The One

Chapter 15

"Im sorry" and that's it, I run away. I saw the pain covered on his eyes. Akala ko hahayaan niya akong tumakbo but then when I almost reach the door nagsalita siya.

"I like you Ellaine, because you are really different. Total andito na naman ako so I need to take this chance. Alam ko na naman ang sagot mo sa sana itatanong ko so just let me express what I really feel towards you. The first time my eyes laid to you— you're beautiful face and not just physically but I know deep inside you, you are beautiful. I already fell, I already like you. Yes, like to the point that I almost smash every man who lay their eyes on you. Nakakabading man but i really do like you. This set-up is really a surprise for me, hindi ko ginusto pero sa ngayon this is the right thing happened to me. I like you Ellaine, because you are beautiful just the way you are" lahat nakatingin sa akin. As if I am the actress and he is the actor. Sayang Miguel dahil nahuli ka ng dating, may iba na kasing kumuha ng puso ko at hindi ko alam kung paano iyon kukunin.

"I'm sorry" and just like that, i run away... again but this time hindi na ako lumingon sa kanya.

 We have known for years and now we found each other

Nag-isip pa ako ng pwedeng isulat. I am writing my journal about what I feel. Para sa writing in discipline namin sa english. Hindi naman mahirap sa akin dahil nagsusulat ako ng kwento, declaim, poem at quotes so napaka advantage talaga sa akin ang subject na ito.

 I can write a forever but reality shouted that forever doesn't exist. I may be a writer of love but I can't even write my own love story

Napatingin ako sa kawalan. Its been a week since that surprise proposal happened, sinabi ko sa kanya na may boyfriend na ako. Open na ako sa kanila at buti na lamang naintindihan niya. We are still friends after what happened, then isa pa its also one week since the last time na nakapag-usap kami ni Shawn, I don't know kung ano ang problema namin but one thing is for sure. Hindi maganda ang nangyayari sa amin. Sabi naman niya sa akin noon he want our relationship last long so I suggested na kapag may problema man pag-usapn namin hindi iyong wala lang. Hindi iyong kakalimutan lang ang nangyayari.

"Oh problema?" Nabalik ako sa realidad.

"W—wala" napa.iwas ako ng tingin, umupo sa tabi ko si Miguel nasa cafeteria kasi ako ginagawa itong assignment namin para sa susunod na meeting namin at isa pa hinihintay ang oras para sa major subject namin.

"Wala ka bang pasok Miguel?" Isinara ko ang notebook ko at tinignan siya. Kahit na ba napahiya siya noon wala pa ding awkward ang namagitan sa amin.

"Wala na. Hindi kasi papasok ang prof namin sa isang subject dahil absent pauwi na sana ako kaso nakita kita dito sa loob na tulala, may problema ba kayo ng b—boyfriend mo?" Ngitian ko lamang siya ng malungkot at humilig sa balikat niya.

Simula din ng araw na iyon ay naging mas close kami sabi pa nga niya NA FRIENDZONE AKO pero kahit na ganoon ay mas gusto na lamang niya ang ganito na maging magbestfriend kami kaysa maging stranger kami at kalimutan ang lahat.

"Ewan ko ba kung ano ang problema, nawala nalang kasi siya ng parang bola. Ang sakit eh, iyong hindi naman niya sinasabi na wala na pero ramdam mo" iyon ang masakit sa lahat. Iyong hindi pa nga niya sinasabi sa akin na wala na pero ramdam mo.