EZRA (KALBİMİN PUSULASI SERİSİ 1)

7.BÖLÜM

Merhaba canım okurlarım..

Yine harika bir bölümle getirdim sizlere.Geçen bölüm can alıcı bir yerden kalmıştık.Bu bölümde kaldığımız yerden devam ediyoruz.

Umarım beğenirsiniz..

Bu arada bu dönem derslerim baya yoğun olduğu için ancak vakit buldukça bölüm yazabileceğim. Yani bölümleri geç gelebilir şimdiden kusura bakmayın!..

Ama merak etmeyin arayı çok açmamaya çalışıp fırsat buldukça bölüm getirmeye çalışacağım.

Anlayışınız ve desteğiniz için şimdiden çok teşekkür ederim..

Eee hadi o zaman güzel hikayemizle sizleri baş başa bırakıyorum.

Keyifli okumalar!..

Yorum ve Oylarınızı merakla bekliyorum.

MEDYADA; Benim yaptığım bir görsel var.

BÖLÜM MÜZİĞİ;AŞK YENİDEN JENERİK MÜZİĞİ

***********************************

Zaman lazım sadece,unutacaksın!

Nasıl unuttuysan çocukluğunu,kırılan oyuncaklarını.Kırılan kalbini de öyle unutacaksın!..

                                                                                                               Cemal Süreyya

**********

         Öyle Bir Zamanda Gel Ki 

Öyle bir zamanda gel ki, vazgeçmek mümkün olmasın.
Ellerimde koparmaya çalıştığım zincirlerden kalma yara izleri,
Yeni yeni iyileşmeye yüz tutmuş olsun.
Gözlerimde öyle bir karanlık olsun ki, gören kör oldum sansın.
Yanaklarım kurumuş olsun göz yaşlarımdan, dudaklarımsa çatlak çatlak.

Öyle bir zamanda gel ki, vazgeçmek mümkün olmasın.
Belki bin tane aşktan geçmiş olayım ve hiçbiri olmasın gözümde.
Hiçbiri tamamlayamamış olsun cümlelerimi,
Hiç biri bağlayamamış olsun geceyi sabaha.
Hiçbirinin gülüşünün her anı senin kadar aklıma işlenmemiş olsun.
Hiçbirinin hayali en güzel haliyle barınmamış olsun beynimde.
Hiçbirinin izi kalmamış olsun bedenimde.

Öyle bir zamanda gel ki, vazgeçmek mümkün olmasın.
Sessizce ağladığım, o kimsenin olmadığı anları çığlık çığlığa hıçkırıklara dönüştürmemiş olsun.
Ellerim kimsenin üzerinde eriyip gitmemiş olsun, gezinse bile.
Dudaklarım senin adını söylerken ki gibi kıvrılmamış olsun hiç bi ad'a yeterince.
Yerine koymaya çalıştığım her beden yok olup gitmiş olsun kumlar aktıkça tane tane.
Unuttuğumu sandığım, vazgeçtiğimi sandığım,
Sevemediğimi sandığım öyle bir zamanda gel ki
Yer çekimine karşı koysun damarlarımda beni yaşatan her zerre.
Unuttuğumu sandığım, vazgeçtiğimi sandığım,
Sevemediğimi sandığım öyle bir zamanda gel ki, vazgeçmek mümkün olmasın...  

                            ORHAN VELİ KANIK                                                                                             

************************************