Kadehlerce Aşk

Benim Bir Tanem

Armağan erkenden gelip yollarında gül dökercesine bekleyen Efser'i şaşırtmak ve onun gözündeki çipilli mavilerin alevlenmesini izlemek istemişti büyük bir arzuyla.

Ondan önce gelip onun adımlarını saymak istiyordu ama açamazdı ki ağzını.

Lal kalsındı dili.

Dönmezdi iki çift selama,kelama.

Armağan dudaklarını birbirine bastırıp hızlı adımlarla sanki yarım saat öncesinden gelip beklemek yetmeyen oğlana gülümsedi. Öyle heyecanlanıydı telefonun ekranından kendi saçını düzeltiyor kendi kendine mırıldanıp motive ediyordu.

Armağan gülmesini bastırırken Efser şaşkınca bakındı oğlana.

"A-Armağan!"diye gürledi Efser. "H-hOŞGELDİN."

"Beklettim mi?"dedi Efser panikle

"Çok mu geç kaldım ki.."

Armağan onun erken gelmesine rağmen geç kalmışlık hissine gülümserken sırıtıp başını salladı.

Efser'in boynuna kollarını dolarken sarıldığı gibi düşüp bayılacak oğlanın titrek hallerine iç geçirdi. Efser ince belini sararken huzurlu bir nefes verip yutkundu Armağan.

"Armağan.."diye fısıldadı Efser onu sıkıca sararken. "Bu...Benim hayatımda gördüğüm en güzel histi.."

Armağan sıkıca kollarını dolamayı sürdürürken acılı bir inilti koverip Efser'in hoş kokulu boynuna gömdü burnunu kumral saçlı oğlanın saçları kaşındırırken burnunu.

"Armağan.."dedi Efser acıyla. "Aşık ..Oluyorum..Ve dursun istemiyorum."

Durma diye geçirdi içinden Armağan.

İlk andan beri aşığım ben çünkü sana...