Hard to love

32.

Lorenzo

Αν αργούσα λίγα λεπτα ακόμα η Valentina θα είχε δει το βιντεο με όλα αυτά τα φρικαλέα πράγματα που έκανε ο πατέρας της. Κάτι έχει καταλάβει, θα ψάξει, το ξέρω ότι θα το κάνει. Τις τελευταίες μέρες συμπεριφέρεται περίεργα, με κοιτάζει και όσο και αν προσπαθεί να μην το κάνει αισθητό, διακρίνω τον θυμό στο βλέμμα της καθε φορά που τα μάτια μου συναντούν τα δικά της.

Γνωρίζω πως δεν θα καταφέρω για πολύ να της το κρατάω κρυφό. Πως θα της αποκαλύψω ομως κάτι τέτοιο; Θα ψυχραθούν τα πάντα μέσα της, για τον πατέρα της, ίσως ακόμη και για εμένα. Είναι ικανή για τα πάντα και μιας που ο λόγος αφορά την μητέρα της, θα αψηφήσει τους πάντες μέχρι να πάρει εκδίκηση για τον αδικοχαμένο θάνατο της.

Πρέπει να σκεφτώ να κάνω γρήγορα κάτι, σχετικά με τον Christian. Θέλω να τον βγάλω από την μέση το συντομότερο δυνατό. Αν ξέρει κάτι σχετικά με τον θάνατο της Ariella, όταν βρει την κατάλληλη ευκαιρία θα τα μαρτυρήσει όλα στην Valentina, αλλά και τίποτα να μην ξέρει πάλι στέκει εμπόδιο σε ο,τι κάνω.

Βγήκα από το γραφείο, κλείδωσα την πόρτα και κατευθύνθηκα στα πάνω δωμάτια με σκοπό να μιλήσω στην Valentina. Αφού έφτασα στον διάδρομο με τα δωμάτια μας, τα οποία ήταν το ένα δίπλα στο άλλο χωρίς να χτυπήσω άνοιξα κατευθείαν την πόρτα. Το θέαμα μου έκοψε την ανάσα.

Η Valentina έστεκε μπροστά στον καθρέφτη με ένα μακρύ, μαύρο φόρεμα, το οποίο είχε ένα μεγάλο κόψιμο στο πόδι που την έκανε να φαίνεται ακόμα πιο θυλικη. Το πάνω μέρος του σώματος της αγκαλιάζονταν από τον στενό κορσέ του φορέματος, στον οποίο δεν είχε δέσει ακόμα τα μαύρα, μακριά κορδόνια του. Τα μαλλιά της ήταν ελαφρές μπούκλες που έπεφταν ανέμελα στους ώμους ξεδιπλώνοντας μαζί και την φρεσκάδα της λεβάντας, που με έκανε αστραπιαία να ξεχάσω τον λόγο για τον οποίο ήρθα. Στα χέρια της φορούσε χρυσά κοσμήματα και στον λαιμό της μια επίσης μικρή χρυσή αλυσίδα, από την οποία κρέμονταν ένα μικρό διαμάντι. Φόρεσε τα ψηλά μαύρα πέδιλα της και τέλος τοποθέτησε στα σαρκώδη χείλη της ένα σκούρο κόκκινο κραγιόν, που έκανε αντίθεση με το καταγάλανο των ματιών της.

" Αντί να στέκεσαι εκεί και να με παρατηρείς, βοήθησε με, με το φορεμα. " Έσπασε την σιωπή και με κοίταξε από τον καθρέφτη διορθώνοντας το κραγιόν της.

Περπάτησα προς το μέρος της και κόλλησα το σώμα μου στο δικό της. Με τα χέρια μου έπιασα τα κορδόνια του φορέματος και άρχισα να τα σφίγγω και έπειτα να τα δένω, κάνοντας την να βγάλει μικρούς αναστεναγμούς την δύναμη που άσκησα.