Έχουν περάσει δυο μέρες που φάνηκαν όμως σαν αφόρητος, οξύς πόνος. Ο Dante ευτυχώς ζει, όμως είναι σε κόμμα. Οι γιατροί είπαν ότι αν αργούσαμε ένα λεπτό παραπάνω, ίσως τώρα να ήταν νεκρός. Η Diana είναι σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση, έχω να την δω τόσο πονεμένη, από τον θάνατο των γονιών της. Ο Lorenzo συμπεριφέρεται ψυχρά, είναι απότομος και τον βλέπω σπάνια. Τον καταλαβαίνω αν πάθαινε η Diana κάτι δεν θα το άντεχα είναι ο,τι έχω.
Δεν μπορώ τα νοσοκομεία νιώθω σαν να πνίγομαι, είναι τόσο αποπνικτικά και μηχανικά όλα εδώ μέσα. Κάθομαι σε μια καρέκλα με τα χέρια τυλιγμένα γύρω από το σώμα μου, δεν έχουμε φύγει ούτε λεπτό από το πλευρό του Dante. Τα μάτια μου είναι πρησμένα από την αϋπνία, αλλά και από τα τόσα δάκρυα. Ο Lorenzo κάθεται στο πατωμα στηρίζοντας το κεφάλι του στον τοίχο, τα ρούχα του είναι γεμάτα χώματα και το βλέμμα του κενό. Παρατηρώ την Diana που κλαίει σιγανά, ενώ το κεφάλι της ακουμπά στο τζάμι του δωματίου που βρίσκεται ο Dante.
Τα πρασινα μάτια της είναι τόσο άψυχα και κατακόκκινα από το κλάμα.
Σηκώθηκα από την θέση μου και την πλησίασα αγκαλιάζοντας την. Εκείνη γύρισε και άρχισε να κλαίει πιο δυνατά κρύβοντας το πρόσωπο της στον ώμο μου.
" Mia Diana, δεν έχεις φάει ούτε έχεις κοιμηθεί, δεν θα αντέξεις! " Την μάλωσα σκουπίζοντας τα δάκρυα από το πρόσωπο της.
" Δεν θέλω να φάω, ούτε να κοιμηθώ. Πρέπει να μείνω εδώ μπορεί να ξυπνήσει! Θέλω να είμαι δίπλα του. " Μου απάντησε με μια μικρή αισιοδοξία στα τελευταία της λόγια, πηγαίνοντας πάλι στην μεριά της.
" Diana, άκου την Valentina και πήγαινε να ξεκουραστείς. Το μόνο που καταφέρνεις είναι να κάνεις κακό σε εσένα! Ο Dante δεν θα ήθελε να είσαι έτσι, αν ξυπνήσει σου υπόσχομαι θα σου τηλεφωνήσω αμέσως. " Της μίλησε ήρεμα προσπαθώντας να κρύψει την δίκη του κούραση. Η Diana έγνεψε καταφατικά και προχώρησε προς την έξοδο του νοσοκομείου. Χαμογέλασα και κούνησα το κεφάλι μου προς τον Lorenzo σαν
«ευχαριστώ» που κατάφερε να της αλλάξει γνώμη. Εκείνος με χαιρέτησε και έκατσε πάλι στην καρέκλα, εγκλωβίζοντας το πρόσωπο του μέσα στα χέρια του.
Αφού φτάσαμε στο σπίτι, μαγείρεψα στην Diana κάτι να φάει από το οποίο, το περισσότερο δεν το άγγιξε καν. Προσπάθησα να την κάνω να φάει παραπάνω, αλλά δεν ήθελα να φανώ φορτική και έτσι την αφησα να καταναλώσει όσο ήθελε αυτή. Μετά από λίγο πήγε στην κρεβατοκάμαρα της και κοιμήθηκε σχεδόν αμέσως. Μπορεί να έλεγε ότι δεν ήθελε να ξεκουραστεί, μα στην πραγματικότητα το χρειαζόταν. Έμεινα για μερικές ώρες στο σπίτι της, σε περίπτωση που με χρειαστεί, αλλά όταν εν τέλη είδα πως κοιμάται τόσο βαριά, κατάλαβα πως δεν υπάρχει περίπτωση να ξυπνήσει και έτσι έφυγα, αφήνοντας της ένα σημείωμα δίπλα στο κομοδίνο του κρεβατιού της.
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
Hard to love
Fanfiction«Αν εσύ δεν είσαι το κόκκινο, εγώ δεν είμαι το μαύρο.» (Ι) ΜΕΡΟΣ : UMBRA «Υπάρχει κάτι για το οποίο θα ρίσκαρες την ζωή σου;» Ανασήκωσε το σώμα του στο κάθισμα. Περιεργάστηκε μερικά δευτερόλεπτα την ψηλόλιγνη μορφή της που έστεκε ακέραιη στο σκοτ...
