The One

Chapter 19

So hindi pa talaga sila umuwi? Akala ko ba umuwi na sila?

Baka gusto kang makausap

At bakit naman? Para saan pa? Grrr. Okay fine. Magkikita na nga lang kami para maging okay na ang lahat. Last nalang talaga 'to.

RE:

Okay, saan ba?

Ni halatang wala ng sweetness ang mga message namin sa isa't-isa. Aba halos mapudpod ang isang message niya ng 'BABE' o kaya 'CHAI' tapos ngayon wala na kahit isa lang? Kahit B lang o C kainis naman eh. 

Fr: Shawn

Sa E-Mall na lang, okay lang ba? 

 

RE: Oo naman, it's fine. Nga pala, i thought na ka uwi na kayo?

 

Fr: Shawn

Hindi kami pinauwi ni Manuel hangga't hindi tayo nag-uusap at kailangan daw nating ayosin ito. Ayosin? Eh wala namang gulo ah? Nag-away ba tayo?

Grrr. Ano ba talaga Shawn? Obvious naman ang nangyari diba? How I wish Shawn na sana mauntog ka at matauhan na iba na ang ginagawa mo.

RE: Ah ganoon ba? Sige kitakits na lamang bukas.

Hindi ko na lamang sinagot ang ibang tanong niya. Bahala na nga bukas, ipinasok ko na ang phone ko sa bulsa ng short ko at tinagnan si Kuya. Nakakatuwa talaga na andito siya, kakatapos lang siyang kausapin nina mama at papa at ngayon nga ay andito kaming dalawa sa labas hawak niya ang guitara ko.

"So may boyfriend ka na?" nagstru-strum siya habang tinatanong iyon.

"Oo na wala? Ewan ko" napatingin ako sa langit. Star light, star bright. First star I see tonight, I wish I may I wish I might have this wish I wish tonight sabay pikit at bigkas ng Sana okay lang ang lahat. Sana hindi ako masaktan ng sobra dahil tama na ang pagiging tanga ko. Kahit ngayon lang sana hindi ako magmukhang tanga.

"Anong sagot 'yon? Ayosin mo naman" napairap na lamang ako na ikinatawa niya. "May regalo ako sa 'yo. Kuhanin mo diyan sa bag ko" kaya naman kinuha ko ito at ganoon na lamang ang ngiti ko ng makita ko ang tatlong malalaking libro.

"Seriously? THANKS KUYA!" at niyakap ko pa talaga siya. Nakakatuwa naman, ang gaan na agad ng loob ko sa kanya. Sana mag stay nalang siya dito for good. Tinignan ko ulit ang mga libro. Divergent, Insurgent at Allegiant. I really love this.

"Haha makayakap wagas? Pero trip ko ang yakap mo, feeling ko tuloy welcome na welcome na ako sa family niyo" napangiti ako at sumandig sa  balikat niya. Thank you Lord God for giving me this opportunity. This opportunity that I have a chance to have a brother.

"Welcome ka naman talaga kuya eh. Ikaw lang itong OA. Tsaka isa pa po gusto ko talagang andito ka para naman kapag sawi ako sa lovelife e andyan ka at upakan mo iyong nagpaiyak sa akin" natawa pa siya at pinaayos ako ng upo.

"Mag kantahan na nga lamang tayo" sabi niya at nag strum na din. Natawa naman ako kaya kahit sintonado ako kumanta ay sinabayaan ko na siya.

"I'm thinking how... 'bout people fall in love in mysterious way.." kanta pa niya kaya sinabayan ko na din siya. Tawa lang kami ng tawa at pa iba-iba naman ang kanta namin hanggang sa pinapinapasok na kami ni Papa dahil may pasok pa ako at may trabaho din si Kuya bukas.

"SO ano ang problema natin?" agad na sabi ko ng magkita kami dito sa E-Mall. Buti nga at pagdating ko dito ay andyan na siya nagmamadali pa naman ako na pumunta dito dahil baka uuwi na siya.

"Tara" hinila niya ako papunta sa jollibee, nag order naman siya ng two spagetti at isang fries, isasama ko na sana si Dianne o si Miguel dito ang kaso lang ay busy silang dalawa kaya hindi ko nalang sinama tsaka sabi naman ni Miguel mas mabuting makapag-usap kaming dalawa ng kami lang talaga at sana daw maging okay na kaming dalawa. Sayang daw kasi dahil malapit na ang valentines day at mas malapit na ang seventh month namin at three months nalang daw mag o-one year na daw kami.

"So, tell me Shawn. May problema ba?" napatingin siya sa akin at ngumiti, halatang pilit.

"Wala naman diba? Bakit?" sabi niya habang kumakain. Ni hindi siya makatingin sa akin ng diritso. Bakit Shawn? Anong nagawa ko? Dahil ba mas mahal mo ang babaeng iyon? Kung ganoon edi sana hindi niya nalang ako ginulo. Tahimik ang buhay ko for how many years tapos guguluhin niya ako para saktan lang? Ganoon lang iyon? Sh.t naman pala eh sana pala hindi na lamang.

"Bakit naging cold ka? Nagbago ka na Shawn" ni hindi mo na nga maalalang mag I love you sa akin o tumawag gusto ko sanang idagdag iyan ang kaso lang ay nahihiya ako sa kanya baka isipin niyang super clingy na ako.

"Hindi ako katulad ng mga lalaking nakakasama mo Zel. Hindi ako sweet na tao kaya sorry. Ikaw ang mag desisyon kung ano ang gusto mo" then that's it. He can't even look me straight in my eyes. Bakit kaya Shawn? May nagawa ka bang ikakagalit ko? Sayang Shawn minahal pa naman kita. Sayang lang talaga.

"Sorry Shawn, natatakot lang kasi ako sa nangyayari. Naging super cold ka na. Nabigla lang ako.. baka kasi..."

"Baka niloloko kita? Look Zel, mahal kita okay? Hindi kita niloloko hindi lang ako katulad ng ibang lalaki na nakakasalamuha mo" hinawakan ko ang kamay niya. Hinawakan niya naman iyon at pinisil. I smiled at him, sana lang talaga Shawn everything is okay. Everything will be fine.

"Sorry Zel" sabi niya at pinisil ulit ang kamay ko. His first sorry. I hope he is sincere.

It's been a week since he go home. At kahit isang TEXT man lang as in isang text galing sa kanya ay wala. Ano na bang meron kami? Is he still my boyfriend or what? Nag fa-facebook ako ngayon naalala ko ang facebook niya, alam ko kasing minsan lang siya mag o-online dahil malayo doon ang net cafe nila kaya naman nag leave ako ng message at least pag nabasa niya ito either wala kami or mas nating matatag ang relationship namin.

Hi I know it will took days that you can read this message of mine. I decided to put this one here because I am afraid that if you'll read this now everything will change. Actually, I dont know if I am just too paranoid or everything is changes. Let me ask you, what just happen to us? I mean, before you always give me those sweet words but what happen? You said that you are just shy, but you know that that's not even explanable, if you dont love me anymore then go. leave me...