Hearts and Blood (COMPLETED)

CHAPTER 10

GIOVANNA

Time flies faster than what you think we are five months in a relationship. Sylvester is doing his best to be a best boyfriend to me raw para di ko raw siya ipagpalit sa iba. As if.

"Giovanna, hindi ka ba naboboring dito sa bahay niyo?" tanong sa akin ni Juancho. Juancho and Alex are here but they are staying in apartment near here pero hindi na iyon sakop ng lupain ng mga De Tierra.

"Hindi, sanay na ako bakit mo naman nasabi?" tanong ko sa kaniya nagkibit-balikat lamang siya. "Giovanna, sooner Sir De Rossi will come here and bring you all back in London. How are you going to deal with your boyfriend?" He asked me and I was caught off guard with his question.

I hate Juancho asking me those things because it scares the hell shit out from me.

"Or you don't want to go back in London because of him?" he asked me so I look at him. "Kung ano man ang desisyon ko, Juancho wala kang pakialam." iyon na lamang ang sinabi ko.

"You don't know him that much, Giovanna. He is a De Tierra. That name alone is already a dangerous." sabi niya sa akin pero hindi ko siya pinansin. Nilaro ko ang ballpen na nasa kamay ko ngayon at nag-iisip.

I almost got shot by a gun yesterday good thing that my body is full alert and my reflexes are still good so I was able to avoid it. Kasama ko si Juancho at Alex kahapon, nagpunta kami sa Manila para kitain si Tita doon. Habang pauwi kami ay may humarang sa amin na isang sasakyan at pinaulanan ng bala ang aming sasakyan.

"Juancho, Giovanna, nahuli na nila yung dalawang lalaki na tumakas kagabi pagkatapos tayong paulanan ng bala." sabi ni Alex sa amin kaya mabilis akong tumayo saka lumapit sa aking pinsan. "Dalhin mo ako sa kaniya." mariin kong sabi.

Tumango naman si Alex. Dumaan kami sa likod-bahay para hindi kami makita ng mga tao saka sumakay sa sasakyan na nakaparada doon. Alex is the one who is driving now.

"Nakarating kay Tito ang nangyari kagabi and he is fuming mad right now." sabi ni Alex kaya tumango ako. I understand his anger. Hindi malayo ang pinagdalhan sa amin ni Juancho mula sa bahay. Pumasok kami sa isang matayog na gate at pumarada ang sasakyan sa harap ng isang bahay na may dalawang palapag.

"So ano 'to?" I asked them. "Dito nakatira ang mga boydguards mo including us." sabi ni Juancho kaya tumango ako. Kung sa labas ay aakalain mong simpleng bahay lang pero bahay ito ng mga taong kayang pumatay ng walang pagalinlangan. 

Papasok sana ako ng tuluyan sa loob ng bahay nung tumawag sa akin si Sylvester kaya lumayo muna ako sa kanila at sinenyasan silang huwag gumawa ng kahit anong ingay. I cleared my throat and I glared at Juancho who is mocking me right now. 

"Hello, Syl?" I asked him. 

"Hey, baby. I can't go home this weekend because I have lots of works to do. I am sorry, baby." sabi niya at nakaramdam naman ako ng kalungkutan dahil doon pero mas inisip ko na mas magagawa ko ng maayos ang trabaho ko dahil kapag meron siya ay mahihirapan ako. 

"Nako, ayos lang, Syl. Naiintindihan kita." sabi ko sa kaniya at bumuntong-hininga naman siya. 

"All right. I'm going to miss you so bad but don't worry you'll see me on Monday. Magrereklamo ako kay Abuelo kung hindi ako papayagan na umuwi ng lunes." sabi niya kaya natawa naman ako ng mahina. 

"Sira ka talaga! HAHAHAHA! Huwag mong gagawin 'yan, Syl. Wait until weekend huwag mong abusuhin ang pagiging apo mo sa may-ari ng kompanya niyo." sabi ko sa kaniya at narinig ko naman na nagdabog siya sa kabilang linya. 

"Ayaw mo ba akong makita, baby?" tanong niya kaya napaikot naman ako ng aking mga mata. "I know you are rolling your eyes on me, you look so hot doing that." he commented but I just snort it.