurlarım..🤗

Ara biraz açıldı farkındayım ama bir haftadır rahatsızdım. Nedeni belli olmayan şiddetli baş dönmelerim yüzünden bir türlü bölümü bitiremedim. Merak etmeyin şimdi biraz daha iyiyim. Güzel mesajlarınız için teşekkür ederim. Cevap veremediğim güzel okurlarım sizde kusura bakmayın lütfen en kısa zamanda dönüş yapacağım. 

Evet.. Bölüme dönecek olursak eğer; şu sıralar moralim pek yerinde değil o yüzde gelecek olayları biraz erteleyip, böyle tatlış bir bölüm yazdım. Umarım beğendiğiniz bir bölüm olur.

Yazım yanlışları varsa şimdiden affola..

Şimdi...

Aşk dolu bir bölüme hazır mısınız bakalım?
Hadi o zaman kaldığımız yerden devam edelim.
Keyifli okumalar canlarım.😘
Yorum ve oylarınızı sabırsızlıkla bekliyorum.

Görselde ; Bölüm afişimiz var.

Bölüm müziğimiz;  Raviş - Hoş Geldin Kadınım

Bu şarkı Sırat'tan Ezra'ya ithaf edilmiştir.

************************************

Ruhum ruhuna nakşedildi kadın!

Gözlerim gözlerine.. 

Şimdi ver elini sol yanım,

Birlikte yürüyelim bu yolu

Sen ve ben..

Birde sevda meyvelerimiz..

                                        duslerkitapligi

************************************

Sabır.. Çoğu insanda olmayan bir özelliktir. Sabretmeden her şeyin bir anda olmasını bekleriz çoğu zaman.. Halbuki durup bekleseydik biraz, bu tek kelimenin bize getireceklerini bilseydik o kadar yanlışı yapmaz, kahırlanmazdık belki de.. Benim şansım sabrımdı. Küçüklüğümden beri sabırlı biriydim aslında. O yaşımdan beri her şeyin bir zamanı olduğunu, beklemeyi ve çalışmaktan çekinmemeyi öğrendim. Çok çalıştım ve mükafatını da her zaman aldım. Sevdiklerimin ihanetine uğradım, korktum ama hep ayaklarımın üzerinde durdum asla pes etmedim. Düştüğüm gibi kalkmasını da bildim. Sonra bir baktım istediğim her şey oluverdi. Önce o geldi.. Ömrümün ilk umudu. Oğlum!.. Kucağıma aldığım o ilk anda biri zamanı durdurdu ve ben o minicik elleriyle hayata tutunur gibi parmağımı tutan meleğe aşık oldum. Sevdiğim işi yaparken bile hissetmediğim o heyecanla, mutlulukla doluverdi kalbim patlarcasına.. Sonra hiç ummadığım bir anda o çıkageldi.. Sırat'ım! Hayatımın anlamı..  Kırık kalbime güneş gibi doğdu. İçerisi kırık dökükken beni o güçlü sevgisiyle sarıp sarmaladı ve kısa zamanda vazgeçilmezim oldu. Hayat yoldaşım, ruhumun diğer yarısı oldu! En güzeli de bana yeniden bir aile verdi. Önce üç kişiyken şimdi altı kişilik bir aile olma yolunda ilerliyorduk ve bu dünyanın en paha biçilmez şeyiydi. Bunca yıldır sabrettiğime, beklememe değmişti. Anneannemin küçükken hep anlattığı ve hayal ettiğim diğer yarımı sonunda bulmuştum. Onunda söylediği gibi;  gözleri gözlerime değdiği zaman duruyor ve bir tek onun sesi kulağıma, kalbime doluyordu. Düşüncelerim içinde yanımda oturan sevgilime dönüp gülümsediğimde o da hissederek bana bakıp gülümsedi. Bazı anlarda sözlere ihtiyaç yoktur, sadece gözler, kalpler konuşur ya işte öyle bir an oldu aramızda. Hastaneden güzel haberleri aldıktan sonra evimize dönerken ikimizde çok heyecanlaydık. Arabada sessizce el el tutuşup oturmuştuk. Sessizliğin içindeki o huzuru iliklerimize kadar hissetmiştik ikimizde. Araba durduğunda nazikçe ellerimden tutarak bana yardımcı olduğunda yüzümde engel olamadığım gülümsemeyle indim arabadan. Evden içeri girdiğimizde kimse yoktu. Rana, yukarıda Batın ile oyun oynuyor olmalıydı. Yolda aradığımda uykusu geldiğini söylemişti sesleri çıkmadığına göre uyumuştu bebeğim. Sessizce salona geçip oturduk. Koltuğa oturduğum anda yorgunluktan gerilen kaslarımı hissedince iç çektim. Ayakta durmaktan şişen ayaklarım yüzünde ayakkabılar ayağımı sıkıyordu. Acıyla yüzümü buruşturup ayaklarımı rahatlatmaya çabaladım. Oturduğum yere gömüldüğüm için rahat hareket edemiyordum. Zar zor ayağıma uzanmaya çalıştığımı gören kocam hemen önümde eğilip yardım ettiğinde rahat bir nefes aldım.