Green Angel ~ Taekook / Yoonmin ✔️

21

5 gün sonra

Yoongi

Her bekar alfanın nefret ettiği dönem gelmişti: rut. 

Yatağımda kıvranıyordum resmen. Yaralarım daha tam iyileşmemişti ve her kıvranışımda da canımı çok fena yakıyordu. Fakat kıvranmama engel de olamıyordum. Yastığımı dişleyip, birkaç gün önce başını yastığıma koyan omegamın kokusunu arıyordum. Ama sinmemişti kokusu. Yatağın her yerinde aramıştım kokusunu. Bulamayınca yastığı ısırmaya ve...şey... sürtünmeye başlamıştım. 

Şu kapıdan girse şimdi... 

Fakat kapıyı babamın emriyle arkadan kilitlemişlerdi. Beta çalışanlar arada yemek ve ilaç için açıp, getirdiklerini hızlıca kapının dibine koyuyorlardı ve geri hızlıca çıkıyorlardı. Birkaç kez kaçma girişiminde bulundum fakat gardiyan da koymuşlar kapıma. Babam biliyor tabii oğlunu...

Saatler geçmişti. Önüme konan yapay omega kokularını da kabul etmemiştim. Hepsi pis kokuyordu. Jiminimi istiyordum ben. Ne o bir bok bilen hekimin ilaçları ne de kendimi dizginlemeye çalışmalarım bir işe yaramıştı. Hala Jimini deli gibi arzuluyordum. 

Biraz sonra kapının açılma sesiyle kapıya döndüm. İçeri babam ve hekim girmişti. Ben ise yatağımda bitkin halde ter içinde soluklanıyordum.

"İlaçlar bir işe yaramamış gibi görünüyor."

"Yaraları vardı kralım. Ters etki yapma ihtimali yüzünden güçlü ilaçlardan veremedim."

"Kanamış mı bir kontrol edelim."

Hekim yanıma gelip bandajlarımı kontrol ederken babama baktım.

"B-baba... Jimin..."

Babam düz bir surat ifadesiyle bakmıştı bana. Bir kelime dahi de etmedi.

"Göreyim onu nolur."

Babam sustukça daha da sinirleniyordum. 

İnleyerek yatakta kıvranmaya devam edince hekim babamın yanına gitti ve bir şeyler konuştular. Sesleri boğuk geliyordu artık bana. Biraz sonra odamda yine tek bırakılmıştım. Duvarlar üstüme üstüme geliyordu. 

"Yoongi."

"J-Jimin!"

Jiminin sesini duymamla gözlerim açılmıştı. Sürünerek kapıya ulaştım. Kapıyı zorladım ama açılmadı.

"Jimin!"

"Buradayım alfam. Sakin ol."

"Yanıma gel Jimin nolur!"

Susamış köpek gibi yalvarıyordum resmen. Bir taraftan da kapıyı açmaya çalışıyordum.

"Gelemem alfam. Olmaz."

"Canım yanıyor Jimin. Lütfen!"

Jimin konuşmayınca sinirlerim de artıyordu. Bir taraftan kapıyı da açamıyordum. En sonunda kapıyı yumruklamaya başladım.

"JİMİN!"

Diğer tarafta Jiminin inleme sesi gelince daha da fena olmuştum. Feromonlarımı hissediyordu demek ki.

"Omegam... Gel...."

"Yoongi. Jiminin kıyafetini vereceğim sana."

Annem konuşmuştu bu sefer.

"HAYIR! BEN BİZZAT JİMİNİ İSTİYORUM"

Ses gelmeyince yine bağırdım.

"OMEGAMI VERİN BANA!"