Είχα σηκωθεί πρώτη από εκείνον και τον παρατηρούσα όσο κοιμόταν παίζοντας με τις άκρες του κοντού μαύρου νυχτικού μου. Η καρέκλα στην οποία καθόμουν βρισκόταν ακριβώς απέναντι από την αριστερή μεριά του κρεβατιού στην οποία κοιμόταν. Το φως που ξεπρόβαλε από την σχισμή της κουρτίνας ήταν αρκετό ώστε να φωτίζει το γυμνασμένο με γεμάτο τατουάζ σώμα του που ήταν ανάσκελα ξαπλωμένο πάνω στο κρεβάτι. Τα σκούρα μαλλιά του ανακατεμένα έπεφταν πάνω στην λευκή μαξιλαροθήκη δημιουργώντας αντίθεση στα χρώματα.
Σηκώθηκα αργά από την θέση μου και πήρα στα χέρια μου το μαχαίρι που είχα κρυμμένο κάτω από τα ρούχα μου. Πάντα είχα αδυναμία στα μαχαίρια, τα προτιμούσα περισσότερο από τα υπόλοιπα όπλα. Μου ήταν πιο ευχάριστο να σκοτώνω χαράζοντας το αρχικό μου πάνω στην σάρκα του κάθε θύματος μου.
Πήγα με αργά βήματα κοντά του και ύψωσα το μαχαίρι πάνω από το σώμα του. Λαχταρούσα όσο τίποτα να τελειώσω την ζωή του και αφού βρήκα την ευκαιρία, δεν είμαι διατεθημένη να την αφήσω να φύγει.
Την στιγμή που το μαχαίρι έφτασε ακριβώς πάνω στο στέρνο του, το χέρι του προς μεγάλη μου έκπληξη έπιασε δυνατά το δικό μου και το γύρισε στρέφοντας όλο το κορμί μου πάνω στο στρώμα. Πήρε το μαχαίρι στα δικά του χέρια και ανέβηκε από πάνω μου ακινητοποιώντας τα χέρια και το σώμα μου.
" Θέλεις πράγματι να με σκοτώσεις; Σε προειδοποιώ πως πολλοί έχουν προσπαθήσει. Δεν είναι τόσο εύκολο D'Angelo. " Είπε ανασαίνοντας βαριά, ενώ τράβηξε τα μαλλιά μου ώστε να γύρω τον λαιμό μου προς τα πίσω.
" Νόμιζες πως κοιμόμουν; Πίστευες δεν θα υποπτευόμουν πως θα επιχειρούσες να με σκοτώσεις; " Προσπάθησα να ξεφύγω από το κράτημα μου όμως το μόνο που κατάφερα ήταν να γυρίσω το σωμα μου, ώστε να παύει το πρόσωπο μου να συγκρούεται με το στρώμα.
Ήμασταν πλέον πρόσωπο με πρόσωπο.
" Δεν ήταν τυχερή μου μέρα η σημερινή. Σε διαβεβαιώ όμως θα είναι κάποια άλλη. Θα καταφέρω να σε σκοτώσω και ας είναι αυτό το τελευταίο πράγμα που θα κάνω." Απάντησα θυμωμένα και τον είδα να χαμογελάει στραβά, καθώς πλησίαζε τα χείλη μου.
" Θα μου άρεσε να σε έβλεπα να προσπαθείς Valentina. " Ομολόγησε και σηκώθηκε από πάνω μου παίρνοντας το πουκάμισο του που βρισκόταν παρατημένο στο πάτωμα.
Σηκώθηκα απότομα από το κρεβάτι προσπαθώντας να βρω την ανάσα μου. Τον μισώ θανάσιμα και δεν θα ησυχάσω αν δεν τον δω νεκρό!
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
Hard to love
Fanfiction«Αν εσύ δεν είσαι το κόκκινο, εγώ δεν είμαι το μαύρο.» (Ι) ΜΕΡΟΣ : UMBRA «Υπάρχει κάτι για το οποίο θα ρίσκαρες την ζωή σου;» Ανασήκωσε το σώμα του στο κάθισμα. Περιεργάστηκε μερικά δευτερόλεπτα την ψηλόλιγνη μορφή της που έστεκε ακέραιη στο σκοτ...
