My Sweet Little Monster

Chapter 44: The Condition

✦✧✦

TRAIN

"Alam namin kung saan nakatago ang mga biktima. Kung gusto niyo silang maligtas, sundin niyo ang utos namin."

Iyon ang mga salitang isinulat ni Drey sa papel nang kaniyang malutas ang morse code mula sa signal na nakuha ng computer ni Yuie.

"Who the hell are they?" I took the paper and crumpled it. "Dapat ba natin silang pagkatiwalaan na lang kahit 'di natin sila kilala?"

"I think we should respond. Walang mawawala kung makipag-usap tayo," sabi ni Drey nang maging kalmado na siya. Huminga siya nang malalim at inayos ang kaniyang salamin.

"I agree, Train. Let's see what they have to say," dagdag ni Yuie.

"Yuie, kaya mo bang gumawa rin ng signal gamit ang computer mo?" tanong sa kaniya ni Drey.

I clenched my fists. I hate that I can't do anything right now. I can't survive a single second without Raven beside me. Hindi rin ako mapakali dahil hindi ko alam kung ano'ng nangyayari sa kaniya ngayon. I have no choice but to try and listen to the people giving us signals.

"Sumagot na sila," anunsyo ni Drey. "Sila na raw ang bahalang magligtas sa kanila at wala raw tayong kailangang gawin."

"Ano kamo?" galit kong hiyaw. Lumapit ako kay Drey at inangat ang kwelyo niya. "Ano'ng pinagsasabi nila?"

"Train, calm the fuck down!" Hinampas niya ang kamay ko paalis. "Your anger won't solve anything. Saka isa pa, 'wag ka sa'king magalit!"

Napasinghal na lang ako nang malakas at sinabunutan ko ang buhok ko. They want us to do nothing while my master is out there suffering?

"Sila raw ang sasagip sa mga biktima. Bigyan daw natin sila ng isang gabi para patunayan ang kanilang sinasabi." Because monsters have heightened sense of hearing and superhuman speed, mabilis na isinusulat ni Drey ang bawat letrang kaniyang nababasa mula sa pinapadala nilang morse code. "Mayroon lang daw silang hihingiing kapalit, at sasabihin raw nila kung ano ito kapag naligtas na ang mga biktima."

"Masyado yatang pabor sa kanila ang mga kundisyon," mahinahong sabi ni Yuie. "Hindi pa natin alam kung ano'ng kapalit, pero kailangan ay pumayag na agad tayo."

"Fine," I said in between my gritted teeth. "If that's what it takes to save Raven, I'm willing to take a risk and trust these strangers."

***

Pagkatapos naming pumayag sa mga kundisyon nila, nagpasya akong lumipad sa ibabaw ng bahay nila Raven upang maghintay. They better do what they promised. Baka makapatay ako kapag malaman-laman kong niloloko lang nila kami.

May isang kotseng huminto sa tapat ng bahay. Nagulat ako nang makita ko kung sino ang mga lumabas mula sa sasakyan, ang stepmom ni Raven na si Olivia—at kasama niya si Raven!

Bakit niya kasama si Raven? Ibig sabihin, Alab-Lawin ang mga nakausap namin kanina? Sa kanila kami nakipagkasundo? Sunod-sunod ang mga katanungan sa utak ko.

Ang importante, ligtas na si Raven. Sa sobrang tuwa ko ay lumipad agad ako papunta sa kwarto niya. Nasa sala pa sila at naririnig kong nag-uusap ang mga magulang ni Raven. Babalik na kaya si Olivia nang tuluyan sa bahay? Narinig ko ang pagbukas ng pintuan at pumasok na si Raven sa kwarto.

"Master, you're home!" Tumakbo ako para yakapin siya pero nanlumo ang puso ko nang bigla siyang umiwas sa'kin. "Raven?"

Pagod lang siguro siya. Dumiretso siya sa kama at humiga. Tinabihan ko siya ngunit nilayo niya ang katawan niya mula sa'kin. "Master, is there something wrong?" I asked with a pair of confused eyes.

"Train... our relationship might be unhealthy. Baka masiyado tayong nagmamadali sa mga bagay-bagay."

Tila ako binuhusan ng malamig na tubig nang marinig ang mga salitang iyon mula sa kaniya. "Bakit mo biglang sinasabi 'yan? May nangyari ba?" Hindi niya ako sinasagot. "What happened, Raven? Fuck, this is my fault! May ginawa ba silang masama sa'yo?"

"I just want to rest for now, please." Mahina at halos paos na ang kaniyang boses.

"I understand." She must still be recovering from some trauma. This isn't the time for my selfishness. I should start taking care of her instead. "Pasensya ka na kung masiyadong naging mabilis ang mga bagay-bagay sa relasyon natin. I was just too addicted to you, because I love you so much."

"Train..."

"Yes, master?"

"I think we should stop doing intimate stuff to each other."

"B-But I would become weak, I need you to feed me—" Natigilan ako sa sasabihin ko. I shouldn't be selfish right now. I need to respect Raven's decision. "Sorry, naiintindihan ko. Sige, hindi na muna natin gagawin ang mga iyon."

***

Nang masiguradong nakatulog na si Raven ay lumabas ako para kausapin si Olivia. Natagpuan ko siyang nagbabasa ng libro sa may sala.

"We followed what you said. We didn't make any move. Ano na'ng hinihingi niyong kapalit sa pagsagip sa kanila?" I told her with a cold voice.

Alam kong dapat akong magpasalamat dahil niligtas nila si Raven, pero parang nahihirapan akong gawin iyon lalo na't bumalik ang master ko na umiiwas at nanlalamig sa'kin sa hindi ko malamang dahilan.

"Good. You owe us a favor." Isinara ni Olivia ang kaniyang aklat at tumingin nang diretso sa akin. "Dahil wala na siyang hostage, pwede niyo nang kalabanin si Diavlo without holding back. Ang hinihingi naming kapalit sa pagligtas ng mga biktima ay ang bangkay ni Diavlo. We want him dead."

"Diavlo?" I asked her. "Siya ba ang kumuha kay Raven?"

"Yup. Diavlo is a very powerful monster. Hindi siya ordinaryong halimaw lang. Lumaki siya sa gubat at kabisadong kabisado niya ito." Tumayo na si Olivia at naglakad pabalik sa kwarto niya. Bago tuluyang umalis ay may pahabol siyang sinabi. "Oh, and you don't have to fight him now. Magpalakas muna kayo sa loob ng isang linggo, because you need to grow a lot stronger in order to defeat the lord of monsters."

Nagbago ba ang ihip ng hangin? Noong nakaraan lang ay hinuli at kinulong nila ako. Ngayon ay nakikipagtulungan sila sa'min?

Bumalik na ako sa kwarto at nakitang nagpapahinga na si Raven. Malambing ang pagkakatulog niya kaya ayoko na siyang gisingin. Umakyat na lamang ako sa bubong at doon nagmuni-muni ng mga bagay.

'You need to grow a lot stronger in order to defeat the lord of monsters.' Iyon ang payo ni Olivia. Naalala ko bigla ang sinabi ni Raven sa'kin, 'I think we should stop doing intimate stuff to each other.'

I exhaled out a long sigh. Paano ako lalakas kung hindi ako mabibigyan ng lakas ni Raven bilang master ko? Puno ng mga problema ang utak ko ngayon.

Kaya ko bang talunin si Diavlo sa ganitong kundisyon?