Κεφάλαιο 10

143 25 5
                                    

Jungkook POV

Πήγα στο παγκάκι που καθόμαστε συνήθως με τον Jimin, ήταν εκεί και με περίμενε. Με το που κατάλαβε την παρουσία μου, χαμογέλασε. Σηκώθηκε και με αγκάλιασε σφιχτά.

Jimin "καλημέρα Jungkook!"

Jungkook "καλημέρα Jimin."

Με είδε που ήμουν λίγο μουδιασμένος και αμέσως ανησύχησε.

Jimin "πάλι σε πείραξε ο Taehyung? Αν τον πιάσω στα χέρια μου! Θα τον πάρουν τέσσερις από το το σχολείο!"

Jungkook "όχι δεν ήταν ο Taehyung αυτή την φορά."

Jimin "τότε ποιος σε πείραξε? Πες μου Jungkook."

Jungkook "μίλησα στους γονείς μου."

Jimin "αλήθεια? Και για πες, τι έγινε? Τι είπαν? Θα σε βοηθήσουν? Θα κάνουν κάτι με τον Taehyung?"

Jungkook "φυσικά θα κάνουν κάτι με τον Taehyung."

Jimin "αχ! Τι ωραία! Πολύ χαίρομαι!"

Jungkook "θα τον στηρίξουν και θα τον καλύψουν ότι και να γίνει και για εμένα γενικά δεν νοιάζονται καθόλου."

Jimin "πάμε τώρα στην αστυνομία! Και θα μείνεις στο σπίτι μου, μην ανησυχείς. Έχω αρκετά χρήματα και για τους δύο μας."

Jungkook "μου είπαν ότι αν πάω στην αστυνομία, θα με κλείσουν στο ψυχιατρείο."

Jimin "τι πράγμα? Δεν πάμε καθόλου καλά!"

Jungkook "Jimin, σε ευχαριστώ που είσαι φίλος μου."

Jimin "μην με ευχαριστείς, σε συμπαθώ παρά πολύ, θέλω και σε κάνω παρέα."

Μετά πάλι με αγκάλιασε και τότε ήρθε ο Namjoon από πίσω μας και είχε ένα περίεργο ύφος.

Namjoon "για εμένα δεν έχει αγκαλιά?"

Jimin "φυσικά! Έλα για μια ζεστή αγκαλίτσα!"

Namjoon "όχι εσένα βλάκα! Από τον Jungkook θέλω αγκαλιά!"

Jungkook "αλήθεια? Από εμένα θες αγκαλιά?"

Namjoon "ναι, θέλω μια αγκαλίτσα από τον μικρό μου αδερφό. Μπορώ να έχω μια αγκαλιά Jungkook?"

Jungkook "φυσικά και μπορείς να έχεις αγκαλιά!"

Έτσι αγκάλιασα τον Namjoon και ο Jimin αγκάλιασε και τους δύο μας.

Jimin "ομαδική αγκαλιά!"

Namjoon "όχι, που θα την γλυτώναμε!"

Αστειεύτηκε ο Namjoon και αρχίσαμε να γελάμε.

Εκείνη την στιγμή ήρθε ο Hoseok προς το μέρος μας, ο Jimin αμέσως χαμογέλασε ενώ ο Namjoon ξίνισε αμέσως.

Hoseok "γεια σας παιδιά!"

Jimin "γεια σου Hoseok!"

Jungkook "γεια."

Ο Namjoon δεν το χαιρέτησε καν, δεν τον συμπαθεί καθόλου από ότι φαίνεται.

Hoseok "Jimin? Μπορούμε να μιλήσουμε ιδιαιτέρως?"

Jimin "φυσικά, τα λέμε μετά παιδιά!"

Όταν έφυγαν ο Jimin και ο Hoseok από το οπτικό μας πεδίο ο Namjoon έκατσε στο παγκάκι, σταύρωσε τα χέρια του και αναστέναξε.

Jungkook "Namjoon, είσαι καλά?"

Namjoon "καλά είμαι, απλά θέλω ο Jimin να με ακούει. Για το καλό του τα λέω. Εγώ δεν έχω κανένα όφελος."

Jungkook "τι εννοείς?"

Namjoon "δεν εμπιστεύομαι τον Hoseok, είναι ο κολλητός του Taehyung, αυτοί οι δύο σχεδόν όλη τους την ζωή, δεν μας καταδεχόντουσαν και ξαφνικά απέκτησε ο Hoseok ενδιαφέρον για τον Jimin? Ολοφάνερο είναι, κάτι σχεδιάζουν ο Taehyung με τον Hoseok. Αλλά ακόμα δεν έχω βρει τι σχεδιάζουν."

Αν πω ότι ο Namjoon έχει άδικο, ότι είναι παράλογος και υπερβολικός, θα ήταν ψέματα. Κρίνοντας από τον Taehyung και το πώς μου είχε φερθεί, μέχρι τώρα, κάτι βρωμάει με τον Hoseok.

Jungkook "Namjoon άκουσε με, αν όντως κάτι σχεδιάζει ο Hoseok, ή σκοπεύει με κάποιο τρόπο, να βλάψει τον Jimin, πρέπει να είσαι δίπλα στον Jimin για να τον προστατεύσεις, όχι να είσαι εχθρός του."

Namjoon "έχεις δίκιο Jungkook. Σε ευχαριστώ πολύ που με συμβούλεψες."

Jungkook "παρακαλώ, χαίρομαι να σε βοηθάω!"

Namjoon "αχ Jungkook, έχεις τόσο καλή ψυχή, δεν αξίζεις τον πατέρα που έχεις, δεν σε αγαπάει και δεν σε εκτιμάει όπως πρέπει."

Τότε με ξανά αγκάλιασε ο Namjoon και άρχισε να με χαϊδεύει στην πλάτη. Θα κάνω υπομονή μέχρι να γίνω ενήλικος, μετά θα μείνω σε ένα σπίτι με τον Namjoon και τον Jimin. Γιατί αυτοί είναι η οικογένεια μου και τους αγαπάω πολύ!





Διάφανη ΦυλακήWhere stories live. Discover now