Διάφανη Φυλακή

Κεφάλαιο 29

Taehyung POV

Σήμερα ήρθε η ημέρα που περίμενα εδώ και πολύ καιρό, σήμερα γίνομαι δεκαοχτώ χρονών, από αύριο η περιουσία  θα είναι στα χέρια μου, το πρώτο πράγμα που θα κάνω είναι να πετάξω τους γονείς μου έξω από το σπίτι, θέλω να πάρω εκδίκηση για τον πατέρα μου και τον Jungkook.

Ξαφνικά ένιωσα δύο χέρια γύρω από την μέση μου και ένα κεφάλι στον δεξί μου ώμο, δεν χρειαζόταν να γυρίσω το κεφάλι μου, για να δω ποιος είναι, ήξερα πολύ καλά ποιός ήταν πίσω μου, ήταν ο Jungkookie μου.

Jungkook "Taehyung μου? Τι σκέφτεσαι?"

Taehyung "την αυριανή ημέρα, από αύριο θα είμαστε ελεύθεροι."

Jungkook "ο Namjoon μου είπε ότι θα του γράψεις την μισή περιουσία και ότι θα έχει την διαχείριση της εταιρείας, ισχύει?"

Taehyung "φυσικά, αδερφός μου είναι, δικαιούται ότι δικαιούμαι από αυτή την περιουσία."

Jungkook "είσαι τόσο καλός! Για αυτό σε αγαπάω!"

Taehyung "όχι Jungkookie μου, δίκαιος θέλω να είμαι."

Jungkook "μπορείς να με φωνάζεις πιο συχνά έτσι?"

Taehyung "ότι θέλει ο Jungkookie μου, να γίνω χαλί να με πατήσει."

Jungkook "ε όχι και έτσι Taehyung μου!"

Taehyung "θέλω τόσο πολύ, να με φιλήσει ο Jungkookie μου."

Jungkook "Taehyung! Σοβαρεψου!"

Taehyung "γιατί τι είπα?"

Jungkook "είναι το πάρτυ γενεθλίων σου σήμερα."

Taehyung "ναι το ξέρω, εγώ το διοργάνωσα και τους κάλεσα εδώ."

Jungkook "επίσης έστειλες τους γονείς μας, σε μονοήμερη εκδρομή για να μην είναι μέσα στα πόδια μας."

Taehyung "τα θυμάμαι όλα αυτά ρε μωρό, δεν έχω αμνησία."

Jungkook "ναι, αλλά εσύ είσαι στον κόσμο σου!"

Taehyung "γιατί το λες αυτό?"

Jungkook "γιατί εσύ θες φιλάκια ενώ όλοι μας περιμένουν κάτω!"

Taehyung "εντάξει, εντάξει, θα κατέβουμε τώρα."

Jungkook "έτσι μπράβο!"

Έτσι κατεβήκαμε κάτω στο σαλόνι, εκεί μας περίμεναν ο Namjoon, ο Hoseok, ο Jimin, ο Yoongi και δύο αγόρια που δεν είχα ιδέα ποιοι ήταν.

Jungkook "γεια σας παιδιά!"

Taehyung "ήρθαμε και εμείς."

Jimin "μπα μας θυμηθήκατε? Τι κάνατε εκεί πάνω? Ε?"