Kelimeler Büyüyor Ağzımda

423 62 7
                                    

Ali şaşkınca Ender'e bakarken yutkundu.

"Nasıl hayatta kalıyorsun?"

"Kalamadım."diye fısıldadı Ender yutkunup. "Ama yaşamanın bir manası var be oğlum. Kimi yerdeki taşı kaldırmaya gelir dünyaya birileri takılıp düşmesin diye. Bazen ufak kedi üşümesin de evine al bir gece huzurlu uyut diye seksen senelik ömür biçiyorlar sana."

"Endam.."dedi Ali yutkunup. "Hatırlıyor mu seni?"

"Bir kere gittim okullarının oradaki parka."diye fısıldadı Ender. "Yanaştım ama hatırlamadı tabi. Korktu, büyüten babası benken sapık muamelesi gördüğümle kaldım."

Elalar yorgunca oğlana bakınırken Ali kahvelerini utançla dikti yere. 

"Başkasını sevebildin mi?"

"Ben o kadını sevmedim ki."dedi Ender acıyla. "Ben kızımı sevdim sadece. Benim bile olmayan kızımı."

"B-Ben.."dedi Ali pişmanlıkla. "Özür dilerim kendi derdimle..Seni de perişan ettim Ender Abi.."

"Demek ki ben de seni tırabzanlardan kurtarmaya gelmişim dünyaya Aliço."diye gülümsedi Ender oğlanın omzuna pat pat yaparken.

"B-Ben.."dedi Ali burnunu çekip. "Hayattan gitmeyi çok da istemiyorum aslında ; ilk defa içki içtim ölmeden."

"Gitmek istedin ama aklın dünyevi zevkte kaldı dimi?"dedi Ender gülümseyip.

"Ve hala.."dedi Ali tebessümle. "Hayatımda hiç mi hiç uçağa da binmedim düşününce. Ve..Yüzmeye de gitmedim havuzlar haricinde denizlere. Okyanus görmedim mesela. Hayatımda hiç......Benim çok sebebim var sanki."

"Var tabi."dedi onunla merdivenlerden inen Ender. "Hadi evine git, kendine tutunacak dallarını kendin ek. Bu devirde hiç bir ağaç sulamadan büyümez. Gözyaşlarınla."


Kadehlerce AşkTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon