Διάφανη Φυλακή

Κεφάλαιο 28

Hoseok POV

Ωχ σε λίγο ο Hueningkai θα είναι εδώ! Του έχω ετοιμάσει  μια τεράστια έκπληξη! Η αλήθεια είναι ότι δεν τον βλέπω σαν φίλο, μου αρέσει πολύ. Εύχομαι να έχει τα ίδια αισθήματα με εμένα, αλλά και να μην τα έχει δεν θα τον πετάξω από το σπίτι, δεν είμαι άκαρδος, μόλις γίνει οικονομικά ανεξάρτητος, θα τον αφήσω ελεύθερο να φύγει.

Τελικά ήταν πιο δύσκολο από ότι νόμιζα να το φτιάξω, αλλά τα κατάφερα, πάντως φαίνεται πολύ ωραίο, τα φωτάκια πάνω από τον καναπέ, που σχηματίζουν την ερώτηση *Wil you be my boyfriend?*, με την κόκκινη καρδιά από τριαντάφυλλα γύρω τους, συνδυάζονται αρμονικά.

Ακούω κλειδιά στην πόρτα! Στο τσακ πρόλαβα να τα ετοιμάσω όλα!

Μπήκε μέσα ο Hueningkai και κοίταξε πάνω από το καναπέ, έμεινε άφωνος, η τσάντα του έπεσε στο πάτωμα και μετά αρχίσε να κλαίει.

Αμέσως έτρεξα κοντά του και τον αγκάλιασα.

Hoseok "μην κλαίς! Σε παρακαλώ! Δεν πειράζει που δεν αισθάνεσαι το ίδιο με εμένα, δεν θα σε πετάξω από το σπίτι, στο έχω ξαναπεί, δεν θα φύγεις από αυτό το σπίτι, αν δεν γίνεις οικονομικά ανεξάρτητος."

Τότε άρχισε να κλαίει πιο πολύ, μα γιατί κλαίει? Είπα κάτι κακό?

Hoseok "μην κλαίς! Σε παρακαλώ! Μου σπαράζεις την καρδιά!"

Τότε βγήκε από την αγκαλιά μου και με κοίταξε με δάκρυα στα μάτια, αλλά χαμογελούσε? Δεν στεναχωρήθηκε? Είναι χαρούμενος? Γιατί κλαίει τότε? Μήπως δεν του άρεσε αυτό που έφτιαξα?

Hueningkai "από χαρά... κλαίω..."

Hoseok "δηλαδή αυτά είναι δάκρυα χαράς?"

Hueningkai "ναι...."

Και τότε με αγκάλιασε και συνέχισε να κλαίει στο στήθος μου, α το γλυκό μου! Συγκινήθηκε!

Hoseok "έλα ηρέμησε, πάρε μια ανάσα."

Hueningkai "δεν μπορώ...να σταματήσω...να κλαίω... είμαι... τόσο... χαρούμενος... θέλω...να γίνω...το αγόρι σου!"

Όταν ηρέμησε κάπως κάτσαμε στον καναπέ και αρχίσαμε να μιλάμε.

Hueningkai "νομίζω μαζί σου, ήταν  έρωτας κεραυνοβόλος, από την πρώτη στιγμή μου έκλεψες την καρδιά μου."

Hoseok "και για μένα το ίδιο ισχύει."

Hueningkai "σε ευχαριστώ πολύ Hoseok."

Hoseok "γιατί με ευχαριστείς βρε?"

Hueningkai "επειδή μου έδωσες ένα σπίτι, μου πρόσφερες απλόχερα την αγάπη σου, μου χάρισες μια οικογένεια."

Hoseok "εγώ πρέπει να σε ευχαριστήσω, με έκανες να ωριμάσω και να μην νοιάζομαι μόνο για τον εαυτό μου.
Εσύ με έκανες καλύτερο άνθρωπο Hueningkai. Σε ευχαριστώ πολύ που μου βελτίωσες την ζωή."

Hueningkai "τότε ας ευχαριστήσουμε ο ένας τον άλλον με ένα φιλί, σου φαίνεται καλή αυτή η ιδέα?"

Hoseok "μου φαίνεται καταπληκτική η ιδέα σου! Με βρίσκει απόλυτα σύμφωνο!"

Έτσι ενώσαμε τα χείλη μας και δώσαμε ένα γλυκό φιλί.

Μετά φάγαμε πίτσα μαργαρίτα, είναι το αγαπημένο του φαγητό και εγώ φυσικά του μαγείρεψα το αγαπημένο του φαγητό, επειδή είναι μια ιδιαίτερη μέρα η σημερινή. Πραγματικά είναι η πιο ευτυχισμένη ημέρα της ζωής μου, ανυπομονώ να περάσω όλη μου την ζωή με τον Hueningkai.