Sessiz Usulca

667 80 12
                                    


"Merhaba?"dedi Efser yanındaki oğlanın güzel mavi montundan gelen yasemin kokusuna gözlerini yumup. "Lütfen beni tacizci bir pislik olarak algılama gerçi öyle duruyorum ama gerçekten baya çaresiz ümitsiz bir tipim ben!"

Oğlan yeşillerini merakla Efser'e dikerken Efser kocaman sırıttı.

"Ben Efser, on sekizim.eee."dedi Efser yutkunup. "Caddenin sonunda yaşıyorum! Lise sonum ! Basketbol oynamak için buraya geliyorum arkadaşlarımla ama hava soğukken gelen tek aptal benim çünkü artık seni görmeye geliyorum.."

Efser derin bir nefes verdi.

"Yani.."dedi yutkunup. "Aslında ben sadece... Seni görmek için iki saatir bekliyorum ve gelmen için yalvardım biraz yukarıdakine.."

Oğlan gülümserken utançla allanan yanaklarına bakınıp derin bir nefes verdi Efser tekrardan.

"Lütfen bana ismini söyle?"dedi Efser yalvarırcasına.

"Buna baya ihtiyacım var."dedi Efser hüzünle.

Oğlan korkuyla gözlerini dikti Efser'den gözlerini kaçırırken tekrardan koştu.

Gelen otobüse atlayıp gittiğinde Efser gerçekten ağladı ağlayacak haldeydi.

Bir kalbi olduğunu öğrenmiş ve bunu gidip tanımadığı bir yabancıya sunmuştu elleriyle..

Kadehlerce AşkWhere stories live. Discover now