Chapter(52)သူတ႔ို႔ေတာ့တိုင္ပတ္ၿပီ(1)
မ်က္ေတာင္တစ္ခတ္အတြင္းမွာဘဲ ေဆာင္းရာသီပြဲေတာ္ၿပီးလို႔ ခုနွစ္ရက္ၾကာသြားသည္။ဝူရုန္ကလည္း ပံုမွန္အတိုင္းဘဲ ဝူအိမ္ေတာ္ကိုျပန္လာခဲ့သည္။လူေတြကိုၾကည့္ရတာေတာ့ ပံုမွန္အတိုင္းပင္လုပ္ေဆာင္ေနၾကၿပီး ၾကည့္ရတာေတာ့ ရိုးရာပြဲေတာ္တုန္းက နတ္ဘုရားေတြကို ေမးျမန္းသည့္အခ်ိန္တုန္းက အေမႊးနံ႔သာတိုင္သံုးတိုင္လံုး က်ိဳးသြားတာကို သူတို႔က ေမ့သြားပံုရသည္။
ဒီရက္ေတြမွာေတာ့ ေတာင္ဘက္ၿခံဝင္းရဲ႕ကိုးေယာက္ေႁမွာက္သခင္ေလးဝူရွီးနွင့္ဆယ္ေယာက္ေႁမွာက္သခင္ေလးဝူဘိုင္က ရိုးရာပြဲၿပီးကတည္းက ေက်ာင္းပိတ္ထားသည့္အတြက္ ေန႔တိုင္းေလာင္းကစားရံုကို သြားေနခဲ့သည္။
ေလာင္းကစားဆိုတာဆယ္ႀကိမ္မွာကိုးႀကိမ္ေလာက္ရွံဳးတယ္ဆိုတာလူတိုင္းသိတယ္။ေလာင္းကစားလုပ္တာကပိုက္ဆံျဖဳန္းတာနဲ႔အတူတူဘဲ။ေလာင္းကစားလုပ္ရင္တစ္ႀကိမ္ေလာက္နိုင္ဖူးတယ္ဆိုရင္ဆက္ၿပီးလုပ္ေနအုန္းမွာဘဲ။ဝူရွိးႏွင့္ဝူဘိုင္တို႔ကလည္းေလာင္းကစားရံုပိုင္ရွင္မွာေငြေတြအမ်ားႀကီးေခ်းယူခဲ့ၿပီးသူတို႔ကတစ္ႀကိမ္သာနိုင္ရင္အားလံုးကိုျပန္ဆပ္နိုင္တယ္ဆိုတဲ့စိတ္နွင့္ဆက္ကစားခဲ့သည္။ဒါေပမဲ့သူတို႔ကကံမေကာင္းစြာဘဲအားလံုးကိုေန႔တစ္ဝက္တည္းနွင့္ရွံဳးသြားခဲ့တယ္။
သူတို႔ကအိမ္ကိုလည္းပိုက္ဆံေပးဖို႔စကားတစ္လံုးကိုေတာင္မေျပာရဲတာေၾကာင့္သူတို႔ကေနာက္ဆံုးမွာေတာ့သူတို႔ကေလာင္းကစားရံုပိုင္ရွင္နွင့္သေဘာတူညီမႈအတိုင္းအေပါင္ပစၥည္း အျဖစ္ထားရွိသည့္နဂါးအရိုး ဝိညာဥ္ပုေလြႏွင့္ေမွာင္မိုက္ေသာလႊသြားပံု ယပ္ေတာင္ကို ေပးဖို႔သေဘာတူခဲ့လိုက္သည္။
သူတို႔ညီအကိုကေလာင္းကစားရံုပိုင္ရွင္သည္သူတို႔အိမ္ကဒီေမွာ္လက္နက္သံုးခုကိုဘယ္လိုသိလဲဆိုတာသံသယျဖစ္ေပမဲ့သူတို႔ကလ်စ္လ်ဴရွဴလိုက္သည္။ေလာင္းကစားရံုဆိုတာလူတကာဝင္ထြက္သည့္ေနရာျဖစ္သည့္အတြက္ပိုင္ရွင္ကအဆက္အသြယ္ေကာင္းရွိသည္မွာေသခ်ာသည္။ဒါေၾကာင့္ပိုင္ရွင္ယုကေမွာ္လက္နက္ေတြအေၾကာင္းသိေနတာကထူးဆန္းတာေတာ့မဟုတ္ဘူး။သူတို႔ညီအကိုနွစ္ေယာက္ကေမွာ္လက္နက္ေတြကိုယူဖို႔ရန္အိမ္ကိုျပန္လာခဲ့သည္။
