ဝူဇူနွင့္ဝူရွီသည္ အိမ္ျပန္လာသည့္အခါ သူတို႔က သူ႕ဦးေလးေတြ လုပ္ခဲ့သည့္ အေၾကာင္းကို ၾကားၿပီးထိတ္လန္႔သြားတယ္။သူတို႔ဦးေလးေတြက သူတို႔မိသားစုကို ဒီလိုမ်ိဳး လုပ္လမ့္မယ္လို႔မထင္ထားခဲ့ဘူး။သူတို႔က အလြန္စိတ္ဆိုးေဒါသထြက္ေပမဲ့ သူတို႔က အငယ္ေတြသာ ျဖစ္လို႔ သူတို႔ဦးေလးေတြကိုဘာမွျပန္ေျပာလို႔မရဘူး။ဒါေၾကာင့္ သူတို႔က ေဒါသေတြကိုမ်ိဳသိပ္ၿပီး ဝူရုန္ကို ေမွာ္လက္နက္ေတြလုပ္ဖို႔ ပစၥည္းအမ်ိဳးအစားေတြကို ခြဲသည့္ေနရာမွာသာ ကူညီေပးၾကသည္။
ဝူရုန္က ညစာစားၿပီးေနာက္ လူေတြအားလံုး၏ အၾကည့္ေအာက္မွာဘဲ ေမွာ္လက္နက္ေတြျပဳလုပ္ဖို႔ ပစၥည္းေတြ တင္ထားသည့္လွည့္ဆယ့္သံုးစီးနွင့္အတူ ေတာင္ဘက္ၿခံဝင္းမွ ေဟးအိမ္ေတာ္ကို ျပန္လာခဲ့သည္။
ရထားလံုးထဲမွာေတာ့ ပိုင္ရွင္ယုသည္ ဗိုက္ဆာလြန္းတာေၾကာင့္ ရွိယန္သူ႕ကိုေပးထားသည့္ ဘန္းမုန္႔ေတြကို အဆက္မျပတ္သြပ္ထည့္စားေသာက္ေနတယ္။ပိုင္ရွင္ယုက စားၿပီးသြားသည့္အခ်ိန္တြင္ ဝူရုန္ဘက္ကို လွည့္ၿပီးေမးလိုက္တယ္။
"သခင္ က်ြန္ေတာ္ေျပာစရာရွိတယ္။အခု က်ြန္ေတာ့္ရဲ႕စာခ်ဳပ္ကို ဖ်က္ေပးပါလား?"
ဝူရုန္က ဒါကိုၾကားေတာ့ ၿပံဳးၿပီးေျပာလိုက္တယ္"ငါ့စာခ်ဳပ္က ဖ်က္လို႔မရဘူး။ဒါကအၿမဲတမ္းရွိေနလိမ့္မယ္"
"ဘာ"ပိုင္ရွင္ယုသည္ေဒါသထြက္လာေပမဲ့ သူကတတ္နိုင္တာ ဘာမွမရွိဘူး။
"မင္းက ငါ့ကိုသစၥာရွိေနသေရြ႕ ဒါကဘာမွမျဖစ္ဘူး။မင္းႀကိဳက္တာရာကို မင္းလုပ္လို႔ရတယ္။မင္းကိုမင္း က်ြန္တစ္ေယာက္လို ခံစားစရာမလိုဘူး။မင္းက လြတ္လပ္စြာ ႀကိဳက္ရာလုပ္နိုင္တယ္။ဒါေပမဲ့ မင္းက အခု မင္းလိမ္ထားတာေတြကို မေပၚေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲဆိုတာဘဲ စိုးရိမ္ေနသင့္တယ္"
"ဘာ ဘာလိမ္ထားတာလဲ?"ပိုင္ရွင္ယုက စိတ္ရွဳပ္သြားတယ္။
"မင္းက ဝူရွီးတို႔ကို မင္းသူငယ္ခ်င္းက မြန္းစတားဖမ္းဖို႔ေမွာ္လက္နက္ေတြလိုတယ္လို႔ လိမ္ထားတာမလား?ငါ့ဦးေလးေတြက ဒါကိုအလြယ္တကူယံုမယ္လို႔ထင္ေနတာလား?သူတို႔က မင္းလိမ္ထားတာသိသြားရင္ မင္း..."ဝူရုန္က ဒီမွာဘဲ ဆက္မေျပာဘဲ ရပ္ထားလိုက္တယ္။
