Hearts and Blood (COMPLETED)

CHAPTER 36

ALEXANDRÌA GIOVANNA

It's been two months since the last shit happened and everything is going back to it used to be. Nasa London na rin kami ngayon and brithday na bukas ni Gianna.

We suggested to Papa who is thinking na sa isa sa mga hotel ng pamilya namin gaganapin ang third birthday celebration ni Gianna, we suggested na dito na lang sa bahay.

Intimate birthday celebration only because if it will take in a hotel, we will invite people who will talk about business. Kaarawan ng anak ko tapos business and partnership ang pag uusapan? No way.

Gianna is taking a pictorial today wearing her exclusive dress from gucci that Papa asked for it. Gucci is from Italy, now I understand why.

Her dress is in the shade of crimson red with a white flower design on her belt. She looks cute wearing it. I am wearing a black fitted dress with my hair straight on my back.

"Man, that's heavy traffic," reklamo ng kadadating na si Sylvester. Nakasuot na rin siya ng formal attire para sa pictorial namin. He is my boyfriend now. "You're late," I said to him nung makalapit ito sa akin saka ako hinalikan sa labi at sa harapan pa nina Papa.

I saw my father rolled his eyes on us kaya natawa ako. "Papa, I told you kasi na si Ms. Madeline," sabi ko sa kaniya at kumindat naman ako kay Ms. Madeline na nasa likuran ni Papa at namula pa ito.

Sinamaan naman ako ni Papa ng tingin at tumikhim saka inayos ang kaniyang suit. Kami naman ang susunod na isang pamilya at kasama na dito si Sylvester. Pumwesto kami sa harap ng camera.

Nakaupo si Gianna sa lap ni Papa habang katabi niya ako, nakatayo naman sa gilid ko si Sylvester at si Chandra naman sa gilid ni Papa.

"Nice fam," komento nung camera man sa amin kaya ngumiti ako. "1...2...3...smile!" sabi niya at ngumiti naman kami. We took lots of pictures.

"Nakatulog na ang apo ko," sabi ni Papa kay Gianna na nakatulog na sa balikat ko. "Napagod, Papa," natatawang sabi ko at tumawa naman siya. Nasa veranda kami dito sa ikalawang palapag ng bahay dahil masarap ang hangin dito ngayon.

"Have I ever told you that I am very proud of you?" tanong ni Papa sa akin at tumango ako.
"Always, Papa," I answered him. I am swaying a little for Gianna who is sleeping in my arms peacefully.

"Because you always makes me proud, Giovanna," sabi niya sa akin at humawak siya sa railings. "Kahit sa mga maling desisyon ko sa buhay, Papa?" I asked him. I am not a perfect person nor a daughter.

"Yes because that's where the growth starts, in every mistakes you made will make you wiser in the future," sabi niya sa akin at tumango-tango ako. "Papa, did you know why I never ask for my mother?" I asked him and he shook his head.

Lumapit ako sa kaniya saka yumakap ang isang kamay ko sa kaniya at yinakap kaming pareho ni Gianna. "Because you are enough for me, Papa. Kung inaakala mo na may kulang sa akin while growing up until now, walang kulang kasi naibigay mo lahat—ninyo sa akin, that's why I am beyond grateful for having you, Papa, no man can ever replaces you in my heart's space," sabi ko at narinig ko na lang na humihikbi si Papa kaya natawa naman ako saka hinagod ang likuran niya.

"Papa, huwag kang umiyak may bata sa kamay ko," sabi ko sa kaniya at ipinilit niyang ikinalma ang sarili niya. Lumayo rin siya sa akin at pinaypayan ang sarili niya. "So emotional these days," sabi niya at pinunasan niya ang mga luha na pumatak mula sa kaniyang mga mata gamit ang panyo nito.

"Kahit na meron si Sylvester?" tanong niya sa akin at tumango ako. "Kahit na magkaroon ka pa ng apo sa akin na lalaki, Papa. You occupy a space in my heart that no one can replace it," I assured him and he kissed me on my forehead.