Green Angel ~ Taekook / Yoonmin ✔️

10

Ertesi sabah

Taehyung

Sabah yine erkenden kalkmıştım. Çilekli çörekleri yapmaya başlamıştım direkt. Biraz sonra ise annem uyandı ve yanıma geldi.

"Günaydın oğlum."

"Günaydın~"

"Bugün pek bir enerjiğiz?"

Aslında çok iyi sayılmazdım. Gece prens Jungkookun dediğini düşünüp durmuştum. O yüzden de uykusuzdum biraz. Ne yapacağımı ve onu kabul etmekle iyi mi yaptım bilmiyorum. Anneme danışsam kızar diye de korkuyorum. Fakat danışmazsam ona haksızlık etmiş olacağım.

"Bugün en sevdiğim günlerden ya ondandır."

"Hmm. Ne yapıyorsun bakalım?"

"Çilekli çörek."

"Dün çıkak toplamaya mı gittiniz prensle."

"Evet."

Sonra ben işime devam ettim O da beni izledi. Fakat içime sinmemişti annemden saklamak. Onunla konuşup danışmalıydım.

"Anne benim sana bir şey anlatmam gerekiyor."

"Söyle oğlum?"

Anneme dün planları tek tek anlattım. Daha sonra konuşmam bitince sustum ve tepkilerini izledim. Fakat o bir sey demedi.

"Birşey demeyecek misin?"

"Ne diyeyim ki oğlum? Seni seven bir soylu prens. O çocuğun seni gerçekten sevdiğini düşünüyorum. Sana olan hareketleri ve bakışları hiç normal değildi çünkü. Ve seni sevmese ya da önemsemese bizim gibi fakir fukara bir ailenin böylesine küçük ve eski evine neden gelmek istesin ki?"

Doğru...istemez.

"Peki sence onu kabul etmekle iyi mi yaptım anne?"

"Doğrusu...emin değilim. Ama tek emin olduğum bir sey var o da prensin sana karşı gerçekten birşeyler hissettiği."

Ic çekmiştim. Ben o safkan bir alfa olduğu için, annem de bir soylu olduğu için karar veremiyorduk. Ama ikimizin de ondan bir miktar korktuğumuz kesindi.

Jungkook

Sabah kalktığımda baya acıkmış olduğumu farketmiştim. Buraya geldiğimden beri kahvaltı şaştım değişmişti. Bundan şikayetçi değilim çünkü saraydan daha lezzetli ve doyurucu bir kahvaltı yapıyordum.

Elimi yüzümü yıkayıp mutfağa geldim. Fakat Taehyung ve annesinin sesi geliyordu. Daha sonra adimin geçtiğini duymuştum.

"Peki sence onu kabul etmekle iyi mi yaptım anne?"

"Doğrusu...emin değilim. Ama tek emin olduğum bir sey var o da prensin sana karşı gerçekten birşeyler hissettiği."

Doğru ona karşı boş değilim ve bunu annesi de anlamış. Taehyungın da bir şey demesini bekledim ama o sadece iç çekti. Onu bir derdin içine soktum sanırım. Oysa... böyle bir amacım yoktu. Böyle olsun istemedim.

"Birazdan çocuklar ve Jungkook uyanır. Ben kahvaltıyı hazırlayayım."

"Peki."

Biraz daha bekledikten sonra sanki yeni uyanmış gibi mutfağa girdim.

"Günaydın."

Taehyung ve annesi bana bakıp gülümsediler.

"Günaydın~ kahvaltı daha hazır değil. Çok acıktıysan hemen birşeyler hazırlayabilirim sana."

"Hayır hayır sorun değil efendim. Bekledim sıkıntı olmaz."