29.

2.8K 164 42
                                    


Τα πράγματα κυλούν σχετικά ομαλά τις τελευταίες μέρες. Ο Lorenzo προσέλαβε αρκετά άτομα από εκείνους που είδαμε τις προάλλες και μέσα σε αυτούς ήταν και εκείνος ο άντρας. Το μόνο που ξέρω για αυτόν είναι το όνομα του, Christian Reed. Ο Lorenzo δεν με αφήνει να βρίσκομαι στον ίδιο χώρο μαζί του και κάθε φορά που με βλέπει κοντά σε αυτόν, από τον τρόπο που μας κοιτάζει καταλαβαίνω την οργή του. Κάτι μου θυμίζει όμως, ο τρόπος που περπατάει, που κινείται στον χώρο και ειδικά τα μάτια του, μου είναι τόσο γνωστά, αλλά δεν μπορώ να καταλάβω πως και γιατί μου είναι τόσο γνώριμος.

Πάει καιρός από την τελευταία φορά που λάβαμε κάποιο μήνυμα από αυτούς που μας κυνηγούν. Δεν ξέρω αν αυτό είναι καλό ή κακό αλλά έχω ένα άσχημο προαίσθημα. Θα πρέπει να επιστρέψω στο σπίτι του πατέρα μου, να μπω στο γραφείο του και να μάθω όσα περισσότερα μπορώ και προφανώς όλα αυτά προς άγνοια του Lorenzo. Βγήκα από το δωμάτιο μου και κατευθύνθηκα προς το γραφείο του, άνοιξα την πόρτα χωρίς προειδοποίηση και μπήκα μέσα. Το βλέμμα του συνάντησε το δικό μου, αφού με κοίταξε άφησε τα χαρτιά που κρατούσε και έγειρε το σωμα του στην καρέκλα ξεκουμπώνοντας ένα κουμπί από το μαύρο πουκάμισο του.

" Δεσποινίς D'Angelo νομίζω έχω πει επανηλειμμένα να χτυπάτε την πόρτα πριν μπείτε κάπου, έτσι δεν είναι; " Μου είπε, ενώ ένα μικρό χαμόγελο σχηματίστηκε στο πρόσωπο του.

" Θυμίστε μου κ.Russo πότε έχω ακολουθήσει τους κανόνες σας; " Τον ρώτησα και πριν προλάβει να απαντήσει σήκωσα το χέρι μου και συνέχισα.

" Αφήστε με να απαντήσω εγώ για εσάς, ποτέ! Και ούτε έχω σκοπό, όποτε άδικα θα έλεγα τα λέτε, μου περνάτε παγερά αδιάφορος. "Αποκρίθηκα χαρίζοντας του ενα πλατύ χαμόγελο.

Σηκώθηκε από την καρέκλα και περπάτησε προς το μέρος μου. Εγώ δεν κουνήθηκα από την θέση μου και απλά περίμενα για την επόμενη κίνηση του.Ήρθε και κόλλησε το σώμα του στο δικό μου. Παραμέρισε τα μαλλιά μου και άρχισε να μιλάει σιγανά στο αυτί μου.

" Πείτε μου γιατί είστε εδώ δεσποινίς D'Angelo. " Η φωνή του σαγηνευτική με τα χέρια του να ταξιδεύουν στην μέση μου, με εκανε να πνιξω εναν αναστεναγμο.

" Θέλω να φύγω για λίγο και θα ξαναέρθω, θέλω να πάω σε μια δουλειά. " Αυτό ήταν το μόνο που κατάφερα να του πω, η φωνή μου είχε βαρύνει και το σώμα μου είχε χαλαρώσει τόσο από το άγγιγμα του.

Δεν είπε τίποτα και συνέχισε να με χαϊδεύει. Μετα από λίγο με έπιασε από τους γοφούς και με γύρισε απότομα. Ήμασταν πλέον πρόσωπο με πρόσωπο. Έβαλε τα χέρια του γύρω από τους γοφούς μου και με τράβηξε κολλώντας με πάνω του.

Hard to loveΌπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα