My Sweet Little Monster

Chapter 4: Beast Encounter

Judgement time has come upon us. Here I am with Train and my parents, seated around the dining table. Nakatingin lang kaming tatlo ng Mama at Papa ko kay Train. Kahit kasi sa upuan, hindi siya nakaupo nang maayos. Nakataas pa ang kaniyang dalawang paa at naka-squat siya sa upuan.

Hindi lang 'yon ang pumukaw sa atensyon namin. Kung lamunin niya ang pagkaing nakahanda sa harapan niya, para siyang asong hindi nakakain nang ilang buwan.

We're all fixated on how he bites, chomps, and swallows the feast before him. Pagkaubos ay ipinakita niya sa 'min ang plato niyang kaninang puno na ngayon ay malinis na.

"Yummy!" he exclaimed.

"Raven, sigurado ka bang hindi hayop ang bisita mo?" tanong sa 'kin ni Mama Olivia.

Masaya naman ang tatay ko. Natutuwa siya na may bago akong kaibigan, at panatag naman daw ang loob niya kay Train. "Natutuwa ako na sarap na sarap siya sa pagkaing niluto ko. Gusto ko na si Train!"

"Raven, just..." May pahabol na bilin ang nanay ko. "Just don't let him get near me, okay?"

"Y-Yes, Mama." I guess they don't like each other.

Simula noon, napadalas na ang pagbisita ni Train. Kahit saan ako magpunta ay panay buntot niya sa akin na parang aso. No'ng nagdilig ako ng halaman, naroon siya. No'ng nagsampay ako ng mga damit, naroon din siya. No'ng naligo ako sa banyo, kung hindi ko pa siya tinaboy ay baka sumama rin siya!

"What's your problem?" I confronted him after taking a bath.

"Sorry, Raven. But I can't resist your smell," he answered sheepishly.

I squinted my eyes and stared at him. "My smell? Bakit, ano'ng meron sa amoy ko?" Itinaas ko ang aking kilikili at inamoy ito. Mabango naman, siyempre bagong ligo ako eh.

Tumayo si Train at lumapit sa'kin. "It's addicting. Hella addicting." Ngumisi siya at hinawakan ng mga kamay niya ang aking magkabilang tagiliran.

Bigla akong nakaramdam ng spark na siyang nagpapula sa mukha ko. "B-Bahala ka na nga riyan! Aalis na 'ko, kailangan ko nang pumasok sa school," I said with a blushing face.

Paalis na sana ako sa kuwarto nang hatakin niya ang uniporme ko.

"What now, Train?" Lumingon ako sa kaniya. "Hindi kita puwedeng isama sa school!" Ano ba 'yan, para talaga akong may alagang hayop.

'Yong mukha niya, parang hindi mapakali at natatakot. Binuksan niya nang kaunti ang kaniyang bibig at may pinakiusap, "C-Can you leave something behind? Like... your handkerchief?"

Tinignan ko ang hawak kong panyo at itinaas ito. "Ito ba?"

Sa isang iglap, wala na ito sa kamay ko at nakita kong hawak-hawak na ni Train. Inaamoy niya ito na parang wala nang bukas. "Yep, this would be fine," he said while sniffing.

"So... Can I leave now?" I asked with a confused look.

"Yup, sure!"

Bago umalis ay sinalayan ko muna ang panyo ko na inaamoy ni Train. Nakakainggit. Sana ako rin ay hinahalikan at niyayapos niya tulad ng panyong iyon. Lihim akong napangiti at tuluyan nang lumisan papunta sa eskuwelahan.

***

"Hoy, Raven. Ano'ng nangyayari sa'yo? Nakatulala ka na naman?" tanong ng matalik kong kaibigan na si Jasmine. "Napuyat ka na naman ba sa K-Drama?"

"Ah! Meron na kasi akong..." Mahihirapan akong panatilihin ang pagsisinungaling kaya nagsabi na lang ako sa kaniya ng pinakamalapit sa katotohanan. "May bago kasi akong pet!"