" Είσαι έτοιμη; " Με ρώτησε πατώντας το γκάζι προσπερνώντας με μανία τα μπροστινά οχήματα. Κοίταξα το κοντέρ του αυτοκινήτου που όσο πέρναγαν τα δευτερόλεπτα η ταχύτητα του αυτοκινήτου ανέβαινε επικίνδυνα.
Τον κοίταξα και του χαμογέλασα.
" Πάντα! " Απάντησα με σιγουριά και τον είδα να χαμογελάει κοιτώντας από τον καθρέφτη του αυτοκινήτου το όχημα που πλησίαζε.
———————————————————————
" Ώστε θέλουν συνάντηση! " Ήμουν εξοργισμένη με αυτό που άκουσα. Πως γίνεται να τολμούν να στήνουν παγίδα σε εμάς, ενώ είχαμε κάνει συμφωνία πριν λίγο καιρό.
" Αυτή η ηλίθια η Bianca, είμαι σίγουρη πως εκείνη είναι πίσω από αυτό μαζί με το κάθαρμα τον αδερφό της. " Φώναξα και χτύπησα το γραφείο με δύναμη ξεσπώντας. Ευτυχώς δεν πέσαμε στην παγίδα τους, ο Lorenzo είχε καταλάβει καιρό πως κάτι δεν πήγαινε καλά και εν τέλη είχε απόλυτο δίκιο.
" Όταν δεν παίρνουν αυτό που θέλουν, έτσι συμπεριφέρονται. " Απάντησε όλο νόημα στρέφοντας την προσοχή του σε εμένα.
Σήκωσα το βλέμμα μου και οι ματιές μας διασταυρώθηκαν. Περπάτησα νευρικά μέχρι την καρέκλα του γραφείου όπου καθόταν και στάθηκα δίπλα του. Εκείνος γύρισε την καρέκλα του γραφείου και με κοίταξε χωρίς να πει κάτι.
Στήριξα τα χέρια μου στα πλαϊνά στηρίγματα της καρέκλας και έγειρα το σώμα μου προς το μέρος του.
" Δηλαδή υπονοείς πως αν άφηνα τον Dominic να με βγάλει έξω και πέρναγα το βράδυ μαζί του τώρα όλα θα ήταν εντάξει; " Μιλούσα σιγανά, καθώς τα πρόσωπα απείχαν ελάχιστα το ένα με το αλλο.
Έπιασε τα χέρια μου που ήταν δεξιά και αριστερά του, σηκώθηκε και με γύρισε βάζοντας με να κάτσω με δύναμη στην καρέκλα εγκλωβίζοντας τα χέρια μου στα δικά του σφίγγοντας τα. Του χάρισα ένα θρασύ, χωρίς καμία ενοχη χαμόγελο και περίμενα την αντίδραση του. Θα μπορούσα να αμυνθώ, αλλά λατρεύω να τον βγάζω εκτός ορίων.
" Θα μπορούσα την ίδια κιόλας μέρα να πήδαγα την Bianca και όχι μόνο μια φορά. Ξέρεις ποσό το ήθελε. Τώρα σκέψου την πάνω σε αυτό το γραφείο να αναστενάζει το όνομα μου. " Το χαμόγελο εξαφανίστηκε από τα χείλη μου και την ίδια στιγμή ένιωσα μια μεγάλη επιθυμία να καταστρέψω την Bianca. Αργά και βασανιστικά.
Ο Lorenzo γέλασε σατανικά και έσφιξε το σαγόνι του προσώπου μου με το χέρι του. Το κρύο μέταλλο των δαχτυλιδιών που φορούσε ήρθε σε κόντρα με την ζεστή μου επιδερμίδα κάνοντας με να ανατριχιάσω.
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
Hard to love
Fanfiction«Αν εσύ δεν είσαι το κόκκινο, εγώ δεν είμαι το μαύρο.» (Ι) ΜΕΡΟΣ : UMBRA «Υπάρχει κάτι για το οποίο θα ρίσκαρες την ζωή σου;» Ανασήκωσε το σώμα του στο κάθισμα. Περιεργάστηκε μερικά δευτερόλεπτα την ψηλόλιγνη μορφή της που έστεκε ακέραιη στο σκοτ...
