Διάφανη Φυλακή

Κεφάλαιο 7

Jimin POV

Με τον Hoseok πέρασα πολύ όμορφα εχθές στην Daegu. Πήγαμε στο E - World ήταν πανέμορφα, ανεβήκαμε σε όλα τα παιχνίδια! Ήταν ένα από τα ωραιότερα ψυχαγωγικά πάρκα που έχω πάει! Ο Hoseok μου φέρθηκε σαν ιππότης, ήταν τόσο ρομαντικός, δεν παραφέρθηκε καθόλου, παρόλο που είχε την ευκαιρία, είμαι τόσο τυχερός που τον έχω!

Αλλά δεν είναι ώρα να σκέφτομαι το βράδυ μου, με τον Hoseok. Πρέπει να μιλήσω με τον Jungkook! Ο Namjoon τώρα πρέπει να είναι ήδη στην βιβλιοθήκη του σχολείου, άρα θα μπορέσω να μιλήσω ελεύθερα, στον Jungkook. Γιατί ο Namjoon ακόμα πιστεύει στον Taehyung, ότι είναι αθώος. Απλά δεν θέλει να το πιστέψει, αγνοεί τα σημάδια που είναι τόσο εμφανή, μπροστά στα μάτια του.

Μετά από λίγη ώρα εντόπισα τον Jungkook, να κάθεται μόνος του, στο παγκάκι του σχολείου. Φορούσε τα ακουστικά, άρα υποθέτω ότι ακούει μουσική. Τι σκέφτεσαι και εσύ ρε Jimin? Ακουστικά φοράει, σίγουρα θα ακούει μουσική. Καμία φορά κάνω πολύ χαζές σκέψεις.

Ξεκίνησα να πλησιάζω τον Jungkook αλλά σταμάτησε τα βήματα μου ο Yoongi.

Yoongi "καλημέρα μικρέ, τι μου κάνεις?"

Jimin "μικρό είναι το μάτι σου! Μην πω για κάτι άλλο, που είναι σίγουρα μικρό!"

Περίμενα να έχει προσβληθεί, αλλά αυτός έσκασε στα γέλια! Ντιπ αναίσθητος!

Yoongi "να σαι καλά ρε Jimin! Με έκανες να γελάσω, μου έφτιαξες την διάθεση! Λυπάμαι πολύ που θα πρέπει να αφήσω, την όμορφη και ευχάριστη παρέα σου. Αλλά έχω κάτι δουλίτσες να κάνω."

Jimin "Στο καλό και να μας γράφεις!"

Τότε ο Yoongi πλησίασε κοντά στο πρόσωπο μου και έσκυψε στο αυτί μου και μου ψιθύρισε (ωστόσο αν είναι μικρό ή όχι, έχω την εντύπωση ότι θα το καταλάβεις σύντομα, αλλά δεν μπορώ να σου εγγυηθώ ότι θα περπατάς την επόμενη ημέρα.) Μετά μου έκλεισε το μάτι και έφυγε.

Ηλίθιε Yoongi! Βλάκας με περικεφαλαία!
Γιατί πρέπει να κάνεις την καρδιά μου να χτυπάει τόσο δυνατά? Όχι τώρα σκέφτομαι βλακείες! Κακέ Jimin! Έτσι πρέπει να αισθάνεσαι για τον Hoseok, όχι για τον Yoongi! Ο Yoongi παίζει μαζί σου, ενώ ο Hoseok σε βλέπει σοβαρά. Πρέπει να το χωνέψω επιτέλους! Ο Yoongi δεν αισθάνεται το ίδιο με εμένα!

Πριν το καταλάβω είχα φτάσει στο παγκάκι, που καθόταν ο Jungkook. Ακούμπησα το χέρι μου στον δεξιό ώμο του, κοίταξε πάνω, μου χαμογέλασε και έβγαλε τα ακουστικά.

Jungkook "καλημέρα Jimin!"

Jimin "καλημέρα Jungkook."

Jungkook "έλα, κάτσε δίπλα μου, μην στέκεσαι όρθιος. Εκτός αν θες να πας στον Namjoon, είναι στην βιβλιοθήκη. Δεν με πειράζει αν θες να πας, δεν θα παρεξηγηθώ. Θα είμαι εντάξει, δεν με πειράζει να κάθομαι μόνος μου."

Με το ζόρι κρατήθηκα για να μην βάλω τα κλάματα, μετά από αυτά που είπε ο Jungkook. Υπήρξα τόσο χαζός... αλλά ποτέ δεν είναι αργά, θα επανορθώσω.

Jimin "αν ήθελα να πάω στον Namjoon, θα είχα πάει ήδη. Εγώ θέλω να κάτσω μαζί σου."

Jungkook "αλήθεια?"

Με ρώτησε με μια έκπληξη και με το ύφος του γεμάτο απορία.

Jimin "κοίτα Jungkook, θέλω να σου εξηγήσω, κάποια πράγματα."

Δεν μου απάντησε, απλά με κοιτούσε ανυπόμονα και περίμενε ήρεμα, για να δεί τι έχω να του πω.

Jimin "συγγνώμη Jungkook."

Jungkook "Ε? Γιατί μου ζητάς συγγνώμη? Δεν έκανες τίποτα κακό."

Jimin "έκανα κάτι πολύ κακό, σε αδίκησα."

Jungkook "Jimin, πραγματικά δεν καταλαβαίνω, τι ακριβώς θες να μου πεις?"

Jimin "ο λόγος που ήμουν απόμακρος και ψυχρός απέναντι σου, δεν ήταν επειδή δεν σε συμπαθώ, αλλά επειδή δεν εμπιστεύομαι εύκολα τους ανθρώπους. Έχω προδοθεί πολλές φορές. Αλλά εσύ είσαι τόσο καλό και γλυκό παιδί, που νιώθω τόσο άσχημα, για τον τρόπο συμπεριφοράς μου απέναντι σου."

Jungkook "μην αισθάνεσαι άσχημα Jimin, σε καταλαβαίνω."

Τότε του έπιασα τα χέρια και τον κοίταξα στα μάτια.

Jimin "Jungkook, θες να γίνουμε φίλοι?"

Jungkook "τι?"

Jimin "ξέρω, είναι λίγο παιδικός, ο τρόπος που το ρώτησα. Αλλά δεν μπόρεσα να βρω άλλο τρόπο."

Jungkook "όχι δεν το βρήκα παιδικό, απλά κανείς δεν μου έκανε αυτή την ερώτηση στο παρελθόν και παραξενεύτηκα."

Jimin "Jungkook..."

Jungkook "θα είσαι ο πρώτος μου φίλος! Είμαι ενθουσιασμένος!"

Και τότε με αγκάλιασε, φυσικά τον αγκάλιασα και εγώ. Νιώθω περήφανος για τον εαυτό μου, που έδωσα έστω και λίγο χαρά στον Jungkook.

Τότε διέκοψα την αγκαλιά μας, και τον κοίταξα με ένα τεράστιο χαμόγελο.

Jimin "τιμή μου, να είμαι ο πρώτος σου φίλος!"

Jungkook "πολύ μελόδραμα ρε Jimin! Σαπουνόπερα γίναμε!"

Jimin "συγγνώμη, Γιάγκο Δράκο."

Jungkook "σε συγχωρώ Βίρνα."

Και αρχίσαμε να γελάμε σαν τα βλαμμένα! Καιρό είχα να γελάσω έτσι. Χαίρομαι πολύ, που έδωσα μια ευκαιρία στον Jungkook. Είμαι σίγουρος, ότι δεν θα το μετανιώσω.