14.BÖLÜM

13.4K 659 53
                                    


Selam canım okurlarım!..
Öncelikle hepinize hayırlı ramazanlar diliyorum.                                                    Sözü fazla uzatmadan sizleri bölümle baş bırakıyorum.

Ben severek yazdım umarım sizde seversiniz..

Keyifli okumalar!..

Yorum ve Oylarınızı eksik etmezseniz sevinirim.

Bölüm müziğimiz; YALIN - DEVA BİZE SEVİŞLER 

Multimedya'da; Ezra ve Sırat var! 😉

************************************

Söz ve yürek gerek aşka!..

Bir bakış,bir gülüş yeterdi bazen

Kalbin sonsuz atışına..

****

''Sırat'tan incedir sevda köprüsü

Beraber geçelim tut ellerimden..''

                                     duslerkitapligi

************************************

Salonun kapısında dalgın bir şekilde durup hayranlıkla onu izledim bir kaç saniye..Bu adamda bir şeyler vardı. Düşüncelerimi,duygularımı istila eden bir şeyler..Kalbimi titreten,nefesimi kesen bir şeyler.. Bütün bahçeyi gösteren büyük camın önünde duruyordu tüm heybetiyle..Ve arkasından vuran günün son ışıkları onu daha ulaşılmaz gösteriyordu.Bir o kadar da ulaşılabilir.. Hep buraya aitmiş gibi.. Öyle güven veren bir havası vardı ki ona sığınmamak,kapılıp gitmemek elde değildi.. Kendimi zorla da olsa da  toparlayıp ona seslendim.

''Sırat!..''Adını duyduğu anda bana döndü ve ben yine o gözlerine kapılıp gittim.Kısa bir an duraksadıktan sonra ''Yemeğe geçelim mi,aç mısın?''diye sordum.Bana doğru yürümeye başladığında kalbim yerinden oynadı,depremler oldu.Kalbim yerinden çıkacak gibiydi. Kucağımdaki oğluma sarılarak kendime gelmeye çalıştım.Yanıma yaklaşıp bir adım önümde durdu.

''Aslına bakarsan çok iyi olur canım..Öğlen yoğunluktan dolayı yemek yemeğe vaktim olmadı ve kurt gibi acıktım.''diyerek gülümsediğinde bende gülümsedim.

''O zaman hemen sofraya geçelim..''diyerek önden mutfağa geçtim o da arkamdan geldi.Oğlumu mama sandalyesine bırakıp başını öptüm.Başımı kaldırdığımda Sırat'ın bizi gülümseyerek izlediğini gördüm.

''Buyur,otur lütfen!..''diyerek elimle masadaki yerini gösterdim.O geçip yerine oturunca hemen tabakları,çatal bıçakları ve bardakları masaya yerleştirdim.Hızlıca yemekleri servis ederek bende geçip yerime oturdum.

''Anni..mamma...''diyerek elindeki mama kaşığını önündeki masaya vurarak bağıran oğlumun yanına sandalyemi yaklaştırdım ve onun için hazırladığım çorbayı önüme çektim.Elimdeki kaşıkla hafifçe çorbayı karıştırdım ve ağzını yakmasın diye hafifçe üfleyerek oğluma yedirmeye başladım.Bir yandan da elindeki kaşığı çorbaya batırmasını önlemeye çalışıyordum.  

  

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
EZRA (KALBİMİN PUSULASI SERİSİ 1)Where stories live. Discover now