Chapter(144)
ႀကီးမားတဲ့မြန္းစတား(1)
ဂိုလင္းၿမိဳ႕တစ္ၿမိဳ႕လံုးကတုန္ခါသြားၿပီးၿမိဳ႕စြန္ၿမိဳ႕ဖ်ားေတာင္မွတုန္ခါသြားတယ္။အရပ္သားေတြကဒါကငလ်င္လႈပ္တာလို႔ထင္တာေၾကာင့္သူတို႔ကအိမ္ကေနထြက္ၿပီးေနရာလြတ္ကိုေျပးၾကတယ္။ဝူမိသားစုကေတာ့ဒါကဘာစီကိုလြတ္ေျမာက္ေအာင္သူ႕လူေတြကလုပ္တာထင္ၾကတယ္။ဒါေပမဲ့သူတို႔ကထြက္သြားတာၿပီးတာေတာင္ဒီတုန္ခါမႈကမရပ္တန္႔သြားဘူး။ဒီအခိ်န္မွာေတာ့လူတိုင္းကသတိအေနအထားနဲ႔ရွိလာတယ္။
ဝူရုန္ကသူ႕စိတ္ထဲကေနတြက္ခ်က္လိုက္ၿပီးတီးတိုးေျပာလိုက္တယ္ "ဒါကအဲဒီအခ်ိန္ဘဲ"
ဒါေပမဲ့ဘာစီငတံုးကိုဒီအခ်ိန္မွာကယ္တင္သြားတာကတိုက္ဆိုင္မႈသာျဖစ္တယ္။တကယ္လို႔ရုတ္တရက္တုန္ခါမႈမျဖစ္ခဲ့ဘူးဆိုရင္သူကဝူမိသားစုကိုခြဲၿခားပစ္ဖို႔အလြယ္တကူလုပ္နိုင္မွာမဟုတ္ဘူး။
ဝူရုန္ကသူ႕ေဘးကအမ်ိဳးသားကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ဒီလူရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းေတြကအေပၚကိုေကာ့တက္ေနၿပီးဘယ္သူမဆိုဒီလူကၿပံဳးေနမွန္းေျပာနိုင္တယ္။
"ဘာေၾကာင့္ၿပံဳးေနတာလဲ?"ဝူရုန္ကေဟးရြမ္ရီသည္ဘာမွမရွိတဲ့ဘက္ကိုၾကည့္ၿပီးသေဘာက်စြာၿပံဳးေနတာေၾကာင့္ေမးလိုက္တယ္။ဒါေပမဲ့တကယ္ေတာ့ေဟးရြမ္ရီကဘာစီထြက္သြားတဲ့ဘက္ကိုၾကည့္ေနတာျဖစ္တယ္။
လ်ွင္ျမန္စြာနဲ႔ဝူရုန္ကတစ္စံုတစ္ခုကိုေတြးမိသြားၿပီးေမးလိုက္တယ္"ခင္ဗ်ားဘာစီကိုတစ္ခုခုလုပ္လိုက္တာလား?"
ေဟးရြမ္ရီကေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ဘာစီရဲ႕အမည္ကိုၾကားတာေၾကာင့္တံု႔ျပန္လာတယ္။သူ႕ရဲ႕အျပံဳးကေပ်ာက္ကြယ္သြားၿပီးယဥ္ေက်းသိမ္ေမြ႕စြာေျပာလိုက္တယ္"ကိုယ္သူ႕ရဲ႕အရာကိုမသန္မစြမ္းျဖစ္ေအာင္လုပ္လိုက္တယ္"
သူကဘာစီရဲ႕စိတ္စြမ္းအင္နယ္ေျမကိုလည္းဖ်က္ဆီးခဲ့တယ္။ဒါေၾကာင့္ဒီလူဟာသူ႕ရဲ႕မိန္းမကိုဘယ္ေတာ့မွမွန္းရဲေတာ့မွာမဟုတ္ဘူး။
"......."ဝူရုန္
အဲဒီအခ်ိန္မွာဘဲတုန္ခါမႈကရပ္တန္႔သြားၿပီးမြန္းစတားတစ္ေကာင္ရဲ႕က်ယ္ေလာင္တဲ့ေအာ္သံကအစားထိုးဝင္ေရာက္လာတယ္။ဒီေအာ္သံကလူေတြကိုေၾကာက္လန္႔တုန္ရီေစၿပီးေျမႀကီးေပၚလဲက်ေစတယ္။
