Διάφανη Φυλακή

Κεφάλαιο 6

Namjoon POV

Δεν μπορώ να καταλάβω τους γονείς μου, αφού ο Taehyung θα αναλάβει την εταιρεία μας, γιατί πρέπει να κάνω εγώ τις έξτρα δουλειές και όχι ο Taehyung, δεν είμαι χαμάλης των γονιών μου,ούτε υπηρέτης του Taehyung.

Kang "Namjoon! Μην χαζεύεις! Το φαί είναι έτοιμο!"

Namjoon "ναι μαμά!"

Ναι να φάμε, σαν μια οικογένεια, τι υποκρισία!

Junho "λοιπόν Jungkook, τι σκέφτεσαι για το μέλλον σου?"

Jungkook "τι ακριβώς εννοείς μπαμπά?"

Junho "εγώ φταίω, ξέχασα ότι είσαι χαζός και ότι πρέπει όλα να τα χωρίζω σε συλλαβές, ώστε να με καταλάβεις."

Jungkook "μπαμπά..."

Junho "σκέφτεσαι να σπουδάζεις?"

Jungkook "ναι, θέλω να σπουδάσω κτηνιατρική, αγαπάω πολύ τα ζώα!"

Τότε ο πατέρας μας άρχισε να γελάει κοροϊδευτικά, δεν μου αρέσει καθόλου όταν υποτιμάει τον Jungkook, είναι το βιολογικό του παιδί και δεν το υποστηρίζει.

Namjoon "με συγχωρείτε πατέρα, με όλο τον σεβασμό, γιατί γελάτε?"

Junho "αγόρι μου, γελάω επειδή ο γιός μου από εδώ είναι χαζός και θέλει να μου γίνει κτηνίατρος. Με τι μυαλό? Αφού είναι πιο χαζός και από τους χαζούς!"

Namjoon "επειδή μαθαίνει πιο αργά από τους άλλους, δεν σημαίνει ότι είναι χαζός, είναι πολύ έξυπνο και ευγενικό παιδί, είμαι σίγουρος ότι θα γίνει πετυχημένος στο μέλλον."

Kang "και εσένα τι σε βάλαμε? Δικηγόρο του Jungkook? Πώς τολμάς να αντιμιλάς στον πατέρα σου?"

Namjoon "δεν αντιμίλησα, απλά είπα την άποψη μου."

Kang "εδώ κανείς λάθος, δεν έχεις δικαίωμα να λες την άποψη σου, θα μιλάς μόνο άμα συμφωνείς μαζί μας, αλλιώς θα το βουλώνεις. Οι μόνοι που έχουμε δικαίωμα να λέμε ελεύθερα την άποψη μας είναι, εγώ, ο πατέρας σου και ο Taehyung. Το κατάλαβες?"

Namjoon "ναι, μητέρα."

Kang "έτσι μπράβο, χαίρομαι που το κατάλαβες, δεν είμαστε ίσα και όμοια εδώ μέσα."

Αυτό δεν μπορώ να το καταλάβω με τίποτα, είμαστε μια οικογένεια, γιατί δεν έχουμε όλοι τα ίδια τα δικαιώματα? Με το που έφαγα όλο το φαί μου, γύρισα προς το μέρος του Jungkook, είδα το πιάτο του, είχε τελειώσει και αυτός όλο το φαί του.

Namjoon "Jungkook, βλέπω έφαγες όλο το φαί σου. Θες να πάμε να διαβάσουμε?"

Jungkook "ναι, πάμε."

Σηκωθήκαμε από το τραπέζι αλλά ο πατέρας μας, δεν άντεξε και πέταξε πάλι την κακία του.

Junho "καλό κουράγιο, αγόρι μου. Σε λυπάμαι."

Δεν του απάντησα καν, δεν έχει νόημα. Μια είναι η αλήθεια και εγώ τον λυπάμαι, που δεν εκτιμάει τον Jungkook. Γίνομαι έξαλλος όταν τον προσβάλει! Όσο περνάει ο καιρός, αγαπάω πιο πολύ τον Jungkook! Τον θεωρώ οικογένεια μου τώρα πια! Και δεν θα επιτρέψω σε κανέναν να τον προσβάλει ή να τον πληγώσει! Αρκετά πια με αυτή την τοξική οικογένεια!

Μπήκαμε μέσα στο δωμάτιο μου και έκλεισα την πόρτα με δύναμη, επειδή έχω τα νεύρα μου. Αλλά χωρίς να το θέλω τρόμαξα τον Jungkook.

Namjoon "συγγνώμη Jungkook, δεν ήθελα να σε τρομάξω, απλά έχω τα νεύρα μου, με τους γονείς μας."

Τότε ο Jungkook μου έπιασε το χέρι και μου χαμογέλασε.

Jungkook "είναι εντάξει Namjoon, μην θυμώνεις. Ο μπαμπάς μου με αγαπάει, το ξέρω, έτσι είναι ο τρόπος του, θέλει να με κάνει να σκληρύνω για να αντέξω σε αυτή την δύσκολη ζωή."

Namjoon "Jungkook..."

Jungkook "Namjoon, είμαι εντάξει, μην ανησυχείς. Έλα πάμε να διαβάσουμε, θέλω να περάσω κτηνιατρική όπως είπα στο τραπέζι. Θα κάνω το όνειρο μου πραγματικότητα! Θα γίνω ο πιο τέλειος κτηνίατρος του κόσμου!"

Namjoon "εντάξει Jungkook, θα είμαι πάντα δίπλα σου να σε βοηθάω και να σε στηρίζω."

Jungkook "και εγώ το ίδιο Namjoon! Είσαι ο καλύτερος αδερφός του κόσμου!"

Με αγκάλιασε και ξεκινήσαμε να διαβάζουμε. Μετά από δύο ώρες είχαμε τελειώσει. Οπότε ο Jungkook πήγε στο δωμάτιο του να κοιμηθεί και εγώ ξάπλωσα στο κρεβάτι μου και κοιτούσα το ταβάνι. Διάφορες σκέψεις μου τριγυρνούσαν το μυαλό, ο πατέρας του Jungkook, είναι φανερό ότι τον κακοποιεί, ψυχολογικά τουλάχιστον, δεν έχω εντοπίσει ακόμα μελανιές πάνω του, αλλά αν δεν παραδέχεται την κακοποίηση από τον πατέρα του, μήπως είχε δίκιο ο Jimin? Μήπως ο Taehyung κακοποιεί κρυφά τον Jungkook? Από εδώ και πέρα θα έχω τον νου μου, εύχομαι ο Taehyung να είναι αθώος και να μην ισχύουν οι υποψίες μου.