Την είχα στην αγκαλιά μου και άγγιζα κάθε σπιθαμή του κορμιού της κάνοντας την να ανασαίνει κοφτά. Ήμουν καθισμένος στην μεγάλη πολυθρόνα του σαλονιού έχοντας την Valentina να κάθεται πάνω μου χωρίς να φοράει απολύτως τίποτα, πέρα από το σακάκι μου, που ήταν περασμένο γύρω από τους ώμους της. Είχε γείρει το κεφάλι της στο στέρνο μου με τα χέρια της περασμένα γύρω από τον λαιμό μου παίζοντας ελαφρώς με τα μαλλιά μου. Ο χώρος ήταν σκοτεινός και το μόνο φως που υπήρχε, τόσο όσο για να καταφέρνω να βλέπω τα μάτια της να γυαλίζουν, ήταν αυτός από την σπιρτάδα του τζακιού που απείχε ελάχιστα μέτρα από κοντά μας, «σπάζοντας» το σκοτάδι που είχε απλωθεί τριγύρω. Το άρωμα της, είχε ποτίσει τον χώρο ολόκληρο, τα σεντόνια μου, ακόμα και τα ρούχα μου κάνοντας με να μην μπορώ να σκέφτομαι τίποτα πέρα από το πότε θα την ξαναδώ. Χάϊδευα τα πλούσια, μεταξένια της μαύρα μαλλιά που ήταν απλωμένα με τόση χάρη πάνω στο σακάκι μου, όσο εκείνη φιλούσε απαλά το στέρνο μου, όπου είχε ξεκουμπωσει τα πρώτα κουμπιά του πουκάμισού.
" Μυρίζεις πολύ όμορφα mi amor! " Την έσφιξα στην αγκαλιά μου και την σήκωσα ελαφρώς, για να έχω πρόσβαση στον λαιμό της. Εκείνη γέλασε και με κοίταξε πονηρά με την παιχνιδιάρη ματιά της.
" Κάποτε μισούσες το άρωμα μου. " Απάντησε σιγανά και έφερε το κεφάλι της σε απόσταση αναπνοής από το δικό μου.
" Τώρα όμως δεν μπορώ να ζήσω χωρίς αυτό. "Ψυθίρισα πάνω στα χείλη της και τα ένωσα σε ένα παθιασμένο, ερωτικό φιλί. Την έσφιξα περισσότερο επάνω μου και βάθυνα το φιλί, ενώ παράλληλα τράβηξα ελαφρώς τα μαλλιά της κάνοντας την να πνίξει ένα βογγητό μέσα από την ένωση των χειλιών μας.
Διέκοψε το φιλί και ξάπλωσε ξανά στο στέρνο μου προσπαθώντας να βρει την ανάσα της. Συνέχισα να χαϊδεύω τα μαλλιά της, ώσπου συνειδητοποίησα πως είχε αποκοιμηθεί. Χαμογέλασα και έδιωξα μερικές τούφες που κάλυπταν το πρόσωπο της.
" Μόνο αν ήξερες πόσο εθισμένος είμαι μαζί σου mi amor! " Ψυθίρισα και φίλησα το κεφάλι της απαλά. Πέρασα τα χέρια μου στην μέση της και την κράτησα όσο πιο πολύ μπορούσα πάνω μου, για να νιώθω κάθε σημείο του κορμιού της στο δικό μου.Έγειρα το κεφάλι μου μπροστά ακουμπώντας το δικό της και άφησα την μυρωδιά της λεβάντας να με ταξιδέψει για μια ακόμη φορά.
————————————————————
Paulo D'Angelo
Για μια ακόμη φορά το μυαλο μου παίζει άσχημα παιχνίδια. Εντόπισα με το βλέμμα μου την μορφή της Ariella στο χώρο, με την μόνη διαφορά πως τώρα δεν με κοιτάει με το γλυκό της βλέμμα. Με κοιτάζει με μίσος και απάθεια.
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
Hard to love
Fanfiction«Αν εσύ δεν είσαι το κόκκινο, εγώ δεν είμαι το μαύρο.» (Ι) ΜΕΡΟΣ : UMBRA «Υπάρχει κάτι για το οποίο θα ρίσκαρες την ζωή σου;» Ανασήκωσε το σώμα του στο κάθισμα. Περιεργάστηκε μερικά δευτερόλεπτα την ψηλόλιγνη μορφή της που έστεκε ακέραιη στο σκοτ...
