Διάφανη Φυλακή

Κεφάλαιο 21

Jimin POV

Ο Yoongi είναι καλός μαζί μου και με αγαπάει πολύ, με φροντίζει λες και είμαι το πολυτιμότερο πράγμα στον κόσμο, αλλά έχει ένα αρνητικό. Είναι σπιτόγατος και σήμερα θέλω να βγούμε μαζί με τον Jin και τον Namjoon, για να γνωριστούν. Είμαι σίγουρος ότι θα πει όχι, πρέπει να βρω τρόπο να τον πείσω!

Έτσι πήγα στην κουζίνα μου, που μαγείρευε και τον κοίταξα όσο πιο γλυκά μπορούσα. Έπειτα πήγα από πίσω του και τον αγκάλιασα. Στην συνέχεια άρχισα να τρίβω το δεξί μου μάγουλο, πάνω στο δικό του.

Yoongi "δεν είσαι γάτα Jimin, έλα φύγε από την κουζίνα, θέλω να μαγειρέψω για να φάμε."

Jimin "γιατί με διώχνεις? Σε ενοχλώ?"

Yoongi "μου αποσπας την προσοχή, δεν θέλω να κάψω το φαγητό."

Jimin "σε αγαπάω πάρα πολύ Yoongi, είσαι τόσο όμορφος, έξυπνος και γλυκούλης!"

Yoongi "τι θες?"

Jimin "ε?"

Yoongi "μην με κοιτάς με αυτό το αθώο ύφος, πες τι χάρη θες, να τελειώνουμε."

Jimin "θέλω να βγούμε, με τον Jin και τον Namjoon."

Yoongi "όχι!"

Jimin "έλα ρε Yoongi, σε παρακαλώ! Αν γίνουν φίλοι ο Jin και ο Namjoon θα είναι ωραία. Θα κάνουν καλή παρέα!"

Yoongi "όχι, Jimin."

Jimin "έλα, σε παρακαλώ, όταν βγαίνουμε μόνο με τον Jin ή μόνο με τον Namjoon είναι λες και μας κρατάνε το φανάρι. Νιώθω άσχημα Yoongi, αν γνωριστούν θα είναι καλύτερα."

Yoongi "πόσες φορές πρέπει να πω την λέξη όχι?"

Πρέπει να βάλω τα μεγάλα μέσα, αν και θα φάω την τιμωρία μου και αύριο βλέπω τον Jungkook πάλι να μου φέρνει φαί.

Jimin "daddy, σε παρακαλώ, το baby boy σου, θέλει απλά να βγει μια βόλτα, με τους φίλους του, δεν αγαπάς πια το μωρό σου daddy μου?"

Yoongi "η ομελέτα με νάτσος είναι έτοιμη, φάε και μετά κάνε ένα μπάνιο. Έχουμε να βγούμε το βράδυ."

Jimin "ζήτω! Σε ευχαριστώ πολύ Yoongi!"

Τον φίλησα και στα δύο μάγουλα και αυτός με κοίταξε πονηρά.

Yoongi "ο Jungkook θα σου φέρει φαί αύριο, πάλι καλά που του έδωσες τα κλειδιά του σπιτιού σου."

Το ήξερα ότι προκάλεσα την τύχη μου, αλλά δεν με νοιάζει! Τουλάχιστον θα βγούμε βόλτα! Ας το χαρώ τώρα, γιατί αύριο, δεν θα μπορώ να σηκωθώ από το κρεβάτι.

Μετά από 4 ώρες

Είμαστε στα Macdonald's και περιμένουμε τον Namjoon.

Yoongi "θα έρθει ο φίλος σου ή χάθηκε?"

Jimin "θα σταματήσεις την μουρμούρα?"

Jin "παιδιά, μην μαλώνετε, εσείς αγαπιέστε!"

Jimin "τον αγαπάω και ας είναι βλάκας!"

Yoongi "τον αγαπάω και ας είναι κακομαθημένο!"

Jin "παιδιά, στην τσάντα μου έχω μια παντόφλα Gucci!"

Τότε κοιτάξαμε τρομοκρατημένοι τον Jin. Ακόμα θυμάμαι τον πόνο της παντόφλας, μια φορά είχαμε μαλώσει με τον Yoongi, για το είδος της ταινίας που θα βλέπαμε, εγώ ήθελα ρομαντική, ο Yoongi θρίλερ, τότε ο Jin, επειδή δεν μας άντεχε άλλο, έβγαλε την παντόφλα Gucci και αρχίσε να μας χτυπάει, τελικά είδαμε τον Ρατατούη.

Τότε εγώ φοβισμένος, κρύφτηκα στην αγκαλιά του Yoongi.

Jimin "Yoongi! Μην τον αφήσεις να με χτυπήσει!"

Τότε ο Yoongi με φίλησε στο κεφάλι τρυφερά.

Yoongi "όχι το μωρό μου! Όχι το μπουμπούκι μου! Κανείς δεν θα το χτυπήσει!"

Εκείνη την στιγμή μπήκε μέσα στο μαγαζί ο Namjoon. Μόλις μας εντόπισε, ήρθε προς το τραπέζι μας. Ξαφνικά κοίταξε έκπληκτος τον Jin. Ρε Namjoon? Γιατί τον κοιτάς έτσι? Αφού σου έχω εξηγήσει την κατάσταση!

Namjoon "Jin?"

Jin "Namjoon? Εσύ είσαι? Τι ανακούφιση!"

Yoongi "γνωρίζεστε?"

Jin "ναι, γνωριστήκανε στο πάρκο που συχνάζω."

Jimin "ρε Namjoon? Αυτός ήταν ο όμορφος άγγελος που σε βοήθησε όταν γλίστρησες σε κακά σκύλου?"

Yoongi "πλάκα κάνεις?"

Jimin "όχι! Αλλά ο Namjoon μας δεν έμεινε εκεί! Αγκάλιασε τον Jin για να μην τον πιάσουν τα μυρμήγκια! Χαχαχαχα!"

Yoongi "χαχαχαχα! Αρε Namjoon! Άξιος! Επιβήτορας! Χαχαχαχα!"

Είχαμε σκάσει στα γέλια εγώ και Yoongi, ενώ ο Namjoon είχε γίνει κόκκινος σαν την ντομάτα.

Jin "αν δεν σταματήσετε να γελάτε με τον Namjoon, θα νιώσετε την οργή της παντόφλας!"

Jimin "όχι! Yoongi! Βοήθεια!"

Namjoon "την οργή της παντόφλας?"

Yoongi "καλύτερα για σένα Namjoon, να μην νιώσεις ποτέ, την οργή της παντόφλας."

Namjoon "πραγματικά, δεν καταλαβαίνω τίποτα."

Jin "μην τους δίνεις σημασία Namjoon, έλα κάτσε δίπλα μου, να πούμε τα νέα μας!"

Χαίρομαι πολύ που τα έχουν βρει αυτοί οι δύο, μιλάνε λες και γνωρίζονται χρόνια ολόκληρα. Είμαι χαρούμενος και για τους δύο. Τώρα πια δεν θα αισθάνονται μόνοι.