"ဗျာ!!! အိမ်ပြောင်းသွားပြိဟုတ်လား!!!"
အဘွားဖုန်းကလည်းမကိုင် ၊ ဆော့ဂျင်ဖုနိးကလည်း မကိုင်ဖြစ်နေခဲ့လို အိမ်ကိုသာ
တန်းသွားခဲ့လိုက်တော့ အိမ်တံခါးထက်က သော့တွေကသူကို အမောဆို့စေသည်။
ဘေးပတ်ဝန်းကျင်ကိုမေးကြည့်တော့
အိမ်ပြောင်းသွားပြီဟုသာဖြေကြလာပြီး
ဘယ်ကိုပြောင်းသွားမှန်း တယောက်ကိုမှပြောမသွားခဲ့ဖူးတဲ့လေ။
ထိုစကားက
အမောတွေဆို့သွားစေသလို ခေါင်းထဲလဲ
အတွေးပေါင်းစုံဝင်လာစေတော့သည်။
ကင်မ်ဆော့ဂျွန်းထွက်ပြေးသွားခဲ့တဲ့နောက်
ဆော့ဂျင်နဲ့အဘွားက လိုက်သွားခဲ့တာများလား?
ဒါမဟုတ် ဆော့ဂျွန်းက များ အဆကိအသွယ်လုပ်လာပြီးး~ပြန်လာေခါ်သွားတာများလား~
မဟုတ်လောက်ပါဘူး ~မဟုတ်လောက်ပါဘူး
အဘွားက အာ့လိုလူစားမျိုးမှမဟုတ်တာ
ဆော့ဂျွန်းလိုစိတ်ထားမျိုး ဆော့ဂျင်မှာရော
အဘွားမှာမရှိဘူးဆို ငါအသိဆုံးပါ။
ဒါဆို ဆော့ဂျင်နဲ့အဘွားက တခုခုများဖြစ်နေတာလား?
ငါကိုစိတ်မဆိုး ၊ ရန်မဖြစ်ခဲ့ဘဲနဲ့ဘာ
အကြောင်းမကြားဘဲ အလျင်အမြန်အိမ်ပြောင်းသွားရတယ်ဆိုတော့ ဘာပြသာနာတွေများရှိလိုပါလိမ့်!!! ဟူးးး
အဆက်မပြတ်ခေါ်ဆိုနေခဲ့သည့် ဖုန်းလေးကို
ယခုမှ ချလိုက်မိသည့်ဟိုဆော့
ပွယောင်းနေတဲ့ဆံပင်တွေကို ထပ်ဖွလိုက်ရင်း ခေါင်းမီးပွင့်မတက်တွေးတောနေခဲ့မိတော့သည်။ ရင်ထဲတွင်လဲ တခုခုတစ်ဆို့နေသလို ခံစားချက်ေတွလဲလုံးဝမကောင်းပါ။
----
အခန်းနံရံရဲ့ ဒေါင့်အဖြစ်ဆုံးနေရာလေးမှာ
ဒူးလေးနှစ်ဖက်ကို ထောင့်ကာ ခန္ဓာကိုယ်ကို အသေးဆုံးဖြစ်မယ့်အနေအထားဖြင့်ကွေးထားကာ
အအေးဒဏ်ကို အံတုနေပေမယ့် သူတောင့်မခံနိုင်တော့ပါ။
ဆံပင်ဖျားမှ ခန္ဓာကိုယ်အနှံ စိုရွဲနေခြင်းက
သူအသားတွေ တစက်စက်တုန်စေသည်အထိ
အအေးဓာတ်ပိုတိုးစေသည်။
~အဘွား~~ ကျတော် အေးတယ်~~
အဘွား ကျ ကျတော်~~အဟင့်
ကျတော်မှား ~~မှားသွားပါတယ်~~
ကျတော် အဘွား စကားနားမထောင်ခဲ့မိဘူး~~
YOU ARE READING
Same But Different ☑️ Complete
Fanfictionမင်းကသူမဟုတ်မှန်းသိပေမယ့် ကိုယ်အနားက ထွက်သွားခွင့် မပြုနိုင်ခဲ့ဘူး ၊ မင်းကို သူထက်ပို ချစ်သွားလိုထင်ပါရဲ့ ။
