Telefondan mesajlaşırken onun ne denli rengarenk biri olduğunu daha anlamıştı Efser. Yalnızca güzelliği ve giyimiyle değil ; karakteriyle,esprileriyle,ince düşüncesi ile de çok güzeldi bu Armağan.
Bir ARMAĞAN gibi tanrıdan bana kış güneşinde altın kirpiklerin diye fısıldayıp pencere kenarında kahvesini yudumluyor ve dumanlı göğe bakınıp yutkunuyordu.
Nice zaman olmuştu belki de iki hafta olmuştu ve gün geçtikçe isimlere inanır olmuştu. Oğlan harbiden tanrıdan armağan olarak Efser'in gözlerine okşanarak,salınarak gelmişti. Göklerden süzülen bir ışık huzmesi gibi dünyasına girdiğinden beridir her şeyin tadı vardı.
Efser gülerek uyuyordu.
Gülerek uyanıyordu.
Yemeklerin tadı vardı. Çay daha sıcaktı.
Kuşlar daha özgür uçuyordu sanki.
Kalabalıklar tenhada tenhalar kalabalıklardaydı.
"Tadım,adım.."diye fısıldadı Efser bir sesli bir mesaj yollarken." Armağan bana tanrıdan.."
Yutkundu ve onun fotoğraflarına bakarak gülümsedi. Kucağında bir kediye kadraja gülümserken üstelik.
"Hoşgeldin.."diye fısıldadı Efser. "Zorla da olsa kalbime."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kadehlerce Aşk
Random"Kadehimdeki alkol gibisin sevgilim baktıkça beni sarhoş ediyorsun.."
